Κύριε Ιησού Χριστέ, τι άραγε κακό έκανες για να υποστείς το φοβερό σταυρικό θάνατο;
Ποιό είναι το έγκλημά Σου, για να υποφέρεις τα τόσο φοβερά παθήματα του θανάτου;
Ποιά είναι η ενοχή Σου; Ποιά η αιτία του θανάτου Σου;
Κύριε, εγώ ο αμαρτωλός άνθρωπος είμαι η αιτία που Σού προξενεί τους πόνους πάνω στο σταυρό. Εγώ είμαι η αφορμή του θανάτου Σου, χάρη του οποίου εσύ ο αναμάρτητος δικάστηκες.
Ω θαυμαστό μυστήριο που δεν εξηγείται και δεν ερμηνεύεται με το ανθρώπινο μυαλό! Αμαρτάνει ο άνθρωπος, ο παραβάτης των εντολών του Θεού, και τιμωρείται για χάρη του ο αναμάρτητος και δίκαιος Ιησούς!
Πόσο πολύ, Υιέ του Θεού, μας αγάπησες! Πόσο πλούσιο φάνηκε το έλεός Σου! Μέχρι ποίου σημείου έφτασε η στοργή Σου προς τους ανθρώπους! Καί πόσο πολύ προχώρησε η προς εμάς τους ανθρώπους συμπαθειά Σου!
Τι λοιπόν, Κύριε, να σού ανταποδώσω για όλες τις ευεργεσίες Σου και τις δωρεές Σου που έκανες για μένα; Ασφαλώς δεν έχω τίποτε να Σού ανταποδώσω. Διότι δεν είναι δυνατόν να βρεί κανείς κάτι στην ανθρώπινη καρδιά που να αξίζει να δοθεί σαν ανταπόδοση στις τόσο μεγάλες ευεργεσίες Σου.
Καί όμως υπάρχει, Κύριε. Καί αυτό πάλι δικό Σου δώρο είναι. Το να επισκεφθείς και να βοηθήσεις την ψυχή μου να σταυρωθεί ως προς την αμαρτία. Να νεκρώσει τα πάθη και τις επιθυμίες της. Διότι, όταν με τη βοήθειά Σου μου δώσεις αυτό, τότε και η ψυχή μου θα αρχίσει να συμμετέχει στα παθήματά Σου και να πάσχει μαζί με Σένα.
Τότε οπλισμένη η ψυχή μου με τη χάρη Σου θα πολεμεί και θα νικά το κακό.
Κύριε, κάνε να μη φοβάμαι καθόλου τα όσα δυσάρεστα παρουσιάζει ο κόσμος για να με φοβίσει, επειδή θέλω να ανήκω σε Σένα. Αμήν.