ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ: Γράφει ο όσιος Παΐσιος: Κάποτε, στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος, το Κερκυραίικο, ενώ είχε πλησιάσει η εορτή του Αγίου [του αγίου Σπυρίδωνος], δεν είχαν βρη ακόμη ψάρια, και οι Πατέρες ανησυχούσαν.
Τα Καλογέρια έλεγαν στον Γέροντα να αγοράσουν βακαλάο, μια που δεν βρήκαν ψάρια.
Ο Γέροντας τους έλεγε:
– Κάντε υπομονή, ο Άγιος Σπυρίδων θα μας φέρη ψάρια. Και συνέχεια έκανε κομποσχοίνι.
Ενώ είχαν χάσει πια την υπομονή τους τα Καλογέρια και ήταν καταστενοχωρημένα, γιατί η ώρα είχε πλησιάσει και έπρεπε να μαγειρέψουν, ακούνε ξαφνικά να χτυπάν την πόρτα.
Ανοίγουν και τι να ιδούν!
Δύο ψαράδες με δυο πανέρια γεμάτα ψάρια να ζητάνε τον Γέροντα.
Φώναξαν οι υποτακτικοί τον Γέροντα, αλλ’ οι ψαράδες είπαν:
– Δεν είναι αυτός ο Γέροντας. Σ’ εμάς ήρθε ένας άλλος Γέροντας και μας είπε: «Να πάτε ψάρια στο Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος, που πανηγυρίζει, και θα πληρωθήτε με καλή τιμή. Αν θέλετε, να σας δώσω και καπάρο».
Ο Γέροντας κατάλαβε το θαύμα και τους πέρασε στο Ναό να προσκυνήσουν.
Μόλις αντίκρισαν την Εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος, είπαν:
– Να, αυτός ήταν ο Γέροντας που μας είπε να φέρουμε εδώ τα ψάρια!
Τους λέει τότε ο Γέροντας:
– Αχ, βρε παιδιά, δεν παίρνατε το καπάρο από τον Άγιο, για να το έχουμε ευλογία!
Από το βιβλίο του Γέροντα Παϊσίου Αγιορείτου (νυν οσίου Παϊσίου), «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης/ (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)