ΑΓΙΟΙ ΙΣΙΔΩΡΟΙ : Δείτε νέο θαύμα.
ΤΩΡΑ- Τίμιος Σταυρός κολλάει στο πόδι κοπέλας με αναπηρία και γίνεται καλά (VIDEO).
ΔΕΙΤΕ VIDEO ΚΑΙ ΦΩΤΟ.
@ekklisiaonline Αγιοι Ισιδωροι: Ο Σταυρος θεραπεύει κοπέλα στην ΕΚΚΛΗΣΙΑ #εκκλησια #ισιδωροι
@ekklisiaonline Τώρα- Κολλάει ο τίμιος σταυρος σε πόδι κοπελας και γίνεται καλά #εκκλησια
Οι Άγιοι Ισίδωροι[1] ή Άγιος Ισίδωρος ή Άγιος Σιδερέας είναι μεσαιωνική εκκλησία στην Αττική. Βρίσκεται στην ΝΔ πλαγιά του Λυκαβηττού, κολλημένη ακριβώς επάνω στον κομμένο βράχο και μέσα σε μεγάλο σπήλαιο. Είναι μικρό εκκλησάκι μονόκλιτου βασιλικού ρυθμού, με ξύλινη στέγη, 5,2 Χ 12,1 μ. Καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1930 και κτίστηκε ξανά εκ βάθρων ένα χρόνο αργότερα.[2]
Ο ναός μαζί με τα παρεκκλήσιά του είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη, στον Άγιο Ισίδωρo τον Χιοπολίτη, στην Αγία Μυρόπη (Μερόπη) και στον Άγιο Γεράσιμο[3]. Σύμφωνα με επιτόπια επιγραφή[3], ο ναός αφιερώθηκε στους Αγίους Ισιδώρους από μία εικόνα τους, που βρέθηκε επάνω σε έναν ιερομόναχο, όταν αυτός εκοιμήθη.
Υπάγεται οργανωτικά ως αρχιεπισκοπικό παρεκκλήσιο Κ.Π.Ο.Ε.Κ.Ε.[4] στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών[5].
Τον Λυκαβηττό ο Ησύχιος τον ονομάζει “λόφο με πολλά βότανα”, όπως λύκους (= άνθη ίριδας, σύμφωνα με Αθηναίο ιστοριογράφο), από όπου και το όνομα του λόφου. Βρισκόταν βορειο-δυτικά του άστεως των Αθηνών, από τη μεριά των Ηρίων Πυλών (περίπου σήμερα Σταδίου και Σίνα). Η οδός ακολουθούσε τη σημερινή οδό Σίνα και πήγαινε προς τον λόφο.[6]
Στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχει το σπήλαιο όπου τον 2ο αι. ζούσε, κατοικούσε και προσευχόταν, ο Άγιος Αριστείδης ο Αθηναίος, ο μάρτυς και φιλόσοφος.[3]
Ιστοριοδιφικές αναφορές[7] ανάγουν την ιερότητα του τόπου έως και τα ύστερα πρωτοχριστιανικά χρόνια, πληροφορώντας ότι υπήρχε χώρος διαμορφωμένος σε ναό προς τιμήν της αγίας Σιών και πως πέριξ αυτού ενταφιάζονταν οι νεκροί των χριστιανών, μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνος. Μάλιστα διασώζονται και συγκεκριμένα ονόματα, μεταξύ των οποίων ενός νεο-βαπτισθέντος παιδιού, διαφόρων γυναικών και ενός επισκόπου Κλημάτιου.
Επιπλέον σε αυτόν τον χώρο έχει ασκητέψει ο Μέγας Βασίλειος με τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο[3][8].
Εδώ υπήρχε μόνο μία σπηλιά, τίποτε άλλο. Όταν ο Άγ. Βασίλειος και ο Άγ. Γρηγόριος σπούδαζαν στη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών έψαχναν ησυχία και ένα κατάλυμα, διότι η φήμη τους, ακόμη και λαϊκών, ήταν πολύ μεγάλη. Ο Θεός τους έδειξε, όπως στους τρεις μάγους, αυτό εδώ το σπήλαιο, όπου ήρθαν εδώ και κατοίκησαν. Έφτιαξαν μία πρόχειρη παράγκα και εδώ έμεναν και μελετούσαν. Μετά έφευγαν και πήγαιναν στη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών, όπου εκεί παρακολουθούσαν τα μαθήματα, αλλά και δίδασκαν τη δική τους φιλοσοφία και πνευματικότητα στους συμφοιτητές τους και όχι μόνο.[εκκρεμεί παραπομπή]
Πιο κάτω από τον ναό, σε απότομο μέρος υπάρχει κοιλότητα, που μάλλον χρησίμευσε ως καταφύγιο ασκητή κατά την Τουρκοκρατία. Η παράδοση λέει ότι όταν βρέθηκαν στη σπηλιά οστά ασκητού, που έφεραν την εικόνα των Αγ. Ισιδώρων, τότε κτίστηκε ναός στο όνομα των Αγίων. Τον 16ο αι. ιδρύθηκε ναός.[9] Τον 17ο αι. ήταν ησυχαστήριο και ζούσαν δύο άγιοι γέροντες, οι οποίοι παρουσιάστηκαν σε πάρα πολύ κόσμο, και παρουσιάζονται συχνά, και είπαν τα ονόματά τους. Υπάρχουν μαρτυρίες για πολλά θαύματα από την εποχή εκείνη. Ο ένας από τους δύο ήταν ξυλουργός και ο άλλος αγιογράφος. Κοιμήθηκαν σε μεγάλη ηλικία, όπως έχουν πει οι ίδιοι οι άγιοι που παρουσιάστηκαν. Αυτός ο χώρος λοιπόν είναι αγιασμένος και κάθε γωνία εδώ έχει πνευματική αξία. Ο χώρος ήταν ησυχαστήριο, μόναζαν εδώ.
