Μέ καταγάλανο τόν ἑλληνικό οὐρανό, νά ἀγκαλιάζει τήν ἀφρίζουσα στήν πνοή τοῦ ἀνέμου θάλασσα τοῦ ἑλληνικωτάτου ἀρχιπελάγους, ἡ Χίος μας, ἡ ἁγιοτόκος καί ἡρωοτόκος, ἡ Χίος τῶν μαστιχοφόρων σχίνων, ἡ Χίος τῆς πρυτανευούσης ἑλληνικῆς ναυτιλίας, ἑώρτασε, με πνευματική εύφροσύνη καί ἐθνική ὑπερηφάνεια, τήν Ἱερά Μνήμη τῶν ἐνδόξων Πολιούχων καί Ἐλευθερωτῶν της Ἁγίων Μεγαλομαρτύρων της Μηνᾶ, Βίκτωρος καί Βικεντίου, ἀλλά καί τά 112 χρόνια ἐλευθερίας της, ἀπό τήν μακραίωνη τουρκική σκλαβιά, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς ὁποίας ἡ πανσέβαστη εἰκόνα ἀπό τήν Ἱερά Μονή Παναγίας Πλακιδιωτίσσης συνεώρταζε τήν διπλῆ αὐτή Ἑορτή στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό.
Τήν κυριώνυμη ἡμέρα 11ην Νοεμβρίου ἐτελέσθη Ἀρχιερατικός Ὄρθρος, Χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου καί Σιατίστης κ. Ἀθανασίου καί, στή συνέχεια, Τρισαρχιερατική Θ. Λειτουργία, ἱερουργούντων τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Σισανίου καί Σιατίστης καί Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσςῶν κ. Μάρκου καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἀχελώου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς κ. Νήφωνος, πλαισιουμένων ἀπό πλειάδα Ἱερέων, τόσον τῶν συνοδευόντων τούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς ὅσον καί τῆς Χίου, τοῦ Ἱερολ. Ἀρχιδιακόνου κ. Ἀποστόλου Λάρδα καί τῶν Εὐλαβ. Διακόνων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου.
Τούς χορούς τῶν Ἱεροψαλτῶν ἐλάμπρυναν ὁ Πρωτοψάλτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου κ. Βασίλειος Χαμέτης μέ τήν Χορῳδία τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Χίου “Ρωμανός ὁ Μελῳδός” καί ὁ Λαμπαδάριος τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ κ. Ἀντώνιος Κυδώνης μέ Ἱεροψάλτες τῆς Χίου.
Κατά τήν διακονία τοῦ Θείου Λόγου ὡμίλησεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου καί Σιατίστης κ. Ἀθανάσιος, ὁ ὁποῖος μέ ἀφορμή τόν παραινετικόν λόγον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρός τόν μαθητήν του Τιμόθεον (Β΄ Τιμ. 2, 3-4) “σύ οὖν κακοπάθησον ὡς καλός στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ” άνεφέρθη στούς Πολιούχους Ἁγίους Μηνᾶ, Βίκτωρα καί Βικέντιον ὡς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ευχαρίστως ἀπεδέχθησαν νά κακοπαθήσουν γιά τό Χριστό, γιά τήν μόνη ἀληθινή πίστη κι ἔτσι νά άναμορφώσουν τήν κοινωνία τῆς ἐποχῆς τους προσφέροντας τούς ἑαυτούς τους ὡς πρότυπα ζωῆς καί πίστης κυρίως στούς νέους μας.
Περί τό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος ἐχειροθέτησε σέ Ἀναγνῶστες δύο εὐσεβῆ μικρά παιδιά, πού ἀπήγγειλαν ἄπταιστα καί μέ εὐκρίνεια τό “Πιστεύω” καί τό “Πάτερ ἡμῶν” κατά τή Θ. Λειτουργία, τόν Δημήτριο Ν. Γεόμελο, ἐγγονό τοῦ Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρ. τοῦ Οἰκ. Θρόνου κ. Δημητρίου Γεομέλου καί τόν Σταμάτιο Ἰ. Γεντῆ, ἀνηψιό τοῦ κ. Βασιλείου Γ. Χαμέτη, Πρωτοψάλτου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, πρός τούς ὁποίους εὐχήθηκε νά πορευθοῦν στη ζωή τους ὅπως θέλει ὁ Χριστός καί ἔτσι νά ἀναδειχθοῦν ὠφέλιμοι στόν ἑαυτό τους, στήν Ἐκκλησία καί στήν κοινωνία καί νά καταστοῦν ἄξιοι τῆς πίστης μας.
Στή συνέχεια ἐτελέσθη ἡ Ἐπίσημη Δοξολογία γιά τήν Ἐπέτειο τῶν Ἐλευθερίων τῆς Χίου, στήν ὁποία προεξῆρχε ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης, πού ἀνέγνωσε μέ συγκίνηση τήν βαθυστόχαστη καί γεμάτη λυρισμό Εὐχή, ποίημα δικό του.
Ἀκολούθησε ὁ Πανηγυρικός τῆς μεγάλης αὐτῆς ἡμέρας ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκο , πού ἀποτελεῖ δικό του προνόμιο νά τόν ἐκφωνεῖ, καί ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη στά ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τῆς σήμερον σπουδαιότερα γεγονότα τῆς Χίου, ἐκεῖνα πού τήν ἐλάμπρυναν καί τήν ἀνέδειξαν ἀλλά καί ἐκεῖνα πού σκόρπισαν τόν ἀφανισμό τήν θλίψη καί τόν πόνο καί κατέληξε μέ τήν ἀπαρασάλευτη παρακαταθήκη ὅτι “τά 46 νησιά καί οἱ βραχονησίδες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν ἔχουν το ἀναφαίρετο μόνον ἑλληνικό δικαίωμα τῆς κυριαρχίας τῆς θάλασσας, δηλαδή τῆς ὑφαλοκρηπίδας, στα 12 ναυτικά μίλια”.
Ἡ Δοξολογία ἔληξε μέ τόν Ἐθνικό Ὕμνο, σ’ ἕνα κατάμεστο ἀπό τούς πιστούς, τίς Ἀρχές, τά Σχολεῖα καί μάλιστα τούς Σπουδαστές τῆς Ἀκαδημίας Μηχανικῶν Ε. Ν., τίς Ἐθελόντριες τοῦ Ε.Ε.Σ., τους Συλλόγους καί τούς Προσκόπους Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό.
Κορυφαία καί συγκλονιστική ἡμέρα τῆς Χίου, πού ἐκπέμπει καί διασαλπίζει μηνύματα ἀληθινῆς, αἰώνιας καί ἄφθαρτης ἀπό κάθε μορφῆς σκλαβιά ἐλεύθερης ζωῆς.
Σημαντική ὑπῆρξε καί ἡ συμμετοχή τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου τῆς Χίου καί τοῦ ἄλλου Διακόνου κ. Κωνσταντίνου Καραμπουρνιώτη, ὡς καί τῶν Ἱεροψαλτῶν τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, καθώς καί τῶν Ἀρχῶν τῆς Χίου καί τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ.
Στήν ἐξέδρα τῆς Πλατείας Βουνακίου, ὁ Σεβασμιώτατος Χίου καί ὁ Θεοφιλέστατος Μπουκόμπας ηὐλόγησαν τήν Ἀρτοκλασία, μετά τήν ὁποία ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Μᾶρκος ἐξεφώνησε ἐμπνευσμένον Πανηγυρικόν Λόγον, κατά τόν ὁποῖο, μεταξύ ἄλλων, εἶπε:
“Τιμᾶμε σήμερα τόν Πρωτομάρτυρά μας, τόν στρατιωτικόν Ἅγιον τοῦ Ναυτικοῦ, ὁ ὁποῖος διά θαλάσσης ἦλθε στό νησί μας- καί δέν θά μποροῦσε νά γινόταν διαφορετικά – ἀπό τήν πατρίδα του τήν Ἀλεξάνδρεια, τήν πόλη τοῦ Μακεδόνα, ἄρα Ἕλληνα, Στρατηλάτη Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καί εὐλόγησε “τό ἀποστάζον δάκρυ ἐκ τῶν σχίνων τῆς Χίου”, τήν τίμια καί χαριτωμένη αὐτή ἐργασία τῶν Χίων. Τό δάκρυ, ὅμως, τοῦ Ἁγίου γίνεται πιό λαμπερό καί διαυγές γιά ὅλες τίς οἰκογένειες τῆς Χίου, τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας, τοῦ ἄρρενος καί τοῦ θήλεος, ὅπως τούς εὐλόγησε ὁ Θεός στόν Παράδεισο καί ἔδωσε στά παιδιά τους καί στά παιδιά τῶν παιδιῶν τους σέ κάθε γενεά τό ἀναφαίρετο δικαίωμα, ἐπάνω καί ἀπό αὐτόν τόν Σταυρό Του, μέ τήν ἀναφορά Του στό Θεό καί τήν Θεοτόκο, νά προφέρουν τίς μοναδικές λέξεις: Πατέρα καί Μητέρα.
Αὐτό τό δάκρυ προσφέρεται κρυστάλλινο καί φωτεινό γιά ὅλους τούς ἐργαζομένους ἀλλά καί τούς ἀνέργους, πού ἔχουν κάθε δικαίωμα στήν τίμια ἐργασία.
Γιά τούς νοσηλευτές καί ἰατρούς μας, πού λευκοφορεμένοι ὡς Ἄγγελοι, προσφέρουν, μιμούμενοι τούς Ἁγίους Ἀναργύρους, τόν Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ, τόν Ἅγιο Παντελεήμονα, τόν Νεομάρτυρα Ἀγγελῆ τόν Χῖο, τίς ἐπιστημονικές τους ὑπηρεσίες, γιά τήν ἀνόρθωση τῆς ὑγείας τῶν ἀρρώστων, ὁδηγώντας τους σέ μιά ἀνάσταση.
Γι’ αὐτούς πού βρίσκονται στή δοκιμασία τοῦ πόνου καί ἔχουν στερηθῆ, προσωρινά, προσφιλεῖς τους, φεῦ! ἀνθρώπινα, ἀκόμη καί παιδιά τους, τά ὁποῖα ἐκάλεσε ὁ Θεός γιά νά τά συναριθμήσει στίς στρατιές τῶν ἀγγέλων Του.
Γιά τόν ἔνδοξο καί νικηφόρο ἑλληνικό Στρατό καί τά Σώματα Ἀσφαλείας, χάρις στούς ὁποίους τελοῦμε με ἀσφάλεια τίς λειτουργίες μας καί τίς εἰρηνικές ἐνασχολήσεις μας.
Ἀλλά καί γιά τούς δυσπίστους καί ἀπίστους, τούς γνωστικιστές καί ἀγνωστικιστές, πού, πολλές φορές ματώνουμε γιά νά τούς φέρουμε στό ὠμοφόριό μας καί νά ἀστράψουν οἱ ψυχές τους.
Καί, τέλος, γιά τούς Ναυτικούς μας τῆς πρυτανεύουσας Ἑλληνικῆς Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας, πού ἐδημιούργησαν τό ὄγδοο αὐτό θαῦμα, πού εἶναι δημιούργημα τῶν πατεράδων μας καί τῶν ἀδελφῶν μας καί ὄχι τῶν τεχνολόγων καί τῶν Γραφείων.
Εὐχήθηκε δέ, ὅταν ὁ Θεός καλέσει τόν καθένα μας, νά γίνει ἔνθερμος συνήγορός μας ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος, ὥστε νά ἀκούσωμε ἀπό τόν Κύριο “εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου”.
Στή συνέχεια ἡ Ἱερά Λιτανεία ἐπορεύθη στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου, ὅπου ἔγινε καί ἡ “Ἀπόλυσις” καί ἡ ἔκφραση τῶν εὐχαριστιῶν ἀπό μέρους τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου κ. Μάρκου, πρός τόν Θεοφιλέστατον κ. Χρυσόστομον, τόν Ἱερόν Κλῆρον, πού προσῆλθε καί συμμετεῖχε ἀπό τά πλέον μακρινά χωριά, τίς Ἀρχές καί, ἰδιαίτερα, τήν μαθητιώσα νεολαία καί μάλιστα τήν Α.Ε.Ν. Μηχανικῶν Χίου.
.JPG)
