Όσιος Δαβίδ από τη Θεσσαλονίκη: Οποίος είχε κάποια ασθένεια πήγαινε σε αυτόν και μόλις άγγιζε με το δεξί του χέρι τον άρρωστο εφευγε αμέσως και σκόρπιζε κάθε αρρώστια, όπως διαλύεται το σκοτάδι από το φως. Πολλά λοιπόν και θαυμάσια αφου έκανε, δοξάσθηκε πολύ άπό τους ανθρώπους και όλοι τον σεβόντουσαν.
Όσιος Δαβίδ από τη Θεσσαλονίκη: Μεγάλη γιορτή της ορθοδοξίας σήμερα 26 Ιουνίου
Ολοι ψηφίζουν τον Οσιο να τους εκπροσώπησει στον Βασιλέα
Μετά άπό πολλά χρόνια πέθανε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Δωρόθεος, και την θέση του έλαβε άλλος επίσης ενάρετος, του οποίου το όνομα ήταν Αριστείδης. Ομως τον καιρό εκείνο γινόντουσαν στην Θεσσαλία άπό τους βαρβάρους, μεγάλες ζημίες και πολλή αναταραχή. Ο έπαρχος του Ιλλυρικου έγραψε στον Μητροπολίτη, να πάει στο βασιλέα, η να στείλη κάποιον ενάρετο άνθρωπο να τον παρακάλεση να ψήφισει έπαρχο στην Θεσσαλονίκη εξ αιτίας των προβλημάτων που δημιουργούσαν οι βάρβαροι διότι δεν υπήρχε στην Θεσσαλονίκη έπαρχος άλλα μόνον τοποτηρητής, και υπαγόντουσαν στον έπαρχο Σιρμίου. Όταν λοιπόν διάβασε ο αγιώτατος Αριστείδης, ο Αρχιεπίσκοπος θεσσαλονίκης, την επιστολή του έπαρχου μπροστά στους κληρικούς και τους άρχοντες της πόλεως τους είπε να ψηφίσουν κάποιον κατάλληλο και λόγιο άνθρωπο για να τον στείλουν στον βασιλέα για την υπόθεση αντη.
Τότε όλοι οι συγκεντρωμένοι στην Εκκλησία της πόλεως συμφώνησαν και είπαν να στείλουν τον Οσιο Δαβίδ για να τον σεβασθή ο ευσεβέστατος βασιλεύς ως ενάρετο και Αγιο άνθρωπο, και να δεχθη την παράκληση τους.
Αύτό εγινέ κατά οικονομία της θείας Προνοίας, για να εκπληρωθή η πρόβλεψη του Αγγέλου, ο όποιος ειπε στον Οσιο να κατεβη από το δένδρο, για να κάνει και άλλη οικονομία και τότε να απέλθει προς Κύριο.
Ο Οσιος δέχθηκε την παράκλησή τους
Αφού πηρέ λοιπόν ο Άρχιερεύς τους πιο ευλαβείς από τους Κληρικούς και λαικούς πήγαν στον Όσιο και του ανήγγειλαν την υπόθεση και τον παρακαλούσαν να πάει στον αυτοκράτορα για το ως άνω ζήτημα. Ο Οσιος στην αρχή προφασίσθηκε ότι δεν μπορούσε να πάη επειδή ήταν γέροντας, έπειτα βλέποντας, οτι ολοι τον πίεζαν να πάει δέχθηκε για να μη γινη και παρήκοος του Αρχιερέως και όλων των φιλοχρίστων πολιτων που τον παρακαλούσαν.
Ο Οσιος τους προλέγει για την επιτυχία καθώς και για το τέλος του.
Αφου ο Οσιος θυμήθηκε και του αγγέλου την πρόβλεψη λέει στον Αρχιεπίσκοπο: Ας γίνει Αγιε Δέσποτα το θέλημα του Κυρίου. Ομως να γνωρίζετε, οτι ο μεν βασιλεύς με τις ευχές σας θα μου χαρίση οσα του ζητήσω, του Θεου συνεργούντος, αλλά τον Δαβίδ δεν θα τον ξαναδείτε πλέον ζωντανό, για να συνομιλήσουμε. Διότι επιστρέφοντας από τα βασίλεια προς έσας, οταν θα βρίσκομαι άκόμη σε απόσταση 126 σταδίων από αυτό το ταπεινό κελί μου, τότε θα πάω προς τον Δεσπότη μου».
Ο Αρχιέρεύς νομίζοντας οτι έλεγε αυτά ως πρόφαση, για να μη τον αναγκάσουν, τον συμβούλευσε και του είπε: «Μιμήσου, πάτερ μου, τον Ποιμένα μας και Διδάσκαλο Χριστό, ο όποιος θανατώθηκε για μας ως άνθρωπος και πέθανε. Πέθανε λοιπόν και συ για τον λαό σου, για να σε ευχαριστήσουν οι άνθρωποι και από τον Δεσπότη Χριστό να λάβεις δόξα και άπειρο έπαινο, σαν μιμητής του πάθους Του».
Αναχωρεί για το Βυζάντιο
Τότε βγαίνοντας από το κελλι ο τρισμακάριος, όλοι τον προσκύνησαν, διότι η μορφή του ήταν ενα θαυμαστό θέαμα, οι τρίχες της κεφαλής του έφθαναν ως την ζώνη του, το γένεια του μέχρι τα πόδια του, το σεβάσμιο πρόσωπο του ήταν ωραίο σαν του Αβραάμ, ώστε όποιος τον έβλεπε τον θαύμαζε. Αφού λοιπόν πήρε δύο άπό τους μαθητές του, τον Θεόδωρο και τον Δημήτριο, άνδρες ευλαβείς και ενάρετους, όχι μόνο στην ψυχή αλλά όμοιοι του και στην μορφή του σώματος, κατέβηκαν στον λιμάνι της πόλεως, και άφου μπήκαν στο πλοίο άνεχώρησαν. Οταν έφθασαν στο Βυζάντιο, ακούσθηκε η φήμη του Όσιου σε ολη την πόλι.
Τον υποδέχονται με μεγάλες τιμές
Τον καιρό εκείνο Αυτοκράτορας ήταν ο ευσεβής Ιουστινιανός, ο οποίος απουσίαζε. Η βασίλισσα Θεοδώρα εστειλε εκπροσώπους της και τον υποδέχθηκε με πολλή ευλάβεια.
Οταν είδε το λαμπρό εκεινο και άγγελόμορφο πρόσωπο με τέτοια λευκά μαλλιά, θαύμασε, τον προσκύνησε με πολλή ταπείνωση και του ζήτησε την ευχή του και την ευλογία του. Πράγματι ο Οσιος ευχήθηκε για τον βασιλέα, για αυτήν και για όλη την πόλη. Η ευσεβής βασίλισσα τον δεξιώθηκε με τόση μεγάλη χαρά και με τοση περιποίηση διότι νόμιζε οτι Άγγελον Κυρίου δέχθηκε και όχι άνθρωπο.
Οταν επέστρεψε ο βασιλεύς, του ανέφερε για τον Οσιο και του είπε: «Ο Πανάγαθος Θεός μας εύσπλαχνίστηκε Δέσποτα και έστειλε στο κράτος σου σήμερα τον Αγγελο του, ο όποιος ήλθε από την Θεσσαλονίκη και μου φάνηκε οτι είδα στα αλήθεια τον Αβραάμ».
Ο βασιλευς δέχτηκε αυτά που του ζήτησε ο Οσιος
Την άλλη μέρα το πρωί έδωσε εντολή ο βασιλεύς, οταν συγκεντρώθηκε ολη η Σύγκλητος, να έλθει ο Όσιος, με τους μαθητές του. Εκεί ο Οσιος έβαλε στα χέρια του αναμμένα κάρβουνα και θυμίαμα και θύμιασε τον βασιλέα και ολη την Σύγκλητο χωρίς καθόλου να βλάπτουν άπό την φωτιά τα χέρια του, αν και πέρασε περισσότερο άπό μία ώρα μέχρι να θυμίαση ολο τον λαό. Αυτό το θαυμάσιο, όταν το είδαν, θαύμασαν ολοι.
Κατόπιν σηκώθηκε άπό τον θρόνο του ο βασιλεύς, τον υποδέχθηκε με μεγάλη χαρά και πολλή ευλάβεια, και αφού άκουσε τις αναφορές του Μητροπολίτη του, τα δέχθηκε όλα ο ευσεβής και φιλόχριστος βασιλεύς, ψηφίζοντας την μεταφορά της έδρας του έπαρχου άπό το Σίρμιο στη Θεσσαλονίκη. Και οχι μόνον οσα έγραφαν τα γράμματα εκπλήρωσε, αλλά και οσα ζήτησε ο ίδιος ο Οσιος με μεγάλη προθυμία εξετέλεσε και τα υπέγραψε κατά την τάξη με ερυθρά γράμματα, τα όποια με τα ίδια του τα χέρια έδωσε στον Οσιο και του λέγει: «Ευχου, τίμιε Πάτερ, δι’ έμέ». Μετά τον προέπεμψε με μεγάλη τιμή .
Προσθήκη σχολίου