Την Κυριακή των Αγ. Πατέρων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Όρθρο και προέστη της Θ. Λειτουργίας στον Ι. Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Καλλιθέας. Τον πλαισίωσε ο προϊστάμενος του Ναού Αρχιμ. Τιμόθεος Γεωργίου.
Αφορμή για το κήρυγμά του πήρε ο Σεβασμιώτατος από την ευαγγελική περικοπή της ημέρας.
1. Η προσευχή του Κυρίου προς τον Πατέρα του χάριν των Μαθητών του, που ακούσαμε σήμερα,που την ονομάζουμε και «αρχιερατική προσευχή», είπε στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, καταλήγει με την φράση: “και ταύτα λαλώ εν τω κόσμω, ίνα έχωσι την χαράν την εμήν πεπληρωμένην εν αυτοίς” ( Ιωάν. ιζ, 13 ). Περί χαράς, λοιπόν, ο λόγος.
Και τίθεται αμέσως το ερώτημα: Μπορεί η Εκκλησία να μιλάει για χαρά; Μα το Ευαγγέλιο, που κηρύσσει η Εκκλησία σημαίνει “χαρμόσυνο άγγελμα” και η λέξη χαρά αναφέρεται σ’ αυτό πολλές δεκάδες φορές. Χώρια, που οι λέξεις “χαίρετε” και “χαίρω” γεμίζουν κάθε σελίδα του.
2. Βέβαια η χαρά που μιλάει γι ‘αυτήν το Ευαγγέλιο δεν ταυτίζεται με ό,τι ο κόσμος εννοεί μ’ αυτή την λέξη. Η χαρά του Ευαγγελίου είναι αυτό που νοιώθει ο άνθρωπος, όταν μένει ενωμένος με τον Χριστό ή όταν επανασυνδέεται με Αυτόν. Όμως αυτή η χαρά η εν Κυρίω, που είναι καρπός του Αγ. Πνεύματος, μπορεί να συνυπάρχει με την χαρά που εννοεί ο κόσμος;
Η απάντηση είναι απλή. Η ζωή με τις χαρές της ανήκει στον Θεό. Αρκεί οι χαρές αυτές να μη είναι ένας απογυμνωμένος από κάθε πνευματικό περιεχόμενο ερεθισμός των αισθήσεων. Γιατί τότε σκοτώνουν οι χαρές της ζωής, την χαρά.
3. Η χαρά του Ευαγγελίου είναι η πλήρωση της “καρδίας” μας, δηλ. του κέντρου της υπάρξεώς μας. Όμως αυτό δεν αποκλείει τις περιφερειακές, θα λέγαμε, πληρώσεις. Ο άνθρωπος νοιώθει χαρά στο παιχνίδι, στο τραγούδι, στην ομορφιά της φύσεως, στην έκσταση της αγάπης, στη γνώση, στην δημιουργία, στην τέχνη, στο κάλλος, στην επιστήμη, στην συντροφικότητα, στην φιλία, στην ευλογημένη συζυγία, στην τεκνοποιία.
Όλες αυτές οι χαρές μέσα στα πλαίσια του θελήματος του Θεού δεν αποκλείονται, ούτε απαγορεύονται, ούτε υποτιμούνται. “Παντα γαρ ημών εστίν ” (Α Κοριν. γ, 21) τονίζει ο Απ. Παύλος.
4. Όμως όλα πρέπει να συμβαδίζουν με την εσωτερική πληρότητα, που προσφέρει η παρουσία του Θεού. Αυτή είναι η χαρά, που καλλιεργεί το Αγ. Πνεύμα στον πιστό. Που χαρίζει αυτήν ακριβώς την εσωτερική πληρότητα. Πλήρωση και χαρά είναι οι εσωτερικότεροι σκοποί της ζωής, το βαθύτερο νόημα της Δημιουργίας και της Λυτρώσεως. Αυτή είναι η “πεπληρωμένη χαρά”, που χαρίζει ο Κύριος.
Τρεις ενστάσεις – ερωτήσεις:
α. Λένε οι νέοι : Πως να χαρούμε όταν η Εκκλησία είναι όλο απαγορεύσεις ; Απάντηση : Όταν ο αμπελουργός στηρίζει σε ένα πάσσαλο το κλήμα ,το κάνει ,για να το στηρίξει και να μη καταπατηθεί στο χώμα. Ανάλογο σκοπό έχουν κα τα «μη» της Εκλησίας.
β. Ο χριστιανός, όταν σκέπτεται τις αμαρτίες του, δεν μπορεί να είναι χαρούμενος.
Απάντηση : Ο πιστός λυπάται για τις αμαρτίες του, αλλά χαίρεται για την συγγνώμη, που του χαρίζει ο Θεός. Αυτή η “χαρμολύπη” δεν έχει καμία σχέση με την κατήφεια.
“Εστρεψας τον κοπετόν μου εις χαράν εμοί ” ( Ψαλμ. 29, 12 ) ψάλλει και ο Ψαλμωδός.
γ. Επιτρέπεται η ψυχαγωγία; Νομίζω ότι ήδη απαντήθηκε αυτό. Πάντως υπάρχει το παιχνίδι του χοίρου, που κυλιέται στην λάσπη και το παιχνίδι του γλάρου, που βουτιέται στους λευκούς αφρούς. Ας προβληματισθούμε!
Προ της Απολύσεως αναγνώσθηκε Μήνυμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου για την Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος.
