Με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει για την ημερομηνία των εκλογών και τη στάση της Εκκλησίας, από το περιβάλλον του αρχιεπισκόπου έγινε γνωστό ότι το θέμα του χρόνου δεν απασχολεί και δεν πρέπει να απασχολεί τους κληρικούς.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας», που κυκλοφορεί πανελλαδικά κάθε Πέμπτη.
Το θέμα της ημερομηνίας των εκλογών και η στάση της Εκκλησίας δεν αφορά ή δεν πρέπει να αφορά την Ιερά Σύνοδο. Τα τελευταία δημοσιεύματα για βέτο από την πλευρά του Ιερώνυμου για εκλογές την Κυριακή των Βαΐων, δεν έχουν απασχολήσει την Εκκλησία.
Άλλωστε, υπάρχει και το προηγούμενο των εκλογών που έγιναν στις 8 Απριλίου, την Κυριακή των Βαΐων, ημέρα κατά την οποία έγιναν οι εθνικές εκλογές και η Ν.Δ. με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είχαν πετύχει μία σημαντική νίκη με ποσοστό 46,88%.
Τότε και παρά το γεγονός ότι η Εκκλησία είχε αυξημένη επιρροή, ούτε καν είχε ασχοληθεί με το θέμα, αλλά και η τότε κυβέρνηση δεν είχε ζητήσει την «άδειά της» για την ημερομηνία προκήρυξης εκλογών.
Με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει για την ημερομηνία των εκλογών και τη στάση της Εκκλησίας, από το περιβάλλον του αρχιεπισκόπου έγινε γνωστό ότι το θέμα του χρόνου δεν απασχολεί και δεν πρέπει να απασχολεί τους κληρικούς. «Για την Εκκλησία δεν τίθεται κανένα τέτοιο θέμα. Οι ναοί είναι ανοικτοί και γίνονται λειτουργίες πρωί-βράδυ και θα πρέπει να τονιστεί ότι ο λαός έχει εξοικειωθεί με τις εκλογές και αν θέλουν, μπορούν να τα προλάβουν όλα», λέει ο μητροπολίτης Δημητριάδος κ.Ιγνάτιος.
Από την πλευρά του ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.Χρυσόστομος εκτιμά ότι «η Εκκλησία δεν έχει κανένα λόγο να θέτει βέτο σε ένα ενδεχόμενο εκλογών την Κυριακή των Βαΐων. Δεν την αφορά το θέμα».
Ίδια άποψη έχουν και οι ιερείς, ειδικά της επαρχίας, οι οποίοι με χαρά θα έβλεπαν τους ετεροδημότες να ψηφίζουν και να παρακολουθούν τις λειτουργίες των ημερών που έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον για όλους, καθώς ακολουθεί η εβδομάδα των Παθών.
Η επίκληση της αντίδρασης της Εκκλησίας, ωστόσο, έρχεται να αποδείξει για μια ακόμη φορά ότι οι πολιτικοί προσπαθούν να εμπλέξουν την Εκκλησία σε θέματα που δεν έχουν καμία θεολογική βάση.
Παράλληλα, αποδεικνύει ότι τα τελευταία χρόνια, εκατοντάδες είναι οι πολιτικοί οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία ζητούν ραντεβού με τον Αρχιεπίσκοπο ή και τους τοπικούς μητροπολίτες για μια τυπική συνάντηση και για μια φωτογραφία, γεγονός που οδηγεί σε περισσότερη εκκοσμίκευση την Εκκλησίας.
Το σύνολο των πολιτικών τις προηγούμενες μέρες πέρασαν την είσοδο των μητροπόλεων όπου αντάλλαξαν ευχές «βγαίνοντας από την υποχρέωση», συντηρώντας μια σχέση που στηρίζεται στο τυπικό και όχι στην ουσία.
Και αυτό γιατί πολλοί πολιτικοί «επισκέπτες», θέλουν να λάβουν την ευλογία των ιεραρχών ως διαβατήριο αποδοχής… από την Εκκλησία, χωρίς στη συνέχεια να βοηθούν στην επίλυση προβλημάτων τα οποία απασχολούν τον κλήρο τις τελευταίες δεκαετίες.
Ακόμη και για το θέμα των προσλήψεων ιερέων για την κάλυψη των αναγκών των μητροπόλεων υπήρχαν αντιδράσεις από πολιτικούς, όπως και σε άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το μάθημα των θρησκευτικών, αλλά και άλλες δράσεις οι οποίες συνδέονται με την παρουσία ιερέων στην κοινωνική ζωή του τόπου.
Η Κυριακή των Βαΐων
Την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα και εορτάζεται η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου τον υποδέχτηκαν οι Ιουδαίοι, κρατώντας βάια ή βάγια (κλαδιά φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους και κατά την παράδοση ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».
Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο, η Κυριακή των Βαΐων, καθιερώθηκε να ονομάζεται η προηγούμενη Κυριακή της εορτής της Ανάστασης.
Κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, η εορτή της ανάμνησης αυτής τελούνταν μαζί με την ανάσταση του Λαζάρου. Αργότερα η δεύτερη μετατέθηκε κατά μία ημέρα πριν, το λεγόμενο Σάββατο του Λαζάρου.
Σήμερα, η Κυριακή αυτή τόσο στην Ανατολική Εκκλησία όσο και στη Δύση, θεωρείται ως αρχή των Αγίων Παθών. Παρά το χαρμόσυνο χαρακτήρα της, αρχικά η κατάλυση ψαριών, λαδιού και κρασιού την ημέρα αυτή θεωρήθηκαν ασυμβίβαστα προς την ιερότητα της Μεγάλης Εβδομάδας και της ακολουθούμενης νηστείας, προσαρμόζοντας αυτή ανάλογα.