Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Ιούδας Θαδδαίος υπέστη μαρτυρικό θάνατο περί το 65 μ.Χ., είτε στη Βηρυτό (τότε στη ρωμαϊκή Επαρχία της Συρίας) μαζί με τον Απόστολο Σίμωνα τον Ζηλωτή, με τον οποίο συνήθως συνδέεται, είτε στη Μεσοποταμία.
Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος: Η Κοίμηση και τα λείψανα του Αγίου
Ο πέλεκυς με τον οποίο κάποτε αγιογραφείται ήταν το όργανο της θανατώσεώς του.
Οι πράξεις και το μαρτύριο του Θαδδαίου και του Σίμωνος καταγράφηκαν στο έργο Πράξεις του Σίμωνος και του Ιούδα, που συγκαταλέγεται στη συλλογή παθών και θρύλων που συνδέονται παραδοσιακά με τον θρυλικό Επίσκοπο Οβαδία (ή Αβδία) της Βαβυλώνος.
Το λείψανο του Αγίου Θαδδαίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη και τοποθετήθηκε σε μία κρύπτη στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.
Σήμερα τα οστά του φυλάσσονται στην αριστερή κάθετη πτέρυγα της ίδιας Βασιλικής, κάτω από τον κύριο βωμό του Αγίου Ιωσήφ, στον ίδιο τάφο με το λείψανο του Αποστόλου Σίμωνος του Ζηλωτή.
Σύμφωνα όμως με άλλη διαδεδομένη παράδοση, το λείψανο του Θαδδαίου παρέμεινε σε αρμενικό μοναστήρι που βρισκόταν πάνω σε νησί στο βόρειο μέρος της λίμνης Ισσύκ-Κουλ, στη σημερινή Κιργισία, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 15ου αιώνα.
Μεταγενέστεροι θρύλοι υποστηρίζουν είτε ότι το λείψανο χάθηκε, είτε ότι μεταφέρθηκε σε ένα πιο απομονωμένο οχυρό μέρος στα όρη Παμίρ.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Χριστοῦ σὲ συγγενῆ, ὢ Ἰούδα εἰδότες, καὶ μάρτυρα στερρόν, ἱερῶς εὐφημοῦμεν, τὴν πλάνην πατήσαντα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσαντα, ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἁμαρτημάτων τὴν λύσιν, εὐχαίς σου λαμβάνομεν.
Διαβάστε την προσευχή του Αγίου εδώ: Προσευχή στον Άγιο Ιούδα το Θαδδαίο
