Η ιερα εικονα της Παναγιας της Σηλυβριανης μπροστα στην οποια προσευχοταν ο Αγιος Νεκταριος στο προσκυνηταρι της ετοιμη για να μας ευλογει απο σημερα στο ναο μας. Το προσκυνηταρι ειναι δωρεα του Παναγιωτατου Μητροπολιτου μας κκ Ανθιμου και η εικονα αφιερωμα πρεσβυτερας Ελενης Σιαραμπη εις μνημη του πατερα της Δημητριου. Patrikiou F. Antonios- Πρωτοπρεσβύτερος Ι.Μ.Θεσσαλονίκης.
Η εικόνα της Παναγίας Σηλυβριανής (το νεο προσκυνημα του ιερου ιδρυματικου ναου του αγιου Νεκταριου )
Είναι αρχαία εικόνα που βρισκόταν στην Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως. Κατά την άλωση της Πόλης το 1204 από τους Φράγκους, η εικόνα έφθασε διά θαλάσσης στη Σηλυβρία, πόλη που είναι κτισμένη στη θάλασσα του Μαρμαρά, την πατρίδα του Αγίου Νεκταρίου.
Η εικόνα φυλασσόταν στον μητροπολιτικό ναό της Σηλυβρίας, αφιερωμένο στο γενέθλιο της Θεοτόκου. Η εικόνα είναι αμφιπρόσωπη. Μπροστά η Θεοτόκος ένθρονη κρατώντας στα γόνατά της τον Χριστό και στο πίσω μέρος το γενέθλιο της Θεοτόκου. Η εικόνα γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου και η εορτή στη Σηλυβρία διαρκούσε ένα μήνα. Όλη η πόλη ήταν στολισμένη με λουλούδια και πολλοί χριστιανοί από την Κωνσταντινούπολη και τα παράλια της Μικρά Ασίας έρχονταν να προσκυνήσουν το θαυματουργό εικόνισμα.
Ο Καισάρειος Δαπόντε έγραψε το 1768 για τη φημισμένη αυτή εικόνα:
Περνώ απ᾿ τη Σηλυβρία, βλέπω την Παναγίαν
Εξακουσμένη δυνατά διά θαυματουργίαν,
Και της αγίας Ξένης λείψανο μπροστά της,
Καθώς η δούλη στέκεται μπροστά εις την κυρά της.
Ο Άγιος Νεκτάριος από μικρό παιδί αγαπούσε την εικόνα αυτή της Παναγίας και σ’ όλη του τη ζωή την ευλαβείτο. Στο κελί του, στην Αίγινα, είχε αντίγραφο της εικόνας αυτής και μπροστά σ’ αυτή την εικόνα διάβαζε τους ύμνους που ο ίδιος έγραψε και ευρίσκονται στο Θεοτοκάριό της.
Τελειώνοντας, θέλω να αναφέρω κάτι που γράφει στα απομνημονεύματά του ο Νικόλαος Σπηλιάδης, αγωνιστής του 1821, συγγραφέας και πολιτικός της νεοσύστατης Ελλάδας, το οποίο συνέβη πριν την ιστορική ναυμαχία του Ναβαρίνου. «Την νύκτα πριν την ναυμαχία οι Τουρκοαιγύπτιοι πυρπόλησαν όσα πλοία τους είχαν αχρηστευθεί με σκοπό, αν φυσήξει, όπως εύχονταν, άνεμος από την ξηρά, να τα κατευθύνει καιόμενα προς τα χριστιανικά και να μεταδώσει σ’ αυτά τη φωτιά, ώστε να καταστραφούν. Ευτυχώς, όμως, τη νύκτα εκείνη επικράτησε μεγάλη άπνοια και φωτοχυσία.
Και συνεχίζει,
Το πρωί της 8ης (Οκτωβρίου 1827) εφάνη μακρόθεν ως άνθρωπος πλέων εις στα κύματα και κατευθύνετο προς την ρωσική ναυαρχίδα. Αφού δε επλησίασε, οι ρώσοι είδον ότι ήτο εικών και την παρέλαβαν μετα πάσης ευλαβείας και την επήγαν στο εικονοστάσιο. Έφερε δε επιγραφήν Παναγία Σηλυβριώτισσα , υπετέθη δε ότι χριστιανός τις την έρριψε εις την θάλασσα δια να μην καεί».
Το γεγονός αυτό το θεώρησαν σημείο για τη νίκη και έτσι η Σηλυβριανή απέβη η νικήτρια της ναυμαχίας. Το νικηφόρο αποτέλεσμα έδωσε το έναυσμα για τη δημιουργία ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους.
Όταν το 1922 εκδιώχθηκαν οι χριστιανοί από την ανατολική Θράκη από τους Τούρκους οι πρόσφυγες έφεραν την θαυματουργό εικόνα και τα λείψανα της αγίας Ξένης στην Ελλάδα και σήμερα φυλάσσονται στον ναό του Τιμίου Προδρόμου στην Καβάλα.