Με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τελέσθηκε την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2024, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κορυδαλλού.
Τον Ναό επισκέφθηκε και συμπροσευχήθηκε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Καρακάλλου του Αγίου Όρους, Γέροντας Φιλόθεος, ο οποίος συνδέεται με τον Ναό από εικοσαετίας.
Νωρίς το πρωί ο Γέροντας έφθασε στον Ιερό Ναό, όπου τον υποδέχθηκαν οι Ιερείς του Ναού, και ακολούθως προσκύνησε εντός του Ιερού Κουβουκλίου τα χαριτόβρυτα Τίμια Λείψανα του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, τον οποίο ο Γέροντας ιδιαιτέρως ευλαβείται, δεδομένου ότι κατά κόσμον το όνομά του ήταν Γεώργιος, στη συνέχεια ασπάσθηκε την Εφέστιο εικόνα της Παναγίας της Παμμακαρίστου στο εσωτερικό Παρεκκλήσιο των Εισοδίων της Θεοτόκου, και ακολούθως εισήλθε στο Άγιο Βήμα όπου παρακολούθησε την Ακολουθία του Όρθρου και τη Θεία Λειτουργία, και μετέλαβε των Αχράντων Μυστήριων.
Ανέγνωσε κατά τη Θεία Λειτουργία το Σύμβολο της Πίστεως και το Πάτερ ημών, ενώ, προ του Δι’ ευχών, ο Προϊστάμενος του Ναού, π.Γρηγόριος Μπατιστάτος, αφού μετέφερε τις ευχές και την αγάπη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικαίας κ.Αλεξίου προς τον Αγιορείτη Καθηγούμενο, με λόγους ευγνωμοσύνης προσφώνησε τον Γέροντα, αναφερόμενος στη μακρά γνωριμία που τους συνδέει.
Μεταξύ άλλων είπε: Ημέρα χαράς, ημέρα γιορτής, ημέρα συγκίνησης είναι σήμερα για τον Ναό μας, αφού έχουμε κοντά μας, τον πολιό, τον πολυσέβαστο Καθηγούμενο, τον χαρισματικό Γέροντα Φιλόθεο Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Καρακάλλου του Αγίου Όρους. Θεία Οικονομία και δώρο Θεού αποτελεί για τη ζωή μου η γνωριμία μου με τον Γέροντα.
Ήταν το έτος 1992 όταν πήγα για πρώτη φορά στο Άγιον Όρος, όπου επισκέφθηκα τη Μονή Φιλοθέου και τη Μονή Καρακάλλου.
Τότε γνώρισα για πρώτη φορά τον Γέροντα. Ακολούθησαν τα χρόνια των σπουδών, της στρατιωτικής θητείας και του Γάμου, οπότε αραίωσαν οι επισκέψεις.
Τον Ιανουάριο του 2003, την ημέρα των Θεοφανείων, βγήκα το πρωί μετά τη Θεία Λειτουργία, να αγιάσω τα σπίτια της Ενορίας του Κορυδαλλού, με τον Μεγάλο Αγιασμό των Θεοφανείων.
Όταν μπήκα σε ένα σπίτι, με καλοδέχθηκε μια χαριτωμένη γλυκιά γιαγιά, η οποία μου είπε:
– Παππούλη μου, έχω και εγώ γιο παππά.
– Α, ναι, της είπα. Που είναι;
– Είναι στο Άγιον Όρος, μου απάντησε.
– Που στο Άγιον Όρος;
– Στην Καρακάλλου, μου είπε.
– Πώς τον λένε;
– Φιλόθεο, απάντησε.
– Της είπα ότι γνωρίζω το παιδί της, και με συγκίνηση αγκαλιασθήκαμε γιατί βρεθήκαμε «συγγενείς».
