Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, στην πόλη Κολοσσαί της Μικράς Ασίας (γνωστή στους πιστούς από την Προς Κολοσσαείς Επιστολή του Αποστόλου Παύλου) ανάβλυζε θαυματουργό αγίασμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Το είχε προφητεύσει χρόνια νωρίτερα ο ευαγγελιστής Ιωάννης.
Οι ειδωλολάτρες της περιοχής, βλέποντας ότι πολλοί συμπατριώτες τους προσχωρούσαν στο Χριστιανισμό εξαιτίας των θεραπευτικών ιδιοτήτων του αγιάσματος, αποφάσισαν να το εξαφανίσουν όπως και την τοπική εκκλησία.
Ύστερα από αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες, μηχανεύτηκαν να φέρουν καταπάνω τους τα νερά των ποταμών Χρύσου, Λύκου και Κούφου. Στόχος τους να αναμιχθεί το αγίασμα με το νερό των ποταμών και να απωλέσει τις θαυματουργικές του ιδιότητες.
Ο αρχάγγελος Μιχαήλ, όμως, με το ακόντιό του έσχισε τη γη, με αποτέλεσμα να εξαφανιστούν κάτω από όγκους χωμάτων οι τρεις ορμητικοί ποταμοί που επρόκειτο να καταστρέψουν την πηγή του αγιάσματος.
Έκτοτε, η πόλη έλαβε την ονομασία Χώναι (σημερινό Χονάζ Τουρκίας) για τη χώνευση των ποταμών εκείνων.
Ο Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά το θρησκευτικό αυτό γεγονός κάθε χρόνο στις 6 Σεπτεμβρίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγε, δυσωποῦμέν σε ἀεὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς σαῖς δεήσεσι τειχίσης ἡμᾶς, σκέπη τῶν πτερύγων, τῆς ἀῢλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς ταξιάρχης τῶν ἄνω Δυνάμεων.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὡς νεφέλη ὠράθης ἐπισκιάζουσα, Μιχαὴλ Ταξίαρχα τῷ σῷ ἁγίω ναῶ, ὑετίζων δαψιλῶς ὕδωρ ἀθάνατον ὅθεν ὡς ἄλλη κιβωτόν, διεφύλαξας αὐτόν, καὶ ρείθρων τῶν ποταμῖων, τὸν ροῦν ἠκόντιαας πόρρω, πρὸς εὐφροσύνην τῶν ψυχῶν ἠμῶν.
