Πῶς ἦταν ἡ Νάουσα στὸ ξέσπασμα τῆς Ἐπανάστασης; Τί συμβολίζει ὁ χορὸς Μακρυνίτσα; Ποιὸς ἦταν ὁ Ζαφειράκης; Τί διαδραματίστηκε στὸ ὁλοκαύτωμα τῆς Νάουσας; Περπάτησε πράγματι τὸ ἀκέφαλο σῶμα τοῦ Κοκοβίτη; Γιατί εἶναι ἄνδρας ἡ ‘Μπούλα’;
Τὰ ‘Τοπόσημα τοῦ ‘21’ θὰ μᾶς ὁδηγήσουν σὲ ἕνα ταξίδι, ποὺ ξεκινᾶ στὰ χρόνια της Ἐπανάστασης καὶ φτάνει στὸ παρόν. Μὲ τὴ βοήθεια τῆς τεχνολογίας καὶ τῆς ψηφιακῆς ἀπεικόνισης, βλέπουμε νὰ ζωντανεύει ἡ Νάουσα τοῦ 1821 καὶ φτάνουμε ἕως τὸ σήμερα. Συνομιλοῦμε μὲ τοὺς κατοίκους της.
Ὁ χρονοταξιδώτης θεατὴς ἐπισκέπτεται τὴν Ἀράπιτσα καὶ βιώνει τὸ δρώμενο τῆς ἀναβίωσης τῆς θυσίας τῶν γυναικών, ἀκούει τὸ τραγούδι τῆς Μακρυνίτσας. Μαθαίνει τὴν ἱστορία μέσα ἀπὸ τὸ ἀποκριάτικο ἔθιμο μὲ τὶς Μποῦλες καὶ τοὺς Γενίτσαρους. Τὰ παιδιὰ κι οἱ νέοι ὡς θεματοφύλακες τῆς βαριᾶς κληρονομιᾶς τοῦ τόπου τους. Ἀλλὰ καὶ τὸ μοναδικὸ φυσικὸ περιβάλλον, ἡ παραγωγὴ κρασιοῦ, ἡ σημασία τοῦ τουρισμοῦ, ἡ στοχοπροσήλωση στὴν ἀνάπτυξη, ποὺ ὁδηγοῦν τὸ βλέμμα τῆς Νάουσας στὸ αὔριο.
Ἕνα ὡριαῖο ψηφιδωτὸ παράδοσης καὶ ἱστορικῆς μνήμης στὴ Νάουσα τοῦ ’21. Τοῦ τότε καὶ τοῦ τώρα.
