Μητροπολίτης Βεροίας: Ο Άγιος Νεκτάριος έζησε όπως ο Άγιος Λουκάς (ΒΙΝΤΕΟ)

Στην Ιερά Ακολουθία μαζί με το Χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού, το οποίο τίθεται σε προσκύνηση κάθε Τρίτη στην καθιερωμένη Ιερά Παράκληση, τέθηκε σε προσκύνηση και τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Στη ζωή μας», γράφει ο άγιος Λουκάς, αρχιεπίσκοπος Συμφερου­πόλεως, προς τον οποίο ψάλαμε και απόψε την Ιερά Παράκληση, «πολύ μεγάλη σημασία έχουν τα παραδείγματα, τα οποία μας δίνουν οι άλλοι άνθρωποι και γενικά το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Όσο πιο άθεο είναι το περιβάλλον γύρω μας, στο οποίο βασιλεύει η αμαρ­τία, και οι άνθρωποι ζουν ικανοποιώντας τα πάθη τους, και χωρίς να έχουν τίποτε ιερό, τόσο πιο δύσκολο είναι για μας να απο­φύγου­με τη θανατηφόρο τους επί­δραση, να τηρούμε τις εντολές του Χρι­στού και να πορευόμεθα την οδό της σωτηρίας.

Δεν είναι όμως μόνο τα κακά πα­ραδείγματα που μας επηρεάζουν», συνεχίζει ο άγιος, «αλλά και τα πα­ραδείγματα της υψηλής πνευματικής ζωής και του πνευματικού αγώ­να είναι το ίδιο ικανά να εν­θου­σιάσουν τους ανθρώπους.

Οι δίκαιοι, οι μεγάλοι άγιοι, οι οποίοι έφθασαν σε μεγάλα ύψη πνευματικής τελειότητος, οι όσιοι, οι μεγάλοι ιεράρχες και οι ελεήμο­νες, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που ξεχωρίζουν για τον πνευματικό τους αγώνα, αποτελούσαν και απο­τελούν για τους ανθρώπους ένα σω­τήριο παράδειγμα ακόμη και στις πιο δύσκολες περιόδους της ιστο­ρίας».

Και ένα τέτοιο παράδειγμα προσ­φέρει και σε μας στη δύσκολη εποχή που ζούμε, όπου επλεόνασε η αμαρτία, ο άγιος Νεκτάριος, αρχιεπίσκοπος Πενταπό­λε­ως, ο θαυματουργός, τη μνήμη του οποίου εόρτασε η Εκ­κλη­σία μας πριν από μερικές ημέρες, και του οποίου το χαριτόβρυτο λείψανο ασπαζόμεθα σήμερα μαζί με αυτό του αγίου Λουκά.

Ο άγιος Νεκτάριος έζησε τριάντα περίπου χρόνια πριν από τον άγιο Λουκά, και έζησε, όπως και εκεί­νος, μία ζωή γεμάτη δοκιμασίες, πειρα­σμούς, διωγμούς και στερή­σεις. Έζησε όμως και μέσα στη χάρη του Θεού, ο οποίος τον αξίω­σε, όπως και τον άγιο Λουκά, να επιτελεί αναρίθμη­τα θαύματα τόσο εν ζωή όσο και μετά την κοίμησή του.

Και έλαβε αυτή τη χάρη του Θεού, γιατί υπέμεινε στη ζωή και τις δυσκολίες και τις αδικίες και τις συκοφαντίες και ο, τι άλλο συνά­ντη­σε, ακολουθώντας τον λόγο του Κυρίου «εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών». Ο άγιος Νεκτάριος υπέμενε και συγκέ­ντρω­νε «θησαυρούς εν ουρα­νώ», καθώς ο Θεός, ο οποίος έβλε­πε την αδικία και την υπομονή του εκλεκτού δούλου του, τον αντά­μει­βε με τη χάρη του και τον αγία­ζε, όπως ακριβώς έκανε και με τον άγιο Λουκά.

Να, λοιπόν, τα πρότυπα που μας δίδει η Εκκλησία μας με τους δύο αγίους, οι οποίοι ήταν άνθρωποι σαν κι εμάς, με τις ίδιες αδυναμίες, με τα ίδια πάθη. Παρά ταύτα, τα ξεπέρασαν όλα αυτά και προσπά­θη­σαν να είναι προσηλωμένοι μόνο στο πρότυπο τους, που ήταν ο Χριστός.

Εμείς, λοιπόν, έχου­­με τη δυνατότητα, προσβλέ­πο­ντας στον άγιο Νεκτάριο και στον άγιο Λουκά, να βλέπουμε τον Χριστό και να μιμού­μεθα τη ζωή τους. Να μιμούμεθα την υπομονή και τη συγχωρητι­κό­τη­τα του αγίου Νεκταρίου, να μι­μούμεθα την αγάπη και των δύο αγίων προς όλους και προς εκεί­νους ακόμη, οι οποίοι μπορεί να μας αδικούν και να μας κάνουν κακό, όπως μας ζητά ο Χριστός, για να δώσει και σε μας τη χάρη του.

Αυτή τη χάρη είχε πλού­σια ο άγιος Νεκτάριος, και ο Θεός τον αξίωσε και να θαυματουργεί και να θεραπεύει, όπως και ο άγιος Λου­κάς, τις ασθένειες των ανθρώ­πων και τότε και σήμερα, όπως θερά­πευ­σε έναν ασθενή, που υπέφερε από παραλυσία των κάτω άκρων, ο οποίος νοσηλευόταν στο ίδιο δω­μάτιο με τον άγιο Νεκτάριο στο Αρε­ταίειο νοσοκομείο της Αθή­νας.

Όταν ο άγιος εκοιμήθη νοσηλευόμενος εκεί και πριν να μεταφερ­θεί το σκήνωμά του στην Αίγινα για την εξόδιο ακολουθία και την ταφή, θέλησαν όσοι τον συνόδευαν να εν­δύσουν το λείψανό του κατάλληλα. Για να διευκολυνθούν στην προετοιμασία ακούμπησαν κάποια από τα ρούχα που έβγαλαν για λίγο στο διπλανό κρεβάτι, όπου ήταν ο παράλυτος. Μόλις τον άγγιξε το ένδυμα του αγίου Νεκτα­ρίου, ο ασθενής κατάλαβε ότι κάτι συνέ­βη στα πόδια του. Επι­χείρησε να τα κινήσει και διαπίστωσε με έκπληξη ότι είχε θεραπευθεί και μπορούσε να περπατήσει. Και αυτό δεν ήταν το μόνο θαύμα που συνέβη αμέσως μετά την κοί­μη­ση του αγίου Νε­κτα­ρίου. Ολόκληρα βιβλία έχουν γραφεί για τα θαύματα του αγίου Νεκταρίου, όπως και για τα θαύμα­τα του αγίου Λουκά, τα οποία πολλοί, ανάμεσα σε αυτούς και κάποιοι από εμάς, τα είδαμε στη ζωή μας και στη ζωή των οικείων μας. Αναρίθμητες οι θεραπείες που επι­τε­λούν, σώζοντας ανθρώπους από πολύχρονες και οδυνηρές ασθένει­ες, εμφανιζόμενοι σε δωμάτια νο­σο­κομείων, σε χειρουργεία, ακόμη και σε ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουν, δείχνοντας την αγάπη τους προς όλους.