Στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Αγ. Γεωργίου Καλλιθέας ( Χαροκόπου ) χοροστάτησε κατά τον Εσπερινό της Αγάπης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ.Παντελεήμων πλαισιωμένος από τον εκλεκτό προϊστάμενο Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντη,τον συνεφημέριό του Πρωτοπρ. Αθανάσιο Κυρίτση και τον επισκέπτη π. Λαζαρο.
1. Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος πήρε αφορμή από τον χαρακτηρισμό « Μεγάλομάρτυς».
Εορτάζουμε,είπε,μέσα στην χαρά της Αναστάσεως,την μνήμητου Αγ. Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα. Την λέξη αυτή, βέβαια, την έχουμε συνηθίσει και δεν συνειδητοποιούμε την βαρύτητα της σημασίας της. Μεγαλομάρτυς ή απλώς μάρτυς ! Τί σημαίνει ;
Το βλέπουμε στην στάση του Αγ. Γεωργίου. Όταν κλήθηκε να αρνηθεί την πίστη του στο Χριστό,απάντησε ρητά και κατηγορικά,με δύο λέξεις : ” Χριστιανός ειμί ” ! Αυτή η ομολογία του στοίχισε όχι απλώς την σπουδαία εξέλιξή του στο στράτευμα,όχι απλώς,την νεότητά του,αλλά την ίδια την ζωή του.
Πώς το κατόρθωσε αυτό ; Πίστευε ότι η ζωή χωρίς Χριστό είναι θάνατος,ενώ ο θάνατος με τον Χριστό είναι ζωή.
2. Η πίστη,λοιπόν,ήταν η κινητήριος δύναμη του Αγ. Γεωργίου,και όλων των μαρτύρων, αλλά και κάθε Χριστιανού στην ζωή του.
Γεννάται μία ένσταση : Μπορεί να πιστεύουμε ακόμη σήμερα,σε μια εποχή με τόσο μεγάλη,καταπληκτική θα έλεγα,πρόοδο ; Μήπως η πίστη ήταν για παλαιότερες εποχές,που οι άνθρωποι ήσαν πιό απλοϊκοί; Σήμερα με την αλματώδη εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορούμε ακόμη να πιστεύουμε ;
Η σχέση μεταξύ πίστεως και επιστήμης πέρασε από πολλά στάδια συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων. Εσχάτως το θέμα ανακινήθηκε. Ορισμένοι νομίζουν ότι υπάρχει αντίθεση και ασυμβίβαστο μεταξύ των δύο. Αυτό είναι λάθος. Η επιστήμη ερευνά με τις μεθόδους της τα «κτιστά»,τα αισθητά. Τα της πίστεως δεν εμπίπτουν στις μεθόδους ερεύνης της επιστήμης.
Η επιστήμη χρησιμοποεί την παρατήρηση ,το πείραμα και τον μαθηματικό λογισμό. Γί αυτό η επιστήμη δεν μπορεί να αποφαίνεται για θέματα πίστεως,ούτε η πίστη να ζητά ερείσματα στην επιστήμη.
3. Άλλωστε «η πίστις υπέρ τας λογικάς δυνάμεις την ψυχήν εις συγκατάθεσιν έλκει ” ( Μέγας Βασίλειος ). Γι ‘ αυτό και η επιστήμη αναγκάζει σε αποδοχή. Η πίστη απευθύνεται στην ελευθερία του ανθρώπου. ” Ού βιάζεται η κλήσις ” ( Ι. Χρυσόστομος ). Και ζητάει αποδοχή όχι απλώς διανοητική,αλλά βιωματική.
Ένας επιστήμων μπορεί να είναι πιστός ή άπιστος. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η επιστημονική του έρευνα τον οδήγησε στην απιστία και την αθεΐα. Αφού κανείς και με καμιά επιστημονική μέθοδο δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν υπάρχει Θεός !
Αντίθετα τα θαυμάσια της Δημιουργίας,του μακρόκοσμου και του μικρόκοσμου, αφήνουν ενεούς τους επιστήμονες και τους οδηγούν πολλές φορές στην πίστη,γιατί δεν μπορούν να πιστέψουν στην τυχαιότητα. Ισχύει το παλαιό αξίωμα: ” πας οίκος κατασκευάζεται υπό τινος,ο δε τα πάντα κατασκευάσας Θεός ” ( Έβρ. γ, 4 ). Έπειτα οι επιστημονικές θεωρίες έρχονται και παρέρχονται .
Ο λόγος του Θεού μένει εις τον αιώνα !
4. Άλήθεια ποιά επιστήμη μπορεί να απαντήσει στά υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου:
Ποιό είναι το νόημα της ζωής ; Γιατί ζούμε ; Τι υπάρχει μετά θάνατον ; Πώς θα απαλλαγούμε από τον φόβο του θανάτου ή από τα αισθήματα ενοχής ; Πως κατακτάται η ευτυχία, η πληρότητα σ’ αυτήν την ζωή ;
Γι’ αυτό ας μένουμε “εδραίοι και αμετακίνητοι” ( Α Κοριν. ιε 58 ) στην πίστη μας,όπως ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος. Οι αιώνες περνούν.
Το μήνυμα της Εκκλησίας παραμένει διαχρονικό. Συμπυκνώνεται σε δύο λέξεις! Ας τις επαναλαμβάνουμε με καύχηση και χαρά : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