Ήταν τότε 95 χρόνων η γιαγιά Σταυρούλα. Έμενε μαζί με την κόρη της, την κυρία Βασιλική. Έκτοτε, όποτε ο Γερόντας ερχόταν στην Αθήνα, συναντιόμασταν στο σπίτι της κυρά-Σταυρούλας, ενώ κάποιες φορές ερχόταν στον Ναό μας και λειτουργούσε.
Σε άλλο σημείο ο π.Γρηγόριος είπε: «Το δένδρο εκ του ιδίου καρπού γινώσκεται». Τέτοιος εύχυμος καρπός, τέτοιο διαμάντι όπως είναι ο Γέροντας Φιλόθεος, δεν θα μπορούσε παρά να προέλθει από ένα δένδρο όμορφο και σπουδαίο. Έτσι ήταν η κυρά-Σταυρούλα, η μητέρα του. Ένας αγιασμένος και χαριτωμένος άνθρωπος. Ο δε θάνατός της, σε ηλικία 102 ετών, υπήρξε οσιακός.
Την παραμονή της εξοδίου Ακολουθίας της το έτος 2009, στο χωριό Θεόκτιστο Γορτυνίας, διαβάσαμε το Ψαλτήρι ενώπιον του σκηνώματός της που είχε μεταφερθεί στο πατρικό τους σπίτι.
Στο διάλειμμα που κάναμε τη νύχτα, εκεί πού τρώγαμε κάτι, μπήκε μέσα στο σπίτι ένας υπερήλικας χωριανός, γνωστός της οικογένειας, ο οποίος μου είπε: Παππά, δεν ξέρω αν πιστεύεις στα όνειρα, πάντως εγώ, το βράδυ που πέθανε η Σταυρούλα, την είδα στον ύπνο μου.
Φορούσε ένα λευκό σαρίκι στο κεφάλι, κρατούσε ένα μωρό στα χέρια, και όταν πέρασε μια καγκελόπορτα, το μωρό έφυγε από τα χέρια της και πήγε στον Ουρανό».
Κλείνοντας την προσφώνησή του, αναφέρθηκε στο έργο που προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει ο Γέροντας στη Μονή Καρακάλλου, από το έτος 1981 που την ανέλαβε με την ευχή του Γέροντά του, Εφραίμ του Φιλοθεΐτου-Αριζονίτου, μέχρι και σήμερα. Αρχικά σε πολύ δύσκολες συνθήκες και με σοβαρότατα προβλήματα.
Με την προσευχή του όμως, τη σύνεση και τη σοφία που διακατέχει τον Γέροντα, γρήγορα το Μοναστήρι οργανώθηκε και «αναστήθηκε». Σήμερα το Μοναστήρι αριθμεί περί τους 70 μοναχούς, οι περισσότεροι νέοι στην ηλικία. Περατώνοντας τον λόγο του, εξέφρασε και κατέθεσε τη βαθύτατη προσωπική ευγνωμοσύνη, οικογενειακή ευγνωμοσύνη και ενοριακή ευγνωμοσύνη, για λόγους που ο Θεός γνωρίζει.
Αμέσως μετά, ο Γέροντας Φιλόθεος πήρε τον λόγο και έδωσε πλούσιες καρδιακές ευχές, μεταφέροντας τη Χάρη της Παναγίας, προστάτιδος και εφόρου του Αγίου Όρους στο πολυπληθές εκκλησίασμα, ενώ τελέσθηκε Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των γονέων του Γέροντα, Ηλία και Σταυρούλας. Μετά το Δι’ ευχών διένειμε σε όλους τους χριστιανούς ως ευλογία, μια εικόνα των Αγίων Αποστόλων, προστατών της Μονής Καρακάλλου.
Ακολούθησε κέρασμα για όλους στον κήπο του Ναού.
Να σημειωθεί ότι στον Ναό προσήλθαν πιστοί από όλη την Αττική για να πάρουν την ευχή του Γέροντα, ενώ επίσης προσήλθαν τα αδέλφια του και συγγενείς τους.
