Σήμερα, Τρίτη 29η Μαρτίου 2022 ἡ τοπική μας Ἐκκλησία προέπεμψε στήν Βασιλεία τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, τόν μακαριστό Ἀρχιμανδρίτη Ἱερόθεο Κοενάκη, ἀδελφό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ταξιάρχου Μιχαήλ τοῦ Πανορμίτου καί Προηγουμενεύσαντα ἐν αὐτῇ, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη τό Σάββατον 26ην Μαρτίου 2022, νοσηλευόμενος εἰς τό Γενικόν Νοσοκομεῖον Ρόδου.
Τό σεπτό σκήνωμα τοῦ Γέροντος μετεφέρθη ἀκτοπλοϊκῶς τό ἑσπέρας τῆς Δευτέρας εἰς τόν λιμένα τῆς Σύμης, ὅπου ἀνέμενε ὁ Πανοσιολ. Καθηγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Πανορμίτη, Ἀρχιμ. Ἀντώνιος Πατρός, ὁ ὁποῖος συνόδευσε ὁδικῶς μέχρι καί τά προπύλαια τοῦ Πανορμίτη. Τήν νεκρώσιμη πομπή ὑπεδέχθη ἐκεῖ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἅμα τῇ ἀφίξει αὐτῆς, τῶν κωδώνων ἠχούντων πένθιμα, ἀνέπεμψε δέηση ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς μακαρίας ψυχῆς του. Ἐν συνεχείᾳ τό σκήνωμα ἐτοποθετήθη στό Καθολικό τοῦ Ταξιάρχου τόν Ὁποῖο ὁ μεταστάς κληρικός διηκόνησε εὐόρκως ἀπό τό ἔτος 1989 ἕως καί τό 2018, ὅταν πλέον λόγοι ὑγείας τόν ὑποχρέωσαν σέ παραίτηση ἐκ τῆς ἐνεργοῦς δράσεως. Ἐτελέσθησαν οἱ διατεταγμένες Ἱ. Ἀκολουθίες καί σήμερα τό πρωΐ ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Ἰωσήφ Ἀδαμόπουλος τέλεσε τήν Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων.
Ἀκολούθως τήν 11η πρωινή κατά τό πρόγραμμα, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος προέστη τῆς Ἐξοδίου Ἀκολουθίας, συμπαραστατούμενος ἐκ τοῦ Πανοσιολ. Καθηγουμένου Ἀντωνίου Πατροῦ, τοῦ προαναφερομένου π. Ἰωσήφ, τοῦ Γεν. Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου μας Πρωτ. Στεφάνου Μακρῆ καί τοῦ λοιποῦ Ἱεροῦ Κλήρου τῆς Σύμης. Συμμετεῖχαν εὐάριθμοι πιστοί, ὁ Δήμαρχος Σύμης κ. Ἐλευθέριος Παπακαλοδούκας, ὁ Ἄρχων Δικαιοφύλαξ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καί Δικηγόρος Ρόδου κ. Θεόδωρος Παπαγεωργίου, ἡ Ἐφορεία τῆς Μονῆς καί ἐκπρόσωποι τῶν τοπικῶν Ἀρχῶν. Πρό τῆς Ἀπολύσεως ὁ Σεβασμιώτατος ἐκφώνησε τόν κάτωθι Ἐπικήδειο λόγο:
«Δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ. Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλειον τῆς εὐπρέπειας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρίου, ὅτι τῇ δεξιᾷ σκεπάσει αὐτοὺς καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν» (Σοφ. Σολ. 5,15-16).
Οἱ θεόπνευστοι αὐτοί λόγοι τῆς Σοφίας Σολομῶντος εὑρίσκουν πλήρη τὴν ἐφαρμογὴ τους στόν ἀοίδιμο καί δίκαιο Ἀρχιμανδρίτη Ἱερόθεο Κοενάκη, τοῦ ὁποίου τήν παροῦσαν ὥραν, τὸ σεπτὸν σκήνωμα κεῖται ἐνώπιόν μας ἐντός τοῦ Καθολικοῦ καί ἐνώπιον τῆς Χαριτοβρύτου Εἰκόνος τοῦ Ταξιάρχου, τό ἱερόν Θυσιαστήριο τοῦ Ὁποίου διηκόνησε πιστῶς καὶ εὐσυνειδήτως καθ’ ὅλη τὴν μακρὰ ἱερατικὴ αὐτοῦ διακονία.
Ὁ μεταστάς ἐγεννήθη στήν Σύμῃ τήν 10η Ἀπριλίου 1944, ὅπου ἔλαβε τό ἀπολυτήριον τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου. Ἡ οἰκογένειά του ἐν συνεχείᾳ μετεγκατεστάθη πρός βιοπορισμόν στόν Πειραιᾶ, ὅπου ὁλοκλήρωσε καί τήν Δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση. Ἐν συνεχείᾳ ἐφοίτησε εἰς τήν Νομική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐργαζόμενος παραλλήλως ἀρκετά ἔτη εἰς τήν αδελφότητα Θεολόγων «Ἡ Ζωή».
Τό ἔτος 1986 ἐπέστρεψε εἰς τήν γενέτειραν Νῆσον καί ἐγκατεβίωσε εἰς τήν Ἱερά Μονήν Πανορμίτου, ἀναλαβών γραμματειακά καθήκοντα καί τήν 14η Νοεμβρίου 1988 ἐκάρη μοναχός ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Καθηγουμένου Γαβριήλ Μαργαρίτη. Τήν 1η καί 2α Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 1989 ἐχειροτονήθη ἀντιστοίχως Διάκονος καί Πρεσβύτερος ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Ρόδου Ἀποστόλου (Διμέλη), ἐν τῷ Καθολικῷ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς μετανοίας του, τοποθετηθείς ἐν συνεχείᾳ ὡς ἱερατικῶς προϊστάμενος ἐν τῇ ἱστορικῇ Ἐνορίᾳ Τιμίου Σταυροῦ Σύμης.
Μετά τήν ἵδρυση τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μητροπόλεως καί τήν ἐκδημίαν τοῦ Καθηγουμένου Γαβριήλ τό ἔτος 2006, ὁ ἀοίδιμος ἡμῶν Προκάτοχος κυρός Χρυσόστομος διόρισε τόν μακαριστόν ὡς Ἡγουμενεύοντα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πανορμίτου, προχειρίσας αὐτόν διά τό ἀνεπίληπτον τοῦ ἤθους του εἰς Πνευματικόν-Ἐξομολόγον. Ἔκτοτε ὑπηρέτησε εὐόρκως καί μετ’ αὐταπαρνήσεως τήν Ἀρχαγγελικήν Μονήν τῆς μετανοίας του διακονήσας ἐπί 30 σχεδόν ἔτη τάς λειτουργικάς καί πνευματικάς ἀνάγκας τῶν πολυπληθῶν προσκυνητῶν αὐτῆς, τῶν ὁποίων τήν ἀγάπην καί ἐκτίμησιν ἀπήλαυσεν. Τόν Ἀπρίλιον τοῦ ἔτους 2018 παρῃτήθη τῶν διοικητικῶν του καθηκόντων διά λόγους ὑγείας, ἐφησυχάζων πλέον ἐν τῇ Ἱ. Μονῇ.
Σήμερον ὁλόκληρη ἡ Σύμη θρηνεῖ γιά τὸν ἀποχωρισμό του, καθ’ ὅτι διά τῆς ὁσιακῆς βιωτῆς του τίμησε τὴν Ἐκκλησία καί τήν σεβασμία Μονή τοῦ Ταξιάρχου μας Μιχαήλ τοῦ Πανορμίτου, διακρινόμενος γιά τήν ἐνάρετη αὐτοῦ πολιτεία, τὴν βαθειά πρὸς τὸν Θεὸν πίστη καὶ ἀφοσίωση, τὰ εὐαγγελικά ἔργα, τὰ ὁποῖα ἐποίησε ὡς καλός ποιμὴν τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ. Ἁπλοῦς στὴν ἐμφάνιση, σεμνότατος στοὺς τρόπους, ἐπιεικὴς, ἄκακος καὶ πράος, ἐξέπληττε πάντας ἡ ἄκρα αὐτοῦ ἀγαθότης καί πτωχεία. Ἡ ἀφιλοχρηματία του θὰ παραμείνει μνημειώδης, καθώς καί ἡ ἐλεημοσύνη του, ἡ πολλή του εὐσπλαχνία πρὸς τοὺς πάσχοντας καὶ τοὺς πτωχοὺς ὑπῆρξε λίαν παραδειγματική καί ἀνεξάντλητος.
Ὁ μακαριστός Γέροντας ἐκπλήρωσε τό κοινόν τοῦ βίου χρέος καί ἀπό τό παρελθόν Σάββατον, ἡμέρα Συνάξεως τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, μετέστη πρός τάς αἰωνίους μονάς κατόπιν συντόμου, πλήν ὅμως ὀδυνηρᾶς δοκιμασίας τῆς ὑγείας του, πού ὑπέμεινε μέ ὑπομονή καί καρτερία. Ἡ μακαρία ψυχή του πορεύεται πλέον στόν Θρόνο τοῦ Δικαιοκρίτου Θεοῦ, μετά τῶν Δικαίων καί Ἁγίων, διά νά λάβῃ ἐξ Αὐτοῦ τόν μισθό τῶν φρονίμων καί πιστῶν οἰκονόμων Του.
Ἀνεχώρησε γιά τούς οὐρανούς κατόπιν πιστῆς ἱερατικῆς πορείας μέ πλήρη ἀφοσίωση καί συναίσθηση τοῦ ὕψους τοῦ ἱερατικοῦ ὑπουργήματος. Ὅλοι τόν θυμόμαστε εὐθυτενῆ, ἀκίνητο καί προσηλωμένο ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου, ἱεροπρεπῆ καί ἀνεπιτήδευτο, νά ἱερουργῇ κινούμενος ἀπό βαθειά πίστη πρός τό Θεό καί ἀπό ἀληθινή ἀγάπη πρός τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκτός ἀπό τήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας τό κυριώτερο μέλημά του ἐντός τοῦ Ναοῦ, ἦταν καί ἡ διακονία τοῦ θείου λόγου, μέ τήν καθ’ ἡμέραν ἀνάγνωση τοῦ συναξαρίου τῶν Ἁγίων τῆς πίστεως.
Ἄς εἶναι μακαρία ἡ ὁδός πού πορεύεσαι σήμερον, Γέροντα, ἡ ἀγάπη μας καί ἡ βαθύτατη εὐγνωμοσύνη μας θά σέ συνοδεύουν. Σέ εὐχαριστοῦμε γιά ὅσα ἐκοπίασες, γιά ὅσα προσέφερες, γιὰ τὸ ἐκκλησιαστικὸ σου ἦθος, γιὰ πάντα τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας σου. Ἀναπαύσου ἐν εἰρήνῃ ἐν τῇ προσδοκίᾳ τῆς κοινῆς Ἀναστάσεως καί μνημόνευε ἐν τῷ ἐπουρανίῳ θυσιαστηρίῳ πάντων ἡμῶν καὶ προσεύχου ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας, μέ τήν ὁποία ψάλλομε σήμερον, «Χριστός σέ ἀναπαύσοι ἐν χώρᾳ ζώντων καὶ θύρας Παραδείσου ἀνοίξοι σοι καί Βασιλείας δείξῃ πολίτην…»
Αἰωνία σου ἡ μνήμη!»
Στήν συνέχεια ἀνεγνώσθη σχετικό ψήφισμα τῆς Ἐφορείας τῆς Ἱ. Μονῆς καί μέ τόν ἀναστάσιμο παιᾶνα «Χριστός Ἀνέστη», ἀκολούθησε ἡ ταφή στό παρακείμενο Κοιμητήριο τῆς Μονῆς, ὅπου ὁ μακαριστός π. Ἱερόθεος ἐναπέθεσε τό «πήλινον αὐτοῦ σκεῦος», ἀναμένων τήν κοινήν Ἀνάστασιν.
Τίς Ἱερές Ἀκολουθίες κάλυψε τηλεοπτικά ὁ ἐκκλησιαστικός Σταθμός «Θάρρι» τῆς ὁμωνύμου Ἱερᾶς Μονῆς Ρόδου.