Την Η’ Κυριακή μετά την Ανάσταση εορτάζουμε την Κυριακή της Πεντηκοστής: ιστορικά θεωρείται ως η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας, καθώς οι Απόστολοι εκείνη την ημέρα με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ξεκίνησαν να κηρύττουν το μήνυμα του Ιησού Χριστού.
Ένα μήνυμα που η κοινωνία μας το έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ.
«Τη αυτή ημέρα, Κυριακή ογδόη από του Πάσχα, την αγίανΠεντηκοστήνεορτάζομεν. Πνοή βιαίαγλωσσοπυρσεύτως νέμει, Χριστός το θείον Πνεύμα τοις Αποστόλοις. ΕκκέχυταιμεγάλωενίήματιΠνεύμ’ αλιεύσι. Ταις των αγίων Αποστόλων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν»
Το μήνυμα το οποίο με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κηρύττουν οι Απόστολοι και καλούν τους πιστούς να βαπτιστούν έχει την προοπτική στην Αιώνιο Ζωή και αποτελεί εκτός των άλλων τις αξίες στη ζωή των Χριστιανών. Αξίες οι οποίες στην κοινωνία μας αρκετές φορές απουσιάζουν.
Μετά την Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, οι Απόστολοι και οι υπόλοιποι μαθητές του, καθώς και οι γυναίκες που από την αρχή τον είχαν ακολουθήσει, η Παναγία Παρθένος Μαρία η Μητέρα του, περίπου 120 άτομα, γύρισαν στο όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ και, μπαίνοντας στο υπερώο, δηλαδή στον πάνω όροφο του σπιτιού εκεί, περίμεναν με προσευχή την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με την υπόσχεση του Σωτήρα Χριστού. Στο μεταξύ εκεί, εξέλεξαν και τον Ματθία και τον συναρίθμησαν με τους ένδεκα Αποστόλους.
Τότε αυτοί πληρωθέντες από το Πνεύμα το Άγιο, άρχισαν να κηρύττουν και να καλούν τους ανθρώπους να βαπτισθούν και να λάβουν κι αυτοί την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ό,τι είχαν ακούσει και ζήσει κοντά στο Χριστό και δεν το είχαν τότε κατανοήσει, τώρα εν Αγίω Πνεύματι το γνώρισαν και το επαγγέλλονται στο λαό.
Τώρα γνωρίζουν ποια είναι η προοπτική της καινής ζωής και που πρέπει να οδηγήσουν το λαό, γι’ αυτό και τους πρώτους τρεις χιλιάδες που βαπτίστηκαν, τους οδηγούν στο Δείπνο της Ζωής, την Τράπεζα της Θείας Ευχαριστίας, όπου στο εξής θα βρίσκεται συναγμένη η Εκκλησία ως σώμα Χριστού, θα τρέφεται με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και θα συμμετέχει έτσι στην αιώνια ζωή της Βασιλείας του Θεού.
Με την Πεντηκοστή δεν γεννήθηκε η Εκκλησία ως απλός θεσμός, αλλά ως συνεχής παρουσία της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, και γι’ αυτό η Πεντηκοστή δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη μια φορά κάποτε, αλλά είναι η ζωή της Εκκλησίας, ως αδιάκοπη κοινωνία του Αγίου Πνεύματος.
Ἀπολυτίκιον
Ήχος πλ. δ’.
ΕὐλογητὸςεἶΧριστὲ ὁ Θεὸςἡμῶν, ὁ πανσόφους, τοὺςἁλιεῖςἀναδείξας, καταπέμψαςαὐτοῖςτὸΠνεῦματὸἍγιον, καὶ δι’ αὐτῶν, τὴνοἰκουμένηνσαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ΄.
Ὅτεκαταβὰςτὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζενἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτετοῦπυρὸςτὰς γλώσσας διένειμεν, εἰςἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζο