Οἱ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις τῆς δεύτερης ἡμέρας ξεκίνησαν μὲ Ἑσπερινὸ καὶ Ἱερὰ Παράκληση στὸν Ἅγιο Ἐλευθέριο.
Ἀκολούθησε ἡ κεντρικὴ ὁμιλἰα μὲ θέμα «Ἡ ζωὴ τοῦ παπα-Φώτη, τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, μέσα ἀπὸ τὰ βιώματα τοῦ πνευματικοῦ του παιδιοῦ».
Ὁμιλητὴς ἦταν ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Θεοφάνης Κάσσος, Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Νικολάου Ἀναπαυσᾶ Μετεώρων.
Μὲ λόγο λιτὸ ἀλλὰ παραστατικὸ καὶ μέσα ἀπὸ γλαφυρὲς ἀφηγήσεις περιστατικῶν τῆς ζωῆς τοῦ παπα-Φώτη ὁ π. Θεοφάνης ἔφερε κοντὰ στὸ ἀκροατήριο τὴν ἁγιασμένη του μορφἠ.
Χαρακτηριστικὸ τοῦ παπα-Φώτη, εἶπε ὁ π. Θεοφάνης, ἦταν ἡ πολὺ μεγάλη περιφρόνηση ποὺ εἰσἐπραττε ὁ παπα-Φώτης ἀπὸ κλῆρο καὶ λαό. Ὁ ἴδιος ὅμως τὸ χαιρὀταν καὶ τὸ ἐπιδίωκε.
Ἦταν χαρισματικός. Εἶχε ὅλα τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀκτήμοσύνη τέλεια, ταπείνωση σὲ ἀπόλυτο βαθμό.
Μονοχίτων, κυκλοφοροῦσε πάντα μὲ ἕνα τριμμένο ράσο, ἀνυπόδητος καὶ ἔνα τρίχινο τορβᾶ στὸν ὦμο.
Ἀσκητὴς μέγας καὶ ἐλεήμων. Τίποτε δὲν κρατοῦσε γιὰ τὸν ἑαυτό του. Τὸν μισθό του τὸν πρόσφερε ὅπου ὑπῆρχε ἀνάγκη.
Ἁγνὸς καὶ ἁπλὸς σὰν μικρὸ παιδί. Εὐθὺς καὶ ἐλεγκτικός, ὅταν ἔβλεπε ὑβριστὲς τὸῦ ὀνόματος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἤ περιφρονητὲς τοῦ θεϊκοῦ θελήματος.
Διορατικὸς καὶ ἄνθρωπος πολλῆς προσευχῆς. Δίδασκε τὴν ἀνάθεση τῶν προβλημάτων στὸν Θεὸ διὰ τῆς προσευχής.
Ἄριστος πνευματικὸς ἐξομολόγος, ἐπιεικὴς γιὰ τὸν ἐξομολογούμενο.
Τρία πράγματα τόνιζε ὡς ἀπαραίτητα γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή: ἐκκλησιασμὸ-ἐξομολόγηση-Θεία Κοινωνία.
Μοναδικὸς λειτουργός, ἀκριβὴς τηρητὴς τῶν ἀκολουθιῶν. Ἔλεγε τὶς εὐχὲς καὶ τὰ Εὐαγγέλια ἀπὸ στήθους. Ἀξιώθηκε νὰ βλέπει ἀγγέλους κατὰ τὴν θεία Λειτουργία.
Τὸ χάρισμα ὅμως ποὺ τὸν διέκρινε ἦταν ἡ σαλότητα. Ἔκανε πολλὲς «τρἐλες», μὲ τὶς ὁποῖες ἔκρυβε τὴν ἁωγιότητά του. Οἱ περισσότεροι τὸν παρεξηγοῦσαν καὶ τὸν περιγελοῦσαν.
Ὅταν ὁ παπα-Φώτης ἀσθένησε, πῆγε στὸ χωριὸ ποὺ διακόνησε καὶ σὲ Κυριακάτικη θεία Λειτουργία ζήτησε συγχώρεση ἀπὸ ὅλους τοὺς χωριανούς.
Μὲ ὅσους εἶχε πικραθεῖ, πῆγε γονατιστὸς στὸ σπίτι τους καὶ ζήτησε συγχώρεση. Αὐτὸς ἦταν ὁ παπα-Φώτης.
Ζοῦσε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ γιὰ τὸν Χριστὀ. Ἄς ἔχουμε τὴν εὐχὴ καὶ τὶς πρεσβεῖες του.
Οἱ ἐκδηλώσεις τῆς ἡμέρας ἔκλεισαν μὲ Ἀπόδειπνο μετὰ Χαιρετισμῶν στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, μονολόγιστη εὐχὴ ὑπὲρ καταπαύσεως τῆς ἀσθένειας τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ κατανυκτικὴ ἱερὰ ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου καὶ τῆς μητρός του Ἀνθούσης.
