Σταυρός: Ποιος είναι ο Σταυρός σου; Συνηθίζουμε να λέμε κάθε φορά που θα βρεθούμε μπροστά σε μια δυσκολία «αυτός είναι ο σταυρός μου». Είναι πράγματι;
Αυτή την εβδομάδα στο κέντρο του Ναού βρίσκεται ο Σταυρoς. Σύμβολο πόνου, θυσίας, αγάπης, αλλά και δύναμης.
Στέκεται στη μέση σαν το μεθόριο μεταξύ γης και ουρανού, αδυναμίας και δύναμης, θανάτου και Ανάστασης.
Εάν το βλέμμα μας δεν μείνει στον Σταυρό, αλλά περάσει μέσα από αυτόν θα συναντήσει το κενό Μνημείο, την Αγία Τράπεζα. Είναι ο κενός Τάφος, που πιστοποιεί ότι ο πόνος μπορεί να γίνει ο Σταυρός που θα μας οδηγήσει στην Ανάσταση.
Συνηθίζουμε να λέμε κάθε φορά που θα βρεθούμε μπροστά σε μια δυσκολία «αυτός είναι ο σταυρός μου». Είναι πράγματι;
Δηλαδή, κάθε αναποδιά στη ζωή μας σημαίνει ότι είναι και σταυρός; Κι αν δεν είναι ποιος είναι ο σταυρoς μας;
Ο Σταυρός του Χριστού, ο πιο ατιμωτικός τρόπος θανάτου, εξαγιάζεται και γίνεται μέσο σωτηρίας. Αγιάζεται όχι από μόνος του, διότι αν ίσχυε αυτό θα ήταν σύμβολο δύναμης και πριν την Σταύρωση του Χριστού.
Ο Σταυρός αγιάζεται επειδή Σταυρώνεται ο ίδιος ο Θεός. Ο Θεός ακουμπά τον ανθρώπινο πόνο στο έσχατο σημείο του, μέχρι θανάτου. Με αυτό τον τρόπο εγκαινιάζει το δρόμο της Ανάστασης. Αυτό είναι που καθιστά τον Σταυρό σύμβολο δόξας, τιμής και σωτηρίας.
Η δικιά μας δυσκολία, ο πειρασμός μας, η θλίψη μας, ο πόνος μας, ο φόβος μας μπορεί να γίνει σταυρός. Δεν είναι, όμως, από μόνος του. Πρέπει να τον εξαγιάσουμε. Και τον αγιάζουμε με την παρουσία του Θεού.
Οι δυσκολίες μας αγιάζονται και γίνονται σταυρoς, όταν τις ακουμπάμε πάνω στον Θεό. Όταν αφηνόμαστε σε Εκείνον. Όταν μπορούμε να Τον δούμε και να Τον εμπιστευτούμε μέσα σε κάθε δύσκολη στιγμή μας.
Ναι, αυτός είναι ο σταυρoς μας. Δεν είναι απλά ένα πρόβλημα, αλλά είναι το σύμβολο που εγκαινιάζει την Ανάσταση μας.
π. Νήφων Βλυσίδης