Ο Ιησούς Χριστός μετά την ένδοξο Ανάστασή Του για σαράντα ολόκληρες ημέρες εμφανίζεται και συναναστρέφεται με τους Μαθητές Του (Πράξ. 1,3). Αυτές οι αναμφισβήτητες εμφανίσεις του Κυρίου μας ήταν πολύ ευεργετικές, αφού κατάφεραν τους δύσπιστους και φοβισμένους Μαθητές να τους κάνουν να βιώσουν το γεγονός της Αναστάσεως του Σωτήρος και Διδασκάλου τους και να αποβάλουν κάθε δισταγμό και ψήγμα απιστίας για Εκείνον.
Της Αναλήψεως: Tι γιορτάζει η εκκλησία μας 2 Ιουνίου
Η Ανάσταση όμως δεν είναι η μόνη σημαντική εορτή της περιόδου του Πεντηκοσταρίου. Την τεσσαρακοστή ημέρα από την Ανάσταση εισερχόμαστε σε μία άλλη, εξίσου σημαντική εορτή, αυτή της Αναλήψεως του Κυρίου.
Στο σημείο αυτό να υπογραμμίσουμε ότι η «Ανάσταση», είτε κάποιος είναι πιστός είτε άπιστος, αναπόφευκτα σχετίζεται άμεσα ή έστω έμμεσα με το πρόσωπο του Χριστού, την Εκκλησία και το περιεχόμενο της πίστης γύρω από αυτό το γεγονός.
Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Λουκά, ο Κύριος τους Μαθητές Του «εξήγαγε έξω έως εις Βηθανίαν», στο Όρος των Ελαιών, όπου συνήθως προσευχόταν, και αφού εσήκωσε τα χέρια «ευλόγησεν αυτούς» (Λουκά, 24,50) Όσο τους ευλογούσε ο Κύριος, «διέστη απ’ αυτών και ανεφέρετο εις τον ουρανόν», μέχρι που τον έχασαν από τα μάτια τους.
Οι Μαθητές, αφού προσκύνησαν, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με χαρά μεγάλη και έμεναν συνεχώς στον ναό, υμνολογώντας και δοξολογώντας τον Θεό (Λουκά, 24, 51-52). Ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν σε αναφορά του για την εορτή της Αναλήψεως γράφει σχετικά: «Πόσο σωστά όμως έκανε κάποιος ιερέας που ονόμασε την ομιλία του για την Ανάληψη “χαρά του χωρισμού”! Φυσικά η Εκκλησία δεν εορτάζει την αναχώρηση του Χριστού.
Ο Χριστός είπε: “μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος” (Ματθ. 28, 20) και ολόκληρη η χαρά της χριστιανικής πίστης βρίσκεται στη συνειδητοποίηση της παρουσίας Του, όπως ακριβώς την υποσχέθηκε: “ου γαρ εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί, εν μέσω αυτών” (Ματθ. 18, 20). Δεν γιορτάζουμε την αναχώρηση του Χριστού, αλλά την ανάληψή Του στους ουρανούς».
Αυτό είναι το γεγονός της Ανάληψης του Χριστού μας, ιστορικό, αναμφισβήτητο και χειροπιαστό, αφού στο σημείο όπου συνέβη το γεγονός σώζονται τα ίχνη από τις τελευταίες πατημασιές του Κυρίου μας σε υπάρχοντα μέχρι και σήμερα ναό.