«Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν», παρατηρεί ο βασιλιάς Σολομώντας εννοώντας, ότι με την λέξη «καιρό» δηλώνεται η περίοδος, η εποχή η το χρονικό διάστημα κατά το οποίο συμβαίνει κάτι. (Εκκλ.3:1)
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ των γιων Ισραήλ, που παροίκησαν στην Αίγυπτο, ήταν 430 χρόνια.(τόσα ήταν τα χρόνια που ήταν δούλοι στους Αιγύπτιους) (Έξ.12:40)
Λέγων,(ο Χριστός) ότι ΕΠΛΗΡΩΘΗ Ο ΚΑΙΡΟΣ και επλησίασεν η βασιλεία του Θεού. (ενν. ότι συμπληρώθηκε η περίοδος της Παλαιάς Οικονομίας) (Μάρκ.1:15, Ρωμ.10:4 κ.αλ.)
Η Αγία Γραφή με την λέξη «καιρό» άλλοτε ονομάζει την χρονική διάρκεια ενός «έτους» και άλλοτε με την ίδια λέξη, όταν την συναντάμε στον πληθυντικό, -π.χ. οι καιροί- δηλώνει τον καθορισμένο χρόνο μιας μεγαλύτερης περιόδου από ένα έτος.
Π.χ
Η καρδιά του θα μεταβληθεί από την ανθρώπινη, και θα του δοθεί καρδιά θηρίου· και θα περάσουν επάνω του ΕΠΤΑ ΚΑΙΡΟΙ. (ενν.για επτά χρόνια θα είναι τρελός) (Δαν.4:16)
Στα χέρια σου είναι ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΜΟΥ (ενν.τα χρόνια που ζω, η περίοδος της ζωής μου) (Ψαλ.31:15)
Γνώριζε, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν ΚΑΚΟΙ ΚΑΙΡΟΙ·(ενν. στις τελευταίες ημέρες θάρθουν χρόνια άσχημα) (Β΄Τιμ.3:1)
Μετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν ΚΑΙΡΟΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ από την παρουσία τού Κυρίου,(ενν. την περίοδο ανακούφισης και ψυχικής ανάτασης που αισθάνεται κάποιος για όσο παραμένει στην παρουσία του Κυρίου) (Πράξ.3:19)
Ενίοτε συναντάμε ΚΑΙ περιορισμούς σε φράσεις η προτάσεις, τους οποίους όμως θα πρέπει οπωσδήποτε να τηρούμε. Παρόλα αυτά δεν πρέπει ν’ ανησυχούμε, αφού η ίδια η Αγία Γραφή εξηγεί τον εαυτόν της!
Επί παραδείγματι: H φράση που προσδιορίζει το ήμισυ της περιόδου της «μεγάλης θλίψεως» καθώς λέει, ότι «θα είναι σε καιρόν, καιρούς και μισόν καιρό», (Δαν.12:7) χρησιμοποιείται στο βιβλίο της αποκαλύψεως σαν ταυτόσημη με τους «τεσσαράκοντα δύο μήνας» και τις «χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες», (Αποκ.11:2,3 12:6,14 & 13:5) που αντιστοιχούν,-υπολογιζόμενου του μηνός προς 30 ημέρες,- σε 3,5 χρόνια. (δηλ. καιρός= 1 χρόνος, καιροί= 2 χρόνια & μισός καιρός= 1/2 χρόνια)
ΕΚΤΟΣ από τον «καιρό» συναντάμε επίσης και τις λέξεις «ημέρες», οι οποίες δείχνουν το χρονικό διάστημα από την ανατολή έως την δύση του ηλίου και «ώρα», που όπως ξέρουμε είναι χρονική διάρκειας ίση με το 1/24 του ημερονυχτίου και προσδιορίζει ακριβέστερα την στιγμή που γίνεται κάτι.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ Η ΧΩΡΙΣ, ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΞΗΓΗΣΑΜΕ….
Εάν όμως συνοδεύονται και από τους επιθετικούς προσδιορισμούς «έσχατος, έσχατες, εσχάτη κ.τ.λ.» τότε, με βάση την ερμηνεία τους σαν «τελευταίος, ύστατη κ.αλ.», αυτές σχηματίζουν τις φράσεις «έσχατος καιρός» με την σημασία του τελευταίου καιρού, «εσχάτη ώρα» με την σημασία της ύστατης ώρας και άλλες, τις οποίες όταν συναντάμε στην ανάγνωση, ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΕΚΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΩΣ ΤΟ «ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»,- που επίσης η Αγία Γραφή αναφέρει και είναι κάτι το διαφορετικό– ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΠΟΧΗΣ.
Την ίδια έννοια με τους «έσχατους καιρούς» έχουν και οι φράσεις «το τέλος του αιώνος» η «η συντέλεια του αιώνος».
