Οι καλοί άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, υποφέρουνε, τυραννιούνται.
Ναί. Ο σατανάς τους βασανίζει, τους ρίχνει σε συμφορές. Μά έτσι γίνουνται ακόμα πιό καθαροί, σαν το χρυσάφι που πέφτει στο χωνευτήρι. Ζούνε φτωχικά, μακρυά από δόξες, κρυμμένοι, μά ζούνε αληθινά.
Να μην ζείς βουτηγμένος μέσα στην ψευτιά. Αυτό είνε που είπε ο Χριστός «Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν κερδίσει όλον τον κόσμο και ζημιωθεί την ψυχή του;»
Αυτός, ο φτωχός, ο παραπεταμένος, κέρδισε την ψυχή του. Αφού κέρδισε την ψυχή του, τι έχασε; Ό,τι έχασε είνε τιποτένιο μπροστά σ᾿ αυτό που κέρδισε…
Φώτης Κόντογλου
