Το πρωί της Κυριακής, 19 Μαΐου, στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παντοκράτορος της Επισκοπής Αλεξανδρείας και Τελεορμάν του Πατριαρχείου Ρουμανίας τελέστηκε λαμπρό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για την εορτή της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, η μνήμη της οποίας εορτάζεται πανηγυρικά στην Ιερά Μονή κατά την Γ᾽ Κυριακή του Πάσχα.

Στο Πολυαρχιεραρικό Συλλείτουργο προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν οι Επίσκοποι Σλομποζίας και Καλαράσι κ. Βικέντιος, Αλεξανδρείας και Τελεορμάν κ. Γαλακτίων, Τούλτσεα κ. Βησσαρίων, Σαλάζ κ. Πετρώνιος, Νέβας και Χουνεντοάρας κ. Νέστωρ και Δακίας Φήλιξ κ. Ιερώνυμος.

Πλήθος ευσεβών πιστών από όλη τη Ρουμανία κατέκλυσε την Ιερά Μονή για να προσκυνήσει το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού, το οποίο μετέφερε προ ημερών από τον ομώνυμο υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας, ο κ. Παντελεήμων, ανταποκρινόμενος σε ευγενή πρόσκληση. Παράλληλα τίθεται σε προσκύνηση η Δεξιά Χείρα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου από την Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Τον Μητροπολίτη Βεροίας συνοδεύουν στην εκκλησιαστική αποστολή ο Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας, ο Αρχιμ. Γρηγόριος Μάζα, ως επίσημος μεταφραστής, ο Αρχιδιάκονος Παντελεήμων Παπαεμμανουήλ και εκ μέρους του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητρόπολης Βεροίας ο Ιεροδιάκονος Κοσμάς Καραγιάννης.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ευχαρίστησε για την ευγενή πρόσκληση και ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Υπάγετε, είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω ότι προάγει υμάς εις την Γαλιλαίαν· εκεί αυτόν όψεσθε, καθώς είπεν υμίν».

Δεύτερη Κυριακή από του Πάσχα και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας όρισαν να τιμούμε κατά την ημέρα αυτή τα πρόσωπα εκείνα, τα δευ­τερεύοντα φαινομενικά, τα οποία όμως διαδραμάτισαν πρωτεύοντα ρόλο στα γεγονότα του Πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου μας.

Και τα πρόσωπα αυτά δεν είναι οι ένδεκα μαθητές του Χριστού, τους οποίους είχε επιλέξει ο ίδιος και τον γνώριζαν περισσότερο από κάθε άλλον. Δεν είναι ούτε οι τρεις μαθητές, οι οποίοι αξιώθηκαν να τον δούν μεταμορφωμένο στο όρος Θαβώρ και να ατενίσουν την αίγλη της Θεότητός του. Είναι κάποιες γυναίκες, οι οποίες ακολουθούσαν τον Χριστό με δική τους επιλογή, όπου και αν πήγαινε, διακριτικά και αθόρυβα, αλλά σταθερά και με πιστότητα, αφού έφθασαν μέχρι τον Γολγοθά και τόλμησαν να επι­σκεφθούν τον τάφο του «τη μια των Σαββάτων», για να αλείψουν το σώμα του Διδασκάλου τους με πολύτιμα μύρα.

Είναι ακόμη δύο εκ των αρχόν­των των Ιουδαίων, ο ευσχήμων βου­λευτής Ιωσήφ ο από Αριμα­θαίας και ο Νικόδημος, οι οποίοι επίσης δεν ανήκαν στον στενό κυ­κλο των μαθητών του, αλλά πλη­σίασαν τον Χριστό με δική τους πρωτοβουλία και τον πίστευσαν. Και όταν οι άλλοι μαθητές ήταν κλεισμένοι στο υπερώο «διά τον φόβον των Ιουδαίων», αυτοί τολ­μη­σαν να υπερασπισθούν τον Χρι­στό, τόλμησαν να δηλώσουν στην πιο κρίσιμη στιγμή την πίστη τους σε Εκείνον, ζητώντας από τον Πό­ντιο Πιλάτο το νεκρό σώμα του για να το ενταφιάσουν.

Αυτές τις ιερές μορφές, τις μυρο­φόρες γυναίκες μαζί με τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο, τους δύο βου­λευ­τές, τιμά σήμερα η Εκκλησία μας και ιδιαιτέρως η Ιερά αυτή Μονή, γιατί με τη μεγάλη αγάπη τους προς τον Χριστό έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να τον πλησιάζουμε και εμείς, αλλά και έδειξαν πως ο Κύριός μας τιμά και ανταποδίδει αυτή την αγάπη.

Έδειξαν την αγάπη τους προς τον Χριστό, θέτοντάς τον πάνω από τον εαυτό τους, πάνω από την άνε­ση και την ασφάλειά τους, χωρίς να υπολογίσουν τις δυσκολίες και τις συνέπειες που είχε η επιλογή τους να παραμείνουν δίπλα του και να ομολογήσουν έμπρακτα τον συν­δεσμό τους μαζί του, όχι όταν ο Χριστός έκανε θαύματα ή τον επευ­φημούσε το πλήθος, αλλά όταν όλοι τον είχαν καταδικάσει και είχαν απομακρυνθεί από κοντά του.

Αυτή την αγάπη αντάμειψε και ο Χριστός με την εμφάνισή του στις μυ­ροφόρες γυναίκες μετά την Ανά­­­στασή του, αλλά και με το μήνυμα το οποίο ανέθεσε σε αυτές ο άγγελος να μεταφέρουν στους μαθητές του. «Υπάγετε, είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω ότι προάγει υμάς εις την Γαλιλαί­αν· εκεί αυτόν όψεσθε, καθώς είπεν υμίν».

Το μήνυμα αυτό δεν αποτελεί μόνο επιβεβαίωση της Αναστά­σεως του Κυρίου, αλλά και την επιβεβαίωση της διαρκούς αγάπης του Χριστού προς τους μαθητές του και του συνδέσμου του μαζί τους. Διότι ο Χριστός επιθυμεί να είναι μαζί μας, επιθυμεί να τον βλέπου­με, να τον αισθανόμαστε, να χαιρό­μεθα με την παρουσία του στη ζωή μας.

Ο Χριστός δεν αναστήθηκε για να μας εγκαταλείψει. Δεν ανήλθε στους ουρανούς για να μας αφήσει μόνους στη γη, αλλά για να είναι διαρκώς μαζί μας, εφόσον και εμείς το επιθυμούμε και το επιδιώκουμε. Και μπορούμε να είμαστε μαζί του, όταν είμαστε μέσα στην Εκκλησία του, όπως μας διαβεβαιώνει λέγο­ντας «όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι εν τω ονόματί μου εκεί ειμί καγώ εν μέσω αυτών». Μπορούμε να είμαστε μαζί του, όταν μετέχουμε των ιερών μυστηρίων του και κοι­νωνούμε δι’ αυτών της χάριτός του. Μπορούμε να είμαστε μαζί του, όταν είμαστε μαζί με τους αγίους του και μετέχουμε στη χάρη την οποία προσφέρουν με τα ιερά τους λείψανα και τις θαυματουργές τους εικόνες.

Και αυτήν την παρουσία του Χριστού ζούμε σήμερα μετέχοντας στην πανήγυρη της Ιεράς Μονής του Παντοκράτορος και έχοντας ενώ­πιόν μας το χαριτόβρυτο λεί­ψα­νο του αγίου Ιωάννου του Ρώσου και του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, του ια­τρού και θαυματουργού, το οποίο μεταφέραμε από την Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, από τη Βέροια, ανταποκρινόμενοι στην παράκληση του Αγίου Καθηγουμένου και με την άδεια και ευλογία του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρου­μα­νίας κ.κ. Δανιήλ και του Θεο­φιλεστάτου Επισκόπου Αλεξαν­δρεί­ας και Τελεορμάν κ. Γαλακτίω­νος, τους οποίους και ευχαριστώ θερμά.

Και αποτελεί αγαθή συγκυρία η παρουσία μας εδώ κατά τη σημε­ρι­νή Κυριακή των Μυροφόρων, διότι και ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, όπως και ο άγιος Λουκάς έδειξε την τόλμη και την αγάπη του Ιωσήφ και του Νικοδήμου και των αγίων μυροφό­ρων γυναικών. Γιατί επιλογή του να γίνει κληρικός και επίσκοπος σε μία εποχή στην οποία κυριαρχούσε η αθεία και εδιώκετο η πίστη στον Χριστό, ενώ ήταν διακεκριμένος ιατρός και καθηγητής Πανεπιστη­μίου, ήταν επιλογή αγάπης και τόλμης. Με αυτή την αγάπη και την τόλμη υπέμεινε όλους τους διωγμούς και τα μαρτύρια τα οποία υπέστη από το άθεο καθεστώς, αλλά και για αυτές έλαβε ως αντα­μοιβή τόσο πλούσια τη χάρη του αναστάντος Κυρίου.

Αυτή τη χάρη μεταδίδει και σε μας με τα θαύματά του ο άγιος Λουκάς και ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος και αυτή τη χάρη εύχομαι να λάβετε και εσείς, όσοι προσήλθατε για να προσκυνήσετε το ιερό λείψανό του, αλλά και η Ιερά Αδελφότης της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος, την οποία και ευχαριστώ από καρ­δίας με πρώτον τον Καθηγούμενό της, για την πρόσκληση την οποία μας απηύθυναν, αλλά και ιδιαιτέρως τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, για την άδεια και την ευλογία, η οποία απε­τέλεσε την αφορμή για να συνεορ­τάσουμε μαζί σας, μέσα στη χαρά της Αναστάσεως, την πανήγυρη της Ιεράς σας Μονής.

 

Εκκλησία Online
Γράψε το σχόλιό σου

Αφήστε μια απάντηση

Comment moderation is enabled. Your comment may take some time to appear.