Δυναμική αντίδραση του Ιερέα π Γ Στεφανούρη για το ζήτημα της φωτογράφησης τρανς άνδρα έγκυο σε γνωστό περιοδικό.
Τα τελευταία χρόνια με πολύ προβληματισμό παρακολουθούμε την βίαιη επιβολή νέων συνηθειών, νέας ηθικής, νέων νομικών όρων, νέων αμφιλεγόμενων – κατ’ εμέ – δικαιωμάτων, νέων νόμων και αυστηρών ποινών με παράλληλη σχετικοποίηση των μέχρι πρότινος παραδεδομένων και κοινωνικά αποδεκτών αξιών όπως η οικογένεια, η μητρότητα, η πατρότητα, η δημιουργία εκ Θεού δύο μόνο φύλων, κλπ.
Κι όλα αυτά για ποιό λόγο; Για να χωρέσουν στη νέα ηθική του “νέου κόσμου” που μας ετοιμάζουν οι νεοταξίτες και αυτή η ομάδα συνανθρώπων μας, οι πολύ κακώς χαρακτηριζόμενοι ως “ΛΟΑΤΚΙ+”!
Γιατί η ΕΠΙΛΟΓΗ μιας ομάδας ανθρώπων προστατεύεται από σχετική νομοθεσία εις βάρος άλλων ομάδων που δεν αυτοπροσδιορίζονται με τον ίδιο τρόπο;
Μπορεί, λοιπόν, αύριο μιά άλλη μειονότητα όπως οι κτηνοβάτες ή οι παιδεραστές να ζητήσουν ειδική μεταχείριση. Μάλιστα αφού ήδη στην Ολλανδία έχει ξεκινήσει ο δημόσιος διάλογος. Τί σημαίνει αυτό; Ότι κάθε φορά θα εκμηδενίζουμε με νομικά κόλπα τα χρηστά ήθη μιας κοινωνίας που διαφορετικά γαλουχήθηκε, για να χωρέσει στην κοινωνία και η κουλτούρα αυτής της διαστροφής;
Φανταστείτε δύο νέους, έναν ΛΟΑΤΚΙ κι έναν φυσιολογικό με την πατροπαράδοτη έννοια να δίνουν συνέντευξη για να κερδίσουν μιά θέση σε δουλειά. Ή να κάνουν αίτηση για υιοθεσία παιδιού. Πολύ φοβάμαι πως θα προκρίνονται οι μεν (ΛΟΑΤΚΙ) εις βάρος των δε για να μη κατηγορηθούν οι εργοδότες ως “ρατσιστές” και “ομοφοβικοί”. Είναι δίκαιη μιά τέτοια διάκριση;
Ποτέ δε θα κατανοήσω γιατί πρέπει η όποια “επιλογή φύλου” να εκδηλώνεται δημοσίως με την ανάλογη εμφάνιση, κινήσεις, τρόπο εκφοράς του λόγου και την εν γένει συμπεριφορά. Οι επιτήδειοι νεοταξίτες δεν ξεφτιλίζουν άραγε με τον τρόπο αυτό που εμπνέουν στους νέους να συμπεριφέρονται; Αν θεωρήσουμε ως σωστή την γονιδιακή εκδοχή, αυτή γεννά το πάθος προς το ομόφυλο που επηρεάζει τη σεξουαλική τους ζωή η οποία μπορεί να είναι κάλλιστα διακριτική και μυστική. Το τι κάνει ο καθένας στην κάμαρά του είναι δικαίωμά του. Αυτό αρκεί. Τα υπόλοιπα όμως προσβάλλουν την προσωπικότητα και την δημόσια αιδώ. Ή μήπως καταργήθηκε κι αυτή ως κοινωνική αξία; Κι αν ναι από ποιόν; Πότε; Με ποιό τρόπο;
Ποιά η σκοπιμότητα αυτών των “παρελάσεων”; Τι προασπίζονται; Τα δικαιώματα της ελεύθερης επιλογής τους; Κι αν αύριο γίνει μιά πορεία όπου θα διαδηλώνουν κάποιοι την αντίθεσή τους στην γκέυ κουλτούρα, ξέρετε πόσο ξεφτίλισμα, ύβρεις και προσβολές θα εισπράξουν από τα ΜΜΕ μόνο; Ρατσιστές θα χαρακτηριστούν, ακραίοι, φανατικοί, ομοφοβικοί, σκοταδιστές, “μεσαίωνας των παπάδων”, κλπ. Ίσως να τους προβοκάρουν δε και τα νεοταξικά εργαλεία, οι μπαχαλάκηδες. Δεν είναι υποθετικό το σενάριο. Τα έχουμε δει αυτά. Είναι δίκαιη αυτή η αντιμετώπιση;