τι σημαίνουν οι λέξεις «αιών» και «γενεά»
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι στην αρχαία εποχή η λέξη «αιών», όπως και η λέξη «γενεά» που χρησιμοποιούνται από τον Ιησού Χριστό στο ευαγγέλιο σήμαιναν την «διάρκεια». Ένα διάστημα χρόνου με σαφώς καθορισμένα όρια που δήλωναν κυρίως «την παρούσα ζωή» και «τον τωρινό κόσμο» όπως τον γνωρίζουμε και εντελώς αντίθετα με τον μελλοντικό, ο οποίος παραπέμπει σε μια άλλη εποχή, που σύντομα κατά την γνώμη μου θάρθει από τον Κύριο, με τον τρόπο που εξηγώ ποιο κάτω. (Ματθ.12:32)
Εκτός από την εποχή του Χριστού και σε άλλες χρονικές περιόδους όπως στον Μεσαίωνα, ο «Αιών» εθεωρείτο πως ήταν 1000 χρόνια, παρόλα αυτά στους νεότερους χρόνους καθιερώθηκε ως το διάστημα των 100 χρόνων.
Έτσι λοιπόν όταν ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποιούσε τις φράσεις «έσχατος καιρός», (Α΄Τιμ.4:1) « συντέλεια του αιώνος», (Ματθ.28:20) «το τέλος των αιώνων», (Εβρ.9:26-28) «δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη..» (Ματθ.24:34) κ.άλ. το έκανε για να δηλώσει με σαφήνεια, ένα προκαθορισμένο διάστημα που έχει αρχή, διάρκεια και τέλος. Η εποχή αυτή για την χριστιανική εκκλησία σήμαινε την λήξη της Παλαιάς Οικονομίας, όπου με την Π.Δ. ο Θεός αποκαλυπτόταν μόνο στον λαό Ισραήλ και την έναρξη της Νέας Οικονομίας, σύμφωνα με την οποία η βασιλεία του Θεού θα γινόταν εξ αιτίας της παρουσίας του Χριστού υπόθεση όλων των λαών του κόσμου!
Οι «έσχατοι καιροί» έχουν Αρχή, Διάρκεια και Τέλος
Ο «έσχατος καιρός» ΕΧΕΙ ΑΡΧΗ και είναι ταυτισμένη πρώτον με την εμφάνιση της επίγειας διακονίας του Ιησού Χριστού ΚΑΙ δεύτερον με την έγχυση του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής των Ιουδαίων. Αυτή την ημέρα διάλεξε ο Θεός, για να την συνδέσει με την ημέρα της συγκομιδής των πρωτογεννημάτων του παγκόσμιου θερισμού του ευαγγελίου, που υποχρεωτικά απετέλεσε από κει και ύστερα την αρχή μιας νέας, μεγάλης και σπουδαίας περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας, η οποία ονομάστηκε μάλιστα και ως μετά τον Χριστό εποχή. (μ.χ.) Για την χριστιανοσύνη ονομάστηκε και “περίοδος χάριτος,” στα χρονικά πλαίσια της οποίας οι άνθρωποι που μετανοούν και επιστρέφουν στον Κύριο, αυτοί σώζονται!
Ο Δανιήλ ήταν από εκείνους που προσδιόρισαν ΧΡΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ. Ενώ του δόθηκε το γνωστό “βιβλίο της προφητείας” από τον του Κύριο,-τότε που και ο ίδιος όπως και οι ομοεθνείς του Ιουδαίοι ήταν αιχμάλωτοι στην Βαβυλώνα,- παράλληλα έλαβε και την εντολή, το περιεχόμενό του να παρέμενε μυστικό «έως εσχάτου καιρού». Έτσι λοιπόν μεσολάβησε ένα διάστημα 483 χρόνων, τ’ οποίο προσδιορίζεται «από την έκδοση του προστάγματος για να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ» έως «του Χριστού του Ηγουμένου». Αυτός ο χρόνος, όπως αποδείχθηκε, αντιστοιχούσε στην ενημέρωση του λαού Ισραήλ, για να κατανοήσει την αναγκαιότητα της παρουσίας του Μεσσία και να προετοιμαστεί για τον ερχομό Του. (Δαν.9:25, Ιώβ 19:25)
Μετά την παρέλευση των 69 εβδομάδων όπως λέει ο Δανιήλ η αλλιώς των 483 χρόνων όπως ερμηνεύεται, εμφανίζεται δια της επίγειας διακονίας του ο Ιησούς Χριστός διακηρύττοντας ότι, «ο καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε». (Μάρκ.1:15) (διάβασε: πολλοί θα περιτρέχουν και η γνώση θ’ αυξηθεί)
Ο «έσχατος καιρός» ΕΧΕΙ βέβαια και ΔΙΑΡΚΕΙΑ, αφού από την έναρξη του έως τώρα, έχουν περάσει 2000 χρόνια…! Σ’ αυτό το διάστημα ο Κύριος δεν έχει σταματήσει να προσθέτει τους σωσμένους στην στρατευμένη παγκόσμια εκκλησία Του, η οποία όλο αυτό τον καιρό ζει στην ασφάλεια που παρέχει ο Λόγος του Θεού, απολαμβάνει την ειρήνη που χαρίζει η παρουσία του Πνεύματος του Αγίου και τρέφεται με την ελπίδα της παρουσίας του Ιησού Χριστού τον οποίον περιμένει και πάλι κατά την υπόσχεσή Του! Την ίδια στιγμή, κάποιοι σκανδαλίζονται και αποστατούν από του Κυρίου, εξ αιτίας του μεγάλου χρόνου που πέρασε έως την πραγματοποίηση της υποσχέσεώς Του. (Β΄Πετρ.3:4,9)
Οι “έσχατοι καιροί” ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ, αφού ο Θεός έχει ΟΡΙΣΕΙ από καταβολής κόσμου «διατεταγμένους καιρούς», (Εβρ.9:26) για τους οποίους έχουν προφητευτεί τεράστια γεγονότα που εκτός από τους ανθρώπους, θα επηρεάσουν όλη την δημιουργία! (Δαν.8:19, 9:26, 11:31-45)
Για τον “καιρό” που μεσολαβεί μέχρι το “τέλος” η Αγία Γραφή κάνει εκτεταμένη αναφορά σε γεγονότα που μας προϊδεάζουν για το τι θα συμβεί, με κάποια απ’ αυτά να κάνουν λόγο για την «αρπαγή» της εκκλησίας του Ιησού Χριστού, (Α΄Θεσ.4:17) την «παύση του κηρύγματος» (Ματθ.24:14) και την «αποστασία» από τις αιώνιες αξίες του χριστιανισμού! (Β΄Θεσ.2:3) Ο δε Δανιήλ με την προφητεία των 70 εβδομάδων προειδοποιεί, πως όταν η τελευταία εβδομάδα, η 70η δηλαδή, κάνει την εμφάνισή της, ΤΟΤΕ η ανθρωπότητα θα εισαχθεί για επτά χρόνια στην «μεγάλη θλίψη» του αντίχριστου. Το τέλος της θα έλθει με την «συντέλεια του αιώνος», που θα προκληθεί με την ΔΕΥΤΕΡΑ ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Χριστού αφ’ ότου αναλήφτηκε στους ουρανούς, για να σώσει το «υπόλοιπο» από τον λαό Ισραήλ και να βάλει τέρμα στην κυριαρχία του αντίχριστου. (Δαν.9:24-27,12:1)
Η εποχή του μέλλοντος αιώνος και το «τέλος του κόσμου»
Σε συνέχεια του «παρόντος πονηρού αιώνος» ο οποίος έως τώρα κρατάει 2000 χρόνια περίπου, θα έχουμε τον «μέλλοντα αιώνα» επί της γης, που θα διαρκέσει 1000 χρόνια.
Η εκπλήρωση των ποιο πάνω «σημείων», θα σημάνει αμέσως το «τέλος όλων των ανθρώπινων διακυβερνήσεων και των κοσμικών βασιλειών επί της γης», που μέχρι τότε θα έχουν επιφέρει τον images (3)απόλυτο εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής, την τελεία αποσύνθεση των κοινωνιών και την καταστροφή σε όλα τα έθνη. Τότε, υποχρεωτικά και παρά την θέλησή τους οι άνθρωποι, θα παραδώσουν όλες τις εξουσίες τους στον επανεμφανιζόμενο Ιησού Χριστό, για να κάνει «αποκατάσταση στα πάντα» (Πραξ.3:21) εγκαθιδρύοντας με ΟΛΟΥΣ τους αγίους Του την Βασιλεία του Θεού επί της γης για 1000 χρόνια! (Αποκ.20:4-6, Δαν.7:18,22) Ύστερα, με το πέρας της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού επί της γης, θα έρθει το «ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ», η καταστροφή της γης με φωτιά και η «ημέρα της μεγάλης κρίσης» ! Ο Ιωάννης λέει σχετικά:
ΚΑΙ είδα έναν μεγάλο λευκό θρόνο, κι αυτόν που κάθεται επάνω σ’ αυτόν, από το πρόσωπο του οποίου έφυγε η γη και ο ουρανός· και δεν βρέθηκε τόπος γι’ αυτά·
12 και είδα τούς νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, να στέκονται μπροστά στον Θεό, και ανοίχθηκαν τα βιβλία· και ανοίχθηκε ένα άλλο βιβλίο, που είναι της ζωής· και κρίθηκαν οι νεκροί από τα γραμμένα μέσα στα βιβλία, σύμφωνα με τα έργα τους.
13 Και η θάλασσα έδωσε τους νεκρούς που ήσαν μέσα σ’ αυτή, και ο θάνατος και ο άδης έδωσαν τους αρχείο λήψης (2)νεκρούς, που ήσαν μέσα σ’ αυτούς· και κρίθηκαν κάθε ένας σύμφωνα με τα έργα τους.
14 Και ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη της φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος
15 Και όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο της ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς. (Αποκ.20:11-15)
Η εποχή «του μέλλοντος αιώνος» συνεχίζεται στον ουρανό
Ο χρόνος, οι εποχές και οι περίοδοι θα τερματιστούν, για να δώσουν την θέση τους στην αιωνιότητα με την ταυτόχρονη είσοδο σ’ αυτήν των δικαίων και ευσεβών χριστιανών, ασφαλείς πλέον και ευλογημένοι στην άμεση παρουσία του Κυρίου. (Αποκ.20:5-15)