Ο άγιος Τάφος του Αγίου Γεωργίου στην Λύδδα έγινε το κέντρο της λατρείας του, και από τα πιο ιερά προσκυνήματα των αγίων Τόπων, όπου οι χριστιανοί με το θαυμαστό γεγονός της ανακομιδής του ιερού λειψάνου του ανήγειραν μεγαλοπρεπή Ναό.
Μετά την κατάθεση του Ιερού λειψάνου έγιναν και τα εγκαίνια του Ναού στις 3 Νοεμβρίου όπου και η Εκκλησία μας εορτάζει. Από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες η Λύδδα πήρε το όνομα Γεωργιούπολις προς τιμή του.
Η Λύδδα της Ιόππης είναι μια αρχαία πόλη, είναι η Διόσπολη των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων που αναφέρεται στην παλαιά και στη νέα Διαθήκη. Ο Απόστολος Πέτρος σε κάποια περιοδεία του ήλθε και στην κοντινή πόλη Λύδδα, όπου ενίσχυσε τους πιστούς στο θείο θέλημα. Εδω με τη δύναμη του Θεού θεράπευσε τον Αινέα που ήταν οχτώ χρόνια παράλυτος. Μ’ αυτό το θαύμα όσοι κατοικούσαν στη Λύδδα και στο Σάρωνα πίστεψαν στον Κύριο (Πράξ. 9,32-35).. Εκ της διδαχής του Πέτρου η οικογένεια της Αγίας Πολυχρονίας έγιναν Χριστιανοί.
Η εκκλησία και ο τάφος του αγίου καταστράφηκαν πολλές φορές και ξανακτίζονταν ή επισκευάζονταν. Κάηκαν από τους μουσουλμάνους και ξανακτίσθηκαν από τον Κωνσταντίνο τον Μονομάχο ή κατ’ άλλους από τον Στέφανο της Ουγγαρίας, κι αργότερα απο τον αυτοκράτορα Ιωάννη Κατακουζηνό κ.α. Μετά την κατάλυση του σταυροφορικού κράτους ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί.
Η τελευταία ανακαίνιση έγινε το 1873 από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, Κύριλλο τον Β’, όπου αγόρασε από τους μουσουλμάνους ένα τμήμα του τζαμιού, αυτό στο οποίο βρισκόταν ο Τάφος του αγίου και το διαμόρφωσε σε εκκλησία. Η σημερινή Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου καταλαμβάνει μόνο τη βορειοανατολική γωνία της παλιάς χριστιανικής βασιλικής. Η εκκλησία και ο Τάφος πήραν την τελική τους μορφή μόνο το 1893 όταν χτίσθηκε και το παραπλήσιο ελληνικό μοναστήρι. Στο υπόγειο παρεκκλήσι της νεόκτιστης Ορθόδοξης Μονής υπάρχει ο τάφος του Αγίου Γεωργίου. Στον ναό επίσης υπάρχουν οι “αλυσίδες” που δέσμευαν τον Άγιο Γεώργιο. Σύμφωνα με διάφορες παραδόσεις, η πρώτη αλυσίδα θεωρείται ότι ήταν η αλυσίδα του αλόγου του Αγίου Γεωργίου, ενώ η δεύτερη ήταν η αλυσίδα με την οποίαν προσδέθηκε ο Άγιος Γεώργιος κατά τη διάρκεια των βασανισμών του.