O Άγιος Σπυρίδωνας είναι ένας από τους μεγαλύτερους αγίους που ανέδειξε η Κύπρος. Γεννήθηκε στο χωριό Άσσια της Μεσαορίας το 270 μ.Χ. Οι γονείς του ήταν αγρότες βοσκοί, αλλά επειδή είχαν κάποια οικονομική άνεση, φρόντισαν ο Σπυρίδωνας να μάθει μερικά γράμματα. Πάνω απ’ όλα όμως, ο μικρός Σπυρίδωνας, φρόντισε να μάθει τι θέλει ο Θεός από τους ανθρώπους και τι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, για να σώσει την ψυχή του. Από μικρός βοηθούσε τους γονείς του στη βοσκή των προβάτων, και κάθε Κυριακή πήγαινε εκκλησία. Όπου κι αν βρισκόταν, μιλούσε για τον Θεό και βοηθούσε όσους είχαν την ανάγκη του. Όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε μια ενάρετη κοπέλα. Απέκτησε παιδιά και ζούσε μια καλή οικογενειακή ζωή.
Όμως η γυναίκα του, έφυγε από τον παρόντα κόσμο σε νεαρή ηλικία και πήγε κοντά στο Θεό. Μετά τον θάνατο της, όλοι τον παρακαλούσαν να γίνει ιερέας και μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ τον πίεζαν. Τελικώς ο Σπυρίδωνας δέχτηκε και χειροτονήθηκε ιερέας. Ο Άγιος ήταν πραγματικός ιερέας του Θεού. Αφιλοχρήματος, σώφρων, νηφάλιος και φιλόξενος. Για αυτήν του την ταπείνωση, ο Θεός του έδωσε τη χάρη να θαυματουργεί και να θεραπεύει διάφορες αρρώστιες. Έδινε φως στους τυφλούς και έβγαζε τα πονηρά πνεύματα. Όταν χήρεψε ο επισκοπικός θρόνος της Τριμυθούντας, ο λαός ζήτησε για επίσκοπο του, τον Σπυρίδωνα, γιατί ήξερε την αρετή του. Ο Σπυρίδωνας αποδέχτηκε το θρόνο με σύνεση και ευθύνη, αναλαμβάνοντας το βαρύ έργο της διακονίας και ποιμαντορίας του ποιμνίου του. Και πράγματι αναδείχθηκε πατέρας των ιερέων και του λαού του. Προστάτευε τους ασθενείς και παρηγορούσε τους πενθούντες. Έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο το 325. Πέθανε το 348. Το λείψανο του παραμένει άφθαρτο και ακέραιο! Το 1984 το Άγιο σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα. Η παρουσία του σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, συνδέθηκε με τη σωτηρία του νησιού από πολλές συμφορές. Τα θαύματα του αυτά, γιορτάζονται με περιφορά του σκηνώματος σε συγκεκριμένες διαδρομές στην παλιά πόλη, τις λιτανείες.
Ο Άγιος Σπυρίδων τιμάται ως άγιος από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου. Θεωρείται δίκαια προστάτης των φτωχών, των ορφανών και των αδικημένων. Είχε τέτοια αγιότητα, που του δόθηκε η χάρη άνωθεν να κάνει θαύματα. Το μεγαλύτερο δίχως άλλο ήταν η ανάσταση της πεθαμένης κόρης του, που σηκώθηκε από το μνήμα για να μαρτυρήσει πού είχε φυλαγμένα τα χρήματα που της εμπιστεύθηκε κάποια γυναίκα – και πάλι ξανακοιμήθηκε… Είθε ο άγιος να είναι βοηθός στη ζωή μας και να μεσιτεύει στον Κύριο μας, υπέρ υγείας του σύμπαντος κόσμου!