Κορωνείας Παντελεήμων: «Όταν όλα μας απογοητεύουν»!

1. Στο σύντομο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος πήρε αφορμή από την αποστολική περικοπή της ημέρας.

«Ως άγκυραν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν», είπε, χαρακτηρίζει ο Απόστολος την ελπίδα.

Ενα καράβι χωρίς άγκυρα κινδυνεύει να συντριβεί στα βράχια της ακτής. Ενας άνθρωπος χωρίς ελπίδα, όταν ξεσπάσουν οι αντιξοότητες της ζωής, δεν έχει πού να στηριχθεί.

2. Βέβαια όπου κι’ αν στρέψουμε το βλέμμα γύρω μας ή και μέσα μας ακόμη, όλα μας απογοητεύουν.

Ζούμε σε μια εποχή, που η απογοήτευση πνίγει ψυχικά πολλούς ανθρώπους. Όμως ο πιστός δεν αφήνει να τον κυριεύσει η απογοήτευση, η απόγνωση και η απελπισία.

Ελπίζει! Και η ελπίδα του πιστού δεν είναι μεταίωρη. Δεν είναι ου – τοπική.

Στηρίζεται σ’ ένα αμετακίνητο τ ό π ο. Κι αυτός είναι η πίστη μας στην αγάπη του Θεού, που υπάρχει και πίσω από τις δοκιμασίες της ζωής, όπως ο ήλιος πίσω από τα σύννεφα.

Γι ´αυτό τονίζει ο ποιητής:

«Μη φοβηθείς αυτόν,που στήριξε

στήν πίστη επάνω την ελπίδα

τον είδα στη ζωή να μάχεται

μα πάντ’ ανίκητο τον είδα»

3. «Ελπίδα τίκτει δώρων Κυρίου πείρα». Τονίζει και ο Ιωάννης της Κλίμακος, που τιμά σήμερα η Εκκλησία. Και αυτήν την πείρα την έχει ο πιστός στη ζωή του.

Αλλά, συμπληρώνει και ο Μ. Βασίλειος, η ελπίδα είναι η «και την χαράν σύνοικον της ψυχής παρασκευάζουσα».

Δεν υπάρχει χαρά χωρίς ελπίδα !Γι ´αυτό και ο Απ. Παύλος τονίζει «τη ελπίδι χαίροντες» (Ρώμ. Ιβ’ 12).

4. Ο πιστός μοιάζει σαν το αηδόνι, που συνεχίζει να κελαϊδεί, έστω και αν σπάσει το κλαδί, που πάνω του πατάει. Γιατί έχει τα φτερά του.

Και ο πιστός, και όταν ακόμη σείεται το έδαφος κάτω από τα πόδια του, δεν βυθίζεται στην απόγνωση.Γιατί έχει τα φτερά της ελπίδας.

Και «η ελπίς ου καταισχύνει» (Ρώμ. ε, 5). Δεν μας απογοητεύει ποτέ. Γιατί είναι «πιστός ο επαγγειλάμενος» (Εβρ. ι,23).

Μπορούμε να στηριχθούμε σ’ Αυτόν μέσα στις δυσκολίες, τα προβλήματα και τις θύελλες της ζωής. Αυτός μάς διαβεβαιώνει: «ου μη σε ανώ, ουδ’ ου μη σε εγκαταλείπω» (Εβρ. ιγ, 5).

Ας προχωρούμε, λοιπόν, με θάρρος και αισιοδοξία!