Την Τετάρτη 6 Ιουλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού.

Αύριο Πέμπτη 7 Ιουλίου το πρωί θα τελεστεί Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καλλιέρημα ὤφθης καί θῦμα ἅγιον, προσενεγκοῦσα τῷ Πλάστῃ τήν καθαράν σου ψυχήν».

Θυσία εὐπρόσδεκτο καί θύμα ἅγιο προσέφερες στόν Θεό τήν καθαρά σου ψυχή, ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογρά­φος, ἀπευθυ­νό­με­νος πρός τήν ἁγία μεγαλο­μάρ­τυρα Κυριακή, τήν προ­στά­τιδα ὄχι μόνο τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς καί τῶν εὐλαβῶν μοναζου­σῶν, οἱ ὁποῖες ἐγκαταβιοῦν ὑπό τή σκέ­πη της, ἀλλά καί ὅλης τῆς περιοχῆς καί τῶν εὐσεβῶν προσκυ­νητῶν της.

Σέ τί ἀναφέρεται καί τί ἐννοεῖ ὅμως μέ τούς λόγους αὐτούς ὁ ἱερός ὑμνογράφος;

Ἀναφέρεται στό μαρτύριο τῆς ἁγίας Κυριακῆς. Διότι, ἄν καί πολύ νεαρή στήν ἡλικία ἡ ἁγία, δέν δίστασε νά ὁμολογήσει τήν πίστη καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό, ὅταν κατά τόν μεγάλο διωγμό τοῦ Διοκλητιανοῦ ἐναντίον τῶν χρι­στιανῶν συνελήφθη καί αὐτή ὡς χριστιανή καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ρωμαίου διοικητοῦ γιά νά ἀπο­λογηθεῖ, ἐπειδή δέν ὑπήκουε στίς ἐντολές τοῦ αὐτοκράτορα καί δέν πίστευε στούς ψεύτικους θεούς.

Καί ὄχι μόνο δέν δίστασε νά ὁμο­λο­γήσει τήν πίστη της, ὄχι μόνο δέν ἑλκύσθηκε καί δέν παρασύρ­θηκε ἀπό τίς ὑποσχέσεις τοῦ ἡγε­μόνος γιά νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, ἀλλά δέν φοβήθηκε οὔτε τίς ἀπει­λές του καί ἀπέδειξε μέ τήν καρ­τερία της στά βασανιστήρια τήν ἀκράδαντη πίστη της καί τή θέλη­σή της, ἀντί νά θυσιάσει στά εἴδω­λα, νά θυσιάσει τή ζωή της γιά τόν Χριστό. Καί εἶχε τή δύναμη ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Κυριακή νά θυσι­άσει καί τή ζωή της γιά τόν Χριστό, γιατί πρίν ἀπό τή ζωή της τοῦ εἶχε προσφέρει τήν ψυχή της.

Ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό τούς ἀνθρώπους, δέν ζητᾶ ἀπό ὅσους τόν πιστεύουν, ἀνθρωποθυσίες. Ζη­τᾶ τήν ψυχή τους, ζητᾶ τήν καρ­διά τους, γιά νά τήν μεταποιήσει σέ κατοικητήριό του καί νά τήν δοξά­σει, ὅπως ἔκανε καί μέ τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Κυριακή.

Ἡ ψυχή μας εἶναι ἡ δική του πνοή καί ἡ δική του εἰκόνα, γι᾽αὐτό καί εἶναι ὅ,τι πιό πολύτιμο ἔχει ὁ ἄν­θρω­πος νά προσφέρει στόν Θεό, ἀλλά καί γιατί εἶναι αὐτή πού μπορεῖ νά ἑνωθεῖ μαζί του καί νά ζήσει αἰώνια κοντά του.

«Υἱέ μου», λέγει ὁ Θεός, «δός μοι σήν καρδίαν». Δός μου τήν καρδιά σου, λέγει ὁ Χριστός. Αὐτήν ζητᾶ μόνο καί αὐτή τοῦ προσέφερε καί ἡ ἁγία Κυριακή ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, εἴτε συνό­δευσαν τήν προσφορά τους μέ τό μαρτύριο εἴτε ὄχι. Καί ὁ πόθος τῆς ἁγίας Κυριακῆς νά προσφέρει τήν ψυχή της στόν Χριστό ἦταν τόσο διακαής, ὥστε, ὅταν λίγο πρίν ἀπό τό μαρτύριό της γονάτισε νά προσευχηθεῖ, ἡ ψυχή της πέταξε στόν Χριστό πού ἀγαποῦσε καί γιά τόν ὁποῖο θυσίαζε καί τή ζωή της, πρίν ὁ δήμιος τῆς ἀφαιρέσει τή ζωή.

Ὁ Χριστός ὅμως ζητᾶ τήν ψυχή μας καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο. Διότι ἡ ψυχή μας εἶναι κάτι πού ὁ καθέ­νας μας ἔχει καί μπορεῖ νά τοῦ τό προσφέρει, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἡλικία καί τή μόρφωσή του, τήν οἰκονομική του κατάσταση καί τήν κοινωνική του θέση, τόν τόπο καί τήν ἐποχή στήν ὁποία ζεῖ. Ἡ ψυχή μας εἶναι αὐτό τό ὁποῖο μποροῦμε ὅλοι ἀνεξαιρέτως νά τοῦ προσφέ­ρουμε.

Δέν μᾶς ζητᾶ βέβαια νά τοῦ τήν προσφέρουμε μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο τοῦ τήν προσέφερε ἡ ἁγία Κυριακή, δηλαδή θυσιάζοντας γιά χάρη του καί τή ζωή μας, ἀλλά μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο μπορεῖ ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς. Μᾶς ζητᾶ νά τοῦ τήν προσφέρουμε καθαρή, γιά νά ἐνοικήσει σέ αὐτήν, ὅπως εἶπα, καί νά τήν ἁγιάσει. Τήν ζητᾶ ὅμως καί ὅταν ἀκόμη δέν εἶναι καθαρή, ὅταν εἶναι ἀμαυρωμένη ἀπό τίς ἁμαρτίες καί τά πάθη μας, ἄν τοῦ τήν προσφέ­ρουμε ἐν μετανοίᾳ, καί ὑπόσχεται νά τήν καθαρίσει καί νά τήν ἀπαλ­λάξει ἀπό τούς ρύπους τῆς κακίας καί τῆς ἁμαρτίας. Τήν ζητᾶ, σέ ὅποια κατάσταση καί ἄν εὑρίσκε­ται, ἀρκεῖ νά τοῦ τήν προσφέρουμε μέ συναίσθηση τῆς ἀδυναμίας μας, γιά νά τήν θεραπεύσει ἀπό τίς πλη­γές καί τά τραύματα πού φέρει καί νά τήν ἀποκαταστήσει στήν προτέ­ρα της κατάσταση.

Συχνά, δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι διστάζουμε ἤ καί ἀρνούμεθα νά προσφέρουμε στόν Χριστό τήν καρ­διά μας, γιατί νομίζουμε ὅτι θά δεσμευθοῦμε, ὅτι δέν θά μποροῦμε νά κάνουμε ὅ,τι θέλουμε καί νά τήν διαχειρισθοῦμε ὅπως θέλουμε. Ὅμως κάνουμε λάθος, γιατί, ἀντί­θε­τα ἀπό ὅ,τι πιστεύουμε, ὁ Χρι­στός ἐλευθερώνει τήν καρδιά μας, ὅταν τοῦ τήν προσφέρουμε μέ ἀγά­πη. Τήν ἐλευθερώνει ἀπό κάθε τι πού τήν δεσμεύει, εἴτε αὐτό εἶναι τά πάθη καί οἱ ἀδυναμίες μας, στά ὁποῖα προσκολλᾶται εὔκολα ἡ ψυχή μας, εἴτε εἶναι ὑλικά ἀγαθά, πλοῦτος, δόξα, ἀνέσεις, εἴτε εἶναι ἀπολαύ­σεις ἤ μέριμνες κοσμικές, εἴτε ἀκόμη καί οἱ ἄνθρωποι, στούς ὁποίους προσκολλώμεθα. Ὅλα αὐτά στά ὁποῖα παραχω­ροῦμε ἤ προσφέ­ρουμε τήν ψυχή μας, ἀργά ἤ γρή­γορα τήν καθιστοῦν ὑποχείριό τους καί δέν τῆς ἐπιτρέπουν νά στρα­φεῖ πρός τόν Χριστό στόν ὁποῖο ἀνήκει καί ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ μόνος πού τήν ἐλευθερώνει, πού τήν ἐξυψώνει, πού τήν ἁγιάζει καί πού τήν δοξάζει.

Αὐτό ἔκανε καί μέ τήν ἁγία μεγα­λομάρτυρα Κυριακή, ἡ ὁποία ἦταν μία νεαρή κοπέλα, καί ὅμως ἔλαβε ἀπό τόν Χριστό τόση τιμή καί τόση δόξα, ὥστε μέχρι σήμερα νά τήν τιμοῦμε καί νά προστρέχουμε στή χάρη της, ἐπικαλούμενοι τή βοή­θεια καί τίς πρεσβεῖες της.

Ἄς ἀξιοποιήσουμε τό προσκύνη­μά μας στήν ἱερά πανήγυρη τῆς Μονῆς της καί ἄς προσπαθή­σουμε νά ἀκολουθήσουμε τό παρά­δειγμά της, γιατί ὁ Χριστός περι­μένει νά τοῦ προσφέρουμε καί τή δική μας ψυχή.

Εκκλησία Online
Γράψε το σχόλιό σου

Αφήστε μια απάντηση

Comment moderation is enabled. Your comment may take some time to appear.