ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ: Πληθαίνουν οι νέοι στην Αλβανία, που γίνονται Ορθόδοξοι. Του π. Ηλία Μάκου. Από τη μια η καθημερινή διαπίστωση ότι ο Θεός είναι όλος αγάπη και οδηγεί σ' έναν βίο καθαρό. Από την άλλη το φωτεινό πρόσωπο και το εμπνευσμένο έργο του αρχιεπισκόπου Αναστασίου, που η αγκαλιά του είναι διαρκώς ανοιχτή και τα χέρια του στηρίζουν και ευλογούν.
Ο συνδυασμός και των δύο αυτών παραγόντων στρέφει όλο και περισσότερα νεαρά άτομα στην Αλβανία προς την Ορθοδοξία, που είναι η πηγή, που τους ξεδιψά. Ξεπερνούν το βαρύ και θολό σκηνικό της κοινωνίας, την απανθρωπιά, που φέρνει το χάος, διώχνουν τη μαυρίλα από την ψυχή τους και προχωρούν στην προσωπική τους ανάσταση.
Αυτό άλλωστε είναι το μυστικό της πίστης. Αυτό είναι η κορύφωσή της. Δεν χάνεται η ελπίδα. Υπάρχει προοπτική, αρκεί να την κάνουμε δική μας φιλοτιμία.
Οι νέοι/νες τονίζουν θαρρετά ότι είναι μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και έχουν φυτέψει στις καρδιές τους το συναίσθημα: Να αγαπάμε ο ένας άνθρωπος τον άλλον, ακριβώς όπως μας αγαπά ο Θεός.
Έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αδιαφορία δεν βοηθά, αλλά δημιουργεί προβλήματα. Ως εκ τούτου, μάθαμε να μην καθόμαστε παθητικά και να θεωρούμε ότι δεν μας αξίζει να είμαστε επιρρεπείς σε φαινόμενα, που βλάπτουν την προσωπικότητα και την ύπαρξή μας».
Δεν αρκούνται να δηλώνουν Ορθόδοξοι, αλλά το αποδεικνύουν έμπρακτα, συμμετέχοντας σε διάφορες δράσεις.
ΔΡΑΣΕΙΣ
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ξεκίνησε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα στο Ορθόδοξο Εκκλησιαστικό Φοιτητικό Κέντρο Τιράνων, που περιλαμβάνει θεία λειτουργία και διάλογο μεταξύ ιερέων και φοιτητών/τριών.
Στη Μονή του Αγίου Βλασίου στο Δυρράχιο συγκεντρώθηκαν, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαο, κληρικοί, κατηχητές και εθελοντές των κατασκηνώσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας και μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους από την κατασκηνωτική ζωή του καλοκαιριού. Συζητήθηκαν οι θετικές αξίες, αλλά και τα προβλήματα των νέων, και καθορίστηκαν νέοι στόχοι για την καλύτερη πρόοδο της νεολαίας.
ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
Δεν αμελούν οι νέοι/ες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, τα καθήκοντα της πνευματικής τους ζωής και η πίστη τους δεν τρεμοπαίζει. Γι’ αυτό δεν περνά στην καρδιά τους το έρεβος της κακίας και δεν χάνουν τη γαλήνη τους.
Αλλά όλα, μέσα τους και γύρω τους, παίρνουν νόημα και χρώμα και γεύση παραδείσου. Έχουν πάντοτε μια καλή και ξάστερη προσέγγιση των γεγονότων, υπερβαίνοντας τα σύννεφα της μικρότητας και προσδοκώντας το μεγαλείο της αιωνιότητας. Θέλουν να ζήσουν, να κερδίσουν και να χαρούν την αληθινή πλευρά της ζωής και όχι την ψεύτικη.