Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ, ΝΑΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ
Το εσπέρας της Τρίτης, 18ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό της εορτής του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Όπως κάθε Τρίτη απόγευμα πλήθος κόσμου προσήλθε για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά του Ιατρού και να ζητήσει τη θεραπευτική του χάρη και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἑορτάζει αὔριο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, τοῦ ἰατροῦ, τοῦ συνεκδήμου τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου. Τό ὄνομα τοῦ ἁγίου εὐαγγελιστοῦ ἔφερε καί ὁ ἅγιός μας, ὁ ἅγιος Λουκᾶς Συμφερουπόλεως, ὁ ὁποῖος τό ἔλαβε κατά τή μοναχική του κουρά. Τιμοῦσε μάλιστα ἰδιαιτέρως ὁ ἅγιος Λουκᾶς τόν ἱερό εὐαγγελιστή ὄχι μόνο γιατί ἔφερε τό ὄνομά του, ἀλλά καί γιατί ἦταν καί ἐκεῖνος ἰατρός, ὅπως καί ὁ ἴδιος.
Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, τί γράφει ὁ ἅγιός μας σέ μία ὁμιλία του κατά τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
Στό βιβλίο τῆς Γενέσεως καί τῶν Ἀριθμῶν, γράφει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, διαβάζουμε γιά τούς γίγαντες, τούς υἱούς Ἐνώχ, ἐνώπιον τῶν ὁποίων οἱ Ἑβραῖοι φαινόταν σάν ἀκρίδες. Ἀλλά ποιός ἀπό αὐτούς τούς γίγαντες θά μποροῦσε νά συγκριθεῖ ἔστω καί σέ ἐλάχιστο βαθμό μέ τίς ἀπρόσιτες κορυφές τῶν Ἰμαλαΐων ἤ ἡ φωνή ποιοῦ ἀνθρώπου εἶναι δυνατότερη ἀπό τή φωνή ἑνός λιονταριοῦ, ἡ ὁποία ἀκούεται ἀπό πολύ μακριά;
Μπορεῖ νά φανεῖ, συνεχίζει ὁ ἅγιος, ὅτι δέν ὑπάρχουν καί δέν μποροῦν νά ὑπάρχουν ἀπαντήσεις σέ αὐτές τίς ἐρωτήσεις. Ὅμως ὑπάρχουν. Καί ἡ ἀπάντηση εἶναι αὐτή πού δίνει ὁ προφήτης καί βασιλεύς Δαβίδ στόν 18ο ψαλμό του. Λέει ἐκεῖ τό ἑξῆς: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτῶν». Καί αὐτός ὁ λόγος ἀναφέρεται στούς ἀποστόλους καί μαθητές τοῦ Κυρίου μας.
Οἱ ἀπόστολοι μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ εἶχαν φωνές πιό δυνατές ἀπό κάθε ἄλλο ἐπάνω στή γῆ, καί παρά τό ὅτι φαινόταν μικροί καί ἀνίσχυροι κατά κόσμον, ἀποδείχθηκαν πιό δυνατοί καί ἀπό τούς πιό ἰσχυρούς. Γιατί οἱ ἀπόστολοι γέμισαν μέ τόν λόγο τους ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη, καί ἡ φωνή τους ἀκούσθηκε σέ ὅλο τόν κόσμο.
Τό ἀκοῦτε; μᾶς ρωτᾶ ὁ ἅγιος Λουκᾶς. Τό θεῖο κήρυγμα τῶν ἀποστόλων ἀκούσθηκε ὄχι μόνο σέ ὅλη τή γῆ ἀλλά καί σέ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη. Ὁ λόγος τους ἔφθασε ἀκόμη καί στήν ἀκοή τῶν ἁγίων ἀσωμάτων καί ἐπουρανίων δυνάμεων. Στή γῆ ὁ λόγος τους εἰσχώρησε στόν νοῦ διαφόρων ἀνθρώπων, καί κάποιους ἀπό αὐτούς τούς ἔκανε ἁγίους, ἐνῶ κάποιους ἄλλους τούς ἔκανε σκληρούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ.
Γιατί τό κήρυγμα τῶν ἀποστόλων εἶχε μία τέτοια ἀφάνταση καί ἄπειρη δύναμη; Γιατί κήρυτταν ὄχι τόν δικό τους λόγο, ἀλλά τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι «τομώτερος ὑπέρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καί διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καί πνεύματος, ἁρμῶν καί μυελῶν, καί κριτικός ἐνθυμήσεων καί ἐννοιῶν καρδίας», ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Φορεῖς καί κήρυκες τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ὑπῆρχαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι καί τό κήρυγμά τους ἔφθανε μέχρι τούς οὐρανούς καί ἀκουόταν σέ ὅλη τήν οἰκουμένη.
Στό μεγάλο αὐτό ἔργο τοῦ κηρύγματος, συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, τόν σημαντικότερο ρόλο ἔπαιξαν οἱ τέσσερις εὐαγγελιστές, ὁ Ματθαῖος, ὁ Μάρκος, ὁ Λουκᾶς καί ὁ Ἰωάννης. Ἀπό αὐτούς τήν πρώτη θέση, σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τό βάθος καί τή σημασία τοῦ Εὐαγγελίου του, κατέχει ὁ ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ θεολόγος, καί τή δεύτερη ὁ ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Λουκᾶς.
Εἶναι πολύτιμες οἱ ἐπιστολές πού ἔγραψαν οἱ ἀπόστολοι, καί ἰδιαιτέρως ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά τό ἴδιο πολύτιμες εἶναι οἱ Πράξεις τῶν ἀποστόλων, τίς ὁποῖες ἔγραψε ὁ ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Λουκᾶς.
Βλέπετε, λοιπόν, τί γίγαντας τοῦ Πνεύματος καί τοῦ νοῦ τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε ὁ ἅγιος ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Λουκᾶς, τοῦ ὁποίου ἔχω, λέει ὁ ἅγιος, τή μεγάλη εὐλογία νά φέρω τό ὄνομα;
Γι᾽ αὐτό καί πρέπει νά δοξάζουμε καί νά τιμοῦμε τόν ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ καί νά ἀκολουθοῦμε τόν λόγο του, πού εἶναι λόγος τοῦ Χριστοῦ, καί ὁδηγεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Διότι οἱ ἀπόστολοι καί οἱ εὐαγγελιστές δέν κήρυτταν μόνο στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τους καί ὁ λόγος τους δέν ἐξῆλθε μόνο τότε «εἰς πᾶσαν τήν γῆν», ὅπως προεφήτευσε ὁ ψαλμωδός Δαβίδ, ἀλλά ἀκούεται σέ κάθε ἐποχή καί θά συνεχίσει νά ἀκούεται ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος γιά νά κάνει γνωστό τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους καί νά τούς ἑλκύει πρός αὐτόν προκειμένου νά σωθοῦν.
Καί πῶς ἀκούεται ὁ λόγος τῶν ἀποστόλων; Πῶς ἀκούεται ὁ λόγος τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Λουκᾶ; Ἀκούεται μέσα ἀπό τά ἱερά κείμενα τῶν Εὐαγγελίων καί τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων. Ἀκούεται ὅμως καί μέσα ἀπό τούς λόγους καί τά ἔργα τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, μέσα καί ἀπό αὐτές τίς ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, πού ἀκοῦμε ἐδῶ κάθε Τρίτη, γιατί λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι καί αὐτός, ὁ ἴδιος λόγος μέ τόν λόγο τῶν ἀποστόλων. Καί αὐτό πού ὀφείλουμε νά κάνουμε ἐμεῖς εἶναι νά τόν ἀκοῦμε καί κυρίως νά τόν ἐφαρμόζουμε στή ζωή μας, ἀκολουθώντας τήν προτροπή τοῦ Κυρίου: «ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω».