Σήμερα, εορτή του Αγίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας Παξών & Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε στην Ιερά Μονή Στρατιάς, όπου ο καθηγούμενος αυτής αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Τριαντάφυλλος, άγει τα ονομαστήρια του και επιπλέον προκειμένου να τελέσει ιερό μνημόσυνο επί τη μνήμη του μεγάλου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Χριστοδούλου, ο οποίος σαν σήμερα ήγε τα ονομαστήρια του, που ήταν ένα γεγονός, όχι τόσο προσωπικό για τον ίδιον, αλλά γεγονός για το πλήθος των ανθρώπων, που τον υπέρ αγαπούσαν τον εσέβοντο, τον εθάυμαζαν και κατέκλειαν όχι μόνο τον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, αλλά και την Ιερά Αρχιεπισκοπή, προκειμένου να του ευχηθούν και να εισπράξουν ένα πηγαίο χαμόγελο και μια πατρική ευχή για τη ζωή τους.
Κατά την θεία λειτουργία στην παλαίφατη και ιστορική Ιερά Μονή, ο Σεβασμιώτατος συλλειτούργησε εκτός του καθηγουμένου π. Χριστοδούλου, μετά πολλών ιερέων. Στην ομιλία του προς το εκκλησίασμα αναφέρθηκε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα και ιδιαίτερα στους μακαρισμούς του Κυρίου μας, τους οποίους ανήγγειλε στο πλήθος των ανθρώπων και των μαθητών που τον παρακολουθούσαν. « Μακάριοι οι ελεήμονες…, Μακάριοι οι πραείς…, Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία..» .
Όλους αυτούς τους μακαρισμούς που ανήγγειλε ο Κύριος μας είναι υψηλά νοήματα με τα οποία ανεβάζει τη πνευματική ποιότητα και το ήθος τον ανθρώπων και επιπλέον δίδουν τη δυνατότητα της αγάπης, της ειλικρίνειας, της ενότητας – συνοχής, της κοινωνίας των ανθρώπων. Είναι οι προτάσεις του Κυρίου μας, οι οποίες όταν τις εφαρμόσει στη ζωή του ο άνθρωπος, πορεύεται προς το δρόμο της θεογνωσίας.
Άλλωστε ο μοναδικός σκοπός της ύπαρξης του ανθρώπου είναι ο αγώνας για την ένωση του με τον Θεό. Οι Όσιοι της εκκλησίας μας, αλλά και εν γένει όλοι οι Άγιοι της πίστεως μας, τους λόγους του Κυρίου μας στο όρος των μακαρισμών, τους βίωσαν και γι’ αυτό το λόγο προτίμησαν την έξοδο τους, από την κοσμική ζωή, προκειμένου να ενώσουν όλον τον κόσμο με τον αγώνα της προσευχής με το ίδιο τον Θεό. Ο όσιος Χριστόδουλος ο οποίος ασκήτεψε και εμόνασε στο όρος Λάτρος, ήλθε στη νήσο της Πάτμου, όπου ήταν τόπος εξορίας και έχτισε την περίφημό Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, εκεί όπου ακριβώς, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είδε το όραμα της Αποκαλύψεως του Θεού, το οποίο παρέδωσε στην Εκκλησία του Χριστού μας.
Σήμερα λοιπόν σκληρύνθηκαν οι καρδιές των ανθρώπων ως προς την ελεημοσύνη. Ο κόσμος μας έγινε ανελεήμων. Σήμερα οι άνθρωποι ζουν σε μία συνεχόμενη αναταραχή στη ζωή τους, καταφρονώντας την πραότητα του Κυρίου μας, ο οποίος συνέστησε στους ανθρώπους « μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία ».
Η καθαρότητα της καρδιάς, στην εποχή της αλαζονείας και της φιληδονίας που ζει ο σύγχρονός άνθρωπος, είναι το ζητούμενο. Οι κοινωνία μας, έχει μετατραπεί σε ένα απύθμενο βόρβορο της ακολασίας και το σπουδαίο είναι ότι οι άνθρωποι προβάλουν και εκθειάζουν την αμαρτία και την ακολασία. Τα σύγχρονα γεγονότα μαρτυρούν όλη την ακαταστασία των εσχάτων χρόνων των οποίων ο Κύριος μας, σε άλλο σημείο της Αγίας Γραφής τα υπογραμμίζει.
Ο Σεβασμιώτατος κάλεσε όλους τους ανθρώπους να ανανήψουμε και να έλθομεν εις εαυτόν, μέσα από την μετάνοια, την περισυλλογή μας και την προσευχή μας, προκειμένου να σταματήσει η κατηφόρα στην οποία ο άνθρωπος διολίσθησε.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε αφενός μεν στον ηγούμενο της Ιεράς Μονής π. Χριστόδουλο, ο οποίος άγει τα ονομαστήρια του και του ευχήθηκε πατρικά και εγκάρδια να έχει όλη τη χάρι του Οσίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω και τις αρετές, καθώς και του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου του οποίου έλαβε το όνομα προς τιμή του και να προσπαθήσει να αντιγράψει την γενναιότητα, την τόλμη και τον φλογερό λόγο το οποίον είχε.
Εν συνεχεία αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου του οποίου τέλεσε και το ιερό μνημόσυνο υπογραμμίζοντας τον δυναμικό χαρακτήρα, τον δυνατό λόγο, τόσο υπέρ της πίστεως και της αγάπης που έτρεφε για την εκκλησία, όσο και για την πατρίδα, την Ελλάδα, που έβλεπε του επερχομένους κινδύνους και υπερασπιζόταν δυνατά την ακεραιότητα της, όσο και για τα ήθη και τις αξίες τις οποίες έβλεπε να καταλύονται, από το νεωτερικό πνεύμα της εποχής μας, το οποίο τον έθλιβε ιδιαίτερα.
Στην εποχή του Μεγάλου Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, υπήρξαν οι άνθρωποι που τον αγάπησαν και οι άνθρωποι που στάλαξαν το δηλητήριο της κακίας, της συκοφαντίας και του μίσους στην ζωή και τον αγώνα του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου.
Αν και πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από την κοίμηση του τώρα και οι εχθροί του, τον αποζητούν, όταν βλέπουν την κατάλυση των πάντων. Τώρα επαληθεύονται οι λόγοι και η ζωή του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος κατέθεσε την ευγνωμοσύνη του και τον σεβασμό στη μνήμη του πνευματικού του, διδασκάλου του και ποδηγέτου.