Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Όμοια με τις προηγούμενες γυναίκες, η Σαμαρείτιδα σημαίνει την φύση ή την ψυχή του καθενός, που χωρίς το προφητικό χάρισμα συμβίωσε, σαν με άνδρες, με όλους τους νόμους που δόθηκαν στη φύση μας, από τους οποίους οι πέντε είχαν προηγηθεί, ενώ ο έκτος, αν και ήταν παρών, αλλ’ όμως αυτός δεν ήταν άνδρας της φύσης ή της ψυχής, με το να μη γεννά από αυτήν τη δικαιοσύνη που σώζει στον αιώνα.
Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Tι συμβολίζουν οι έξι άνδρες
Έλαβε λοιπόν η φύση ως άνδρα τον πρώτο νόμο, το νόμο στον παράδεισο· δεύτερο νόμο τον νόμο μετά τον παράδεισο· τρίτο νόμο κατά τον κατακλυσμό του Νώε· τέταρτο το νόμο της περιτομής επί του Αβραάμ· πέμπτο το νόμο της προσφοράς του Ισαάκ.
Αυτούς όλους τους έλαβε η φύση και τους απέρριψε εξαιτίας της ακαρπίας της στα έργα της αρετής.
Έκτο είχε το νόμο μέσω του Μωϋσή που ήταν σα να μην τον είχε, ή επειδή δεν εκτελούσε τις πράξεις διακαιοσύνης που εκείνος όριζε, ή επειδή επρόκειτο αυτή να μεταβεί σε άλλο νόμο ως άνδρα, δηλαδή το Ευαγγέλιο, γιατί ο νόμος δεν είχε δοθεί στους ανθρώπους αιώνια, αλλά κατά οικονομία που παιδαγωγούσε προς το μεγαλύτερο και μυστικότερο.
Μ’ αυτή την έννοια είπε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα “κι αυτός που τώρα έχεις δεν είναι δικός σου”. Γιατί γνώριζε ότι ο άνθρωπος θα μεταφερόταν στο Ευαγγέλιο.
Γι’ αυτό και γύρω στην έκτη ώρα, όταν κατ’ εξοχήν περιλάμπεται η ψυχή από παντού από τις ακτίνες της γνώσης εξαιτίας της παρουσίας σ’ αυτήν του Λόγου, κι ενώ είχε φύγει η σκια του νόμου, συνομιλούσε την ώρα αυτή μαζί της, και κοντά στο πηγάδι του Ιακώβ, στέκοντας δηλαδή κοντά στην πηγή μαζί με το Λόγο των θεορημάτων της Γραφής.
