Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί περιπόθητα, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε. Εἰρηνεύετε, προσεύχεσθε, μετανοεῖτε. Ἄς εἶναι δοξασμένο τό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, πού μᾶς ἀ­ξί­ωσε καί φέτος νά φθάσουμε στήν κορύφωση τῶν Θεομητορικῶν ἐορ­τῶν. Στό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ. Στήν ἱερά πανήγυρη τῆς Θεομήτορος. Στήν Κοίμησή της, ἡ ὁποία στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση ἀποκαλεῖται θεία μετά­στα­ση καί ζωηφόρος θάνατος. