Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς- Γενικός Διευθυντής της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης.
Tον μήνα «Αλωνάρη» (αγροτική ονομασία του Ιουλίου) τα τζιτζίκια μαζεύονται ψηλά στα κλαριά των δέντρων και σχηματίζουν μία χορωδία που τραγουδάει με ακάματη, διαπεραστική φωνή -μία φωνή που εμείς ίσως θεωρούμε εκνευριστικά μονότονη, μα που οι αρχαίοι Έλληνες θαύμαζαν για την καθαρότητά της. Σειρήνες γένους αρσενικού, τα έντομα αυτά (που το όνομά τους στην αρχαία ελληνική γλώσσα στον ενικό αριθμό «τέττιξ» και «τζιτζίκι» στην νεοελληνική γλώσσα απηχεί μιμητικά το άσμα τους) μπορούσαν να παρασύρουν τον αγρότη, αποκαμωμένο από τον θερισμό και τα κυνικά καύματα, σε καλοκαιρινή νάρκη και απραξία, ιδίως το μεσημέρι.
Μέσα στον καύσωνα των ημερών, αλλά και στον «πνευματικό καύσωνα» της εποχής μας, όπως σημείωσε ο Σεβ. Μητρ. Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, είχαμε την ευλογία να εορτάσουμε την μνήμη της Αγίας Παρασκευής στην αρχαία Φαλάσαρνα της Επαρχίας Κισάμου.
Κάτω από την πλούσια σκιά μιας μουριάς τα τζιτζίκια δεν σταμάτησαν καθ’ όλη τη διάρκεια του Εσπερινού, ως ισοκράτες στην ομάδα των ιεροψαλτών, αλλά επιβεβαιώνοντας και τις υψηλές θερμοκρασίες των ημερών μας. Ο προσκεκλημένος Μητροπολίτης του Οικουμενικού Θρόνου Σεβασμιώτατος Αυστρίας, υπέρτιμος και έξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης, κ. Αρσένιος με γλαφυρό τρόπο έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον βίο της Αγίας (138-160 μ. Χ.).
Σκέφτηκα τότε τον Πλάτωνα, ο οποίος αξιοποιεί το τζιτζίκι στον διάλογο Φαίδρος για να ειρωνευθεί τον άχρηστο, αυτοαναφορικό «βίον φιλοσοφικόν». Παρομοίασα τη σημερινή κατάσταση του καύσωνα, ως αποτέλεσμα και της κλιματικής αλλαγής, την αδυναμία δηλαδή του ανθρώπου να επι-βιώσει σε υψηλές θερμοκρασίες, με όσα διαβάζουμε στον Συναξαριστή για την αθλοφόρο Αγία Παρασκευή.
Η Αγία υπεβλήθηκε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα. Την έβαλαν σε λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως η Αγία παρέμενε άθικτη, ο αυτοκράτορας Αντωνίνος πλησίασε το πρόσωπό του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει το θαυμαστό γεγονός – για να δοκιμάσει εάν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ’ άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους.
Οι Άγιοι είναι για την εποχή μας οδοδείκτες καθήκοντος και ευθύνης, καθώς λειτουργούν στη ζωή μας ως ιεροί τόποι μαρτυρίας και πνευματικού αγώνος.
Η περίοδος του Καλοκαιριού μέσα στη δροσιά της θάλασσας μάς προσφέρει επίσης πολλές πνευματικές οάσεις με τον βίο των Αγίων μας, που δεν αποτελούν απλώς κάποια πρόσωπα του παρελθόντος, αλλά ζωντανές ψυχές που εμπνέουν και οδηγούν τη ζωή μας και την ύπαρξή μας με αξίες αιώνιες και σταθερές που μπορούν να μάς ωφελήσουν με την απλότητά τους. Οι κάθε λογής καύσωνες είναι μπροστά μας…το ίδιο και οι μάρτυρες.