Ανακάλυψη σπάνιου παλαιοχριστιανικού Βαπτιστηρίου στη Θεσπρωτία

Σε σωστική ανασκαφή στο Λαδοχώρι Ηγουμενίτσας, υπό την εποπτεία της αναπληρώτριας προϊσταμένης του Τμήματος Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων Κωνσταντίνας Παππά και υπό την διεύθυνση του προϊσταμένου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας Ιωάννη Χουλιαρά, δύο καταξιωμένων αρχαιολόγων και με πλούσιο έργο, ήρθε στο φως τμήμα τετράκογχου παλαιοχριστιανικού κτιρίου, που κατά πάσα πιθανότητα είναι το Βαπτιστήριο της διπλανής Βασιλικής, με ψηφιδωτό δάπεδο.

Το Βαπτιστήριο αυτό θα αποτελεί το δεύτερο γνωστό παλαιοχριστιανικό βαπτιστήριο στην Ήπειρο (υπάρχει ένα ακόμη στη Νικόπολη), και το πρώτο παλαιοχριστιανικό τετράκογχο Βαπτιστήριο στην βορειοδυτική Ελλάδα.

Σε οικόπεδα στην ίδια περιοχή είχαν εντοπιστεί παλαιότερα τμήματα από ταφές ρωμαϊκών και πρωτοβυζαντινών χρόνων,
η αψίδα πεντάκλιτης βασιλικής με σύνθρονο και μαρμαροθέτημα, η δυτική κόγχη και τμήματα της βόρειας και νότιας κόγχης από τετράκογχο κτίριο μεγάλων διαστάσεων, του οποίου η τοιχοποιία σώζεται σε ύψος 1,5 μ. περίπου.

Τώρα αποκαλύφθηκε το ψηφιδωτό δάπεδο, που σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας, αποτελείται «από γεωμετρικά μοτίβα και στο ανατολικό του πέρας κεφαλαιογράμματη έμμετρη επιγραφή σε οκτώ σειρές με διαστάσεις 1,12 Χ 1,91 μ.».

Αυτή η επιγραφή, η οποία είναι γραμμένη με αρχαίους τύπους λέξεων, εμφανίζει ορισμένα χαρακτηριστικά, όπως το μέγεθός της και η θέση της, που οδηγούν τους αρχαιολόγους στο συμπέρασμα ότι ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλες επιγραφές.

Επίσης το μέγεθος της επιγραφής, η θέση της και ο τρόπος που ξεκινά υποδηλώνει ύπαρξη και άλλης ή άλλων επιγραφών επί του ψηφιδωτού δαπέδου, ενώ από μόνης της η αποκαλυφθείσα επιγραφή είναι εξαιρετικά σημαντική.

Η εκτίμηση των ειδικών είναι ότι με την εξέλιξη των ανασκαφών ίσως βρεθούμε μπροστά σε εκκλησιαστικό κέντρο είτε της Επισκοπής Φωτικής, είτε ακόμη και προγενέστερης Επισκοπής.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι η πίστη είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο. Είτε εκφράζεται αισθητικά, με αρχιτεκτονήματα, είτε εκφράζεται πνευματικά, το σημαντικό είναι το ποσό και το ποιον της.

Και στο παρελθόν και στο παρόν και στο μέλλον μας έδωσε, δίνει και θα δίνει ευκαιρίες για να προσδιοριστούμε στις σχέσεις μας με τον Θεό και τους άλλους και να αυτοπροσδιοριστούμε.

Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας για να βλέπουμε και πρόθυμη την καρδιά μας για να χρησιμοποιούμε τις καθημερινές καλές ευκαιρίες.

Κάθε μέρα και ώρα πρέπει να ρωτάμε τον εαυτό μας «τι ευκαιρία μου δίνει τώρα ο Θεός για κάτι καλό;».

Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ακόμη ότι ο Θεός είναι μαζί μας για πάντα. «Ιδού εγώ μεθ’ υμών είμι». Να, εγώ μαζί σας θα είμαι. Όχι φανταστικά, πραγματικά. Με μια παρουσία άλλης μορφής. Το ίδιο αισθητής και αληθινής με τη ζωντανή.

Και δεν περιορίζεται σε μια εποχή, σ’ ένα τόπο ή σ’ ένα στενό κύκλο ανθρώπων, αλλά επεκτείνεται παντού. Αγκαλιάζει όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους στο χρονικό και ιστορικό διάβα.

πατήρ Ηλίας Μάκος