Να καταλάβουμε ότι οι αγρυπνίες (όπως όλες οι ακολουθίες) είναι για να μας φέρουνε κοντά με τον Θεό και να μην τις λησμονούμαι...
Οι Αγρυπνίες μέσα στην Εκκλησία μας. Ο κάθε πιστός, μπορεί να πηγαίνει στις αγρυπνίες και να αντέχει μέχρι εκεί που τον πάνε οι δυνάμεις του. Δεν είναι ανάγκη να φέρνουμε την Εκκλησία στα μέτρα μας αλλά θα πρέπει εμείς να έρθουμε στα μέτρα της Εκκλησίας…
Οι Αγρυπνίες μέσα στην Εκκλησία μας
Οι αγρυπνίες δίνουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα μέσα στην Εκκλησία. Έχουνε την κατάνυξη που βοηθά την ψυχή του ανθρώπου να έρθει πιο κοντά με τον Θεό.
Όπως όλα τα πράγματα που υπάρχουν στην Εκκλησία, έχει ορισμένες διατάξεις στο πότε και πώς πρέπει να γίνεται η αγρυπνία.
Οι αγρυπνίες είναι μέρος μιας αρχαίας Παραδόσεως της Εκκλησίας που διασώζεται μέχρι τις ημέρες μας.
Παλιότερα, υπήρχε η συνήθεια να γίνονται αγρυπνίες κάθε Κυριακή μέσα στον χρόνο (πλην της Κυριακής του Πάσχα) κάτι που σταμάτησε να γίνεται ακόμη και μετά τα μέσα του 17ου αιώνος.
Εφόσον σταμάτησε αυτή η συνήθεια, θεσπίστηκε να γίνονται σε μεγάλες εορτές του χρόνου.
Οι εορτές που μπορεί να τελεστούν αγρυπνίες είναι:
Σεπτέμβριος
Γεννέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου)
Ύψωση του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου)
Μετάσταση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (26 Σεπτεμβρίου)
Νοέμβριος
Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου)