Όταν ο Ηρώδης πήρε την απόφαση να θανατωθούν όλα τα παιδιά της περιοχής Βηθλεέμ από δύο χρονών και κάτω, εμφανίστηκε σε όνειρο στον Ιωσήφ Άγγελος Κυρίου και του είπε: «σήκω, πάρε το Παιδί και την μητέρα Του και φύγε και πήγαινε στην Αίγυπτο και μείνε εκεί μέχρι να σου πω πάλι τι θα κάνεις».
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου: Μεγάλη γιορτή της ορθοδοξίας σήμερα 26 Δεκεμβρίου
Έφυγε, λοιπόν, και πήγε στην Αίγυπτο η Θεοτόκος μαζί με το Θείο Βρέφος και τον Ιωσήφ αφ’ ενός μεν για να εκπληρωθεί η προφητεία που έλεγε· «κάλεσα τον Υιό μου από την Αίγυπτο» και αφ’ ετέρου για να κλείσει τα στόματα των αιρετικών. Αυτό σημαίνει το εξής: εάν δεν έφευγε θα συλλαμβανόταν το Βρέφος και ή θα φονευόταν, οπότε θα εμποδιζόταν η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους ή, εάν σωζόταν για να πραγματοποιηθεί το σχέδιο της σωτηρίας, τότε πολλοί θα ισχυρίζονταν ότι ο Χριστός γεννήθηκε κατά φαντασίαν και δεν πήρε πραγματικά ανθρώπινη σάρκα.
Διότι, θα έλεγαν, αν ήταν πραγματικά άνθρωπος (με σάρκα όπως εμείς) δεν μπορούσε παρά να θανατωθεί με ξίφος, πράγμα που το ισχυρίστηκαν μερικοί αιρετικοί παρότι δεν στηρίχτηκαν σε συγκεκριμένα επιχειρήματα.
Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους δύο λόγους έφυγε και πήγε στην Αίγυπτο. Επί πλέον όμως και για να συντρίψει τα είδωλα που ήταν εκεί. Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγοντας, δηλαδή, τη σφαγή από τον Ηρώδη και επιστρέφοντας αργότερα, έμελλε να σώσει ολόκληρη την οικουμένη με τη Σταύρωσή Του.
Ο εορτασμός της σύναξης
Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου θα πρέπει καταρχάς να θυμίσουμε ότι στοιχεί στην παράδοση της Εκκλησίας, να εορτάζεται μετά από ένα μεγάλο γεγονός του ερχομού του Θεού στον κόσμο για τη σωτηρία του ανθρώπου, το πρόσωπο που πρωταγωνίστησε σ’ αυτό. Έτσι μετά τη Γέννηση του Κυρίου έχουμε τη Σύναξη της Θεοτόκου, Εκείνης που έγινε η «γέφυρα δι’ ης κατέβη ο Θεός», όπως και μετά τη Βάπτισή Του έχουμε τη Σύναξη του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού.
Είναι περιττό βεβαίως να πούμε ότι το ίδιο το γεγονός, η καθαυτό εορτή, βρίσκεται σε άμεση σχέση με το πρωταγωνιστούν πρόσωπο, με άλλα λόγια η εκάστοτε Σύναξη αποτελεί την προέκταση της εορτής, τονίζοντας και επαναλαμβάνοντας το ίδιο νόημά της, σε μεγάλο βαθμό δε και τους ίδιους τους ύμνους της.
Η Σύναξη της Θεοτόκου λοιπόν τονίζει και πάλι τη Γέννηση του Κυρίου, με ιδιαίτερη επιμονή στην πραγματικότητα της Σάρκωσής Του.
