ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE- Γράφει ο Dimios Tzanak- Καποτε πηγα να τον δω για καποιο προβλημα υγειας που ειχα (κακοηθεια στον θυρεοειδή), περιμενα λοιπον μετα την Θεια Λειτουργεια στην ουρα στην αριστερη πορτα του Ιερου της εκκλησιας. Ο κοσμος πολύς.
Ξαφνικα και ενω μπροστα μου πρεπει να ειχα καμια δεκαρια ατομα και ενω ευλογουσε επεσε το βλεμα του επανω μου και γνεφοντας μου με ρωτησε τι εχω. Εγω του ειπα με μια κινηση του χεριού μου οτι θα τον δω τελευταιος.
Οταν εφτασε η σειρα μου του ειπα τι ειχα αλλα δεν του ειπα σε ποια πλευρα και εκεινος εβαλε το χερι του επανω ακριβως στον ογκο λες και ειχε κανει ακτινογραφια. Τον έπιασε και μου ειπε “εδω ειναι?”, εγω του απαντησα ναι, “μην ανησυχεις και περαστικα”. Μετα απο αυτο χειρουργηθηκα και ολλα πηγαν μια χαρα.
Βεβαια την αγιοτητα του εκεινο το διαστημα την ειχε παραδεχτει και ενας αλλος πολυ μεγαλος και Αγιος γεροντας οχι ιδιαιτερα γνωστος, ο γεροντας Ακακιος ο Παχωμαίος απο το Αγιο Ορος απο τους παλαιους.
Οσοι πηγαιναν στο Αγιο Ορος συχνα τον ηξεραν με πολλα χαρισματα (διοραση, ενόραση, το χαρισμα της ιασης, εβγαζε δαιμονια και αλλα). Ο Θεος να τους αναπαυει και τους δυο.
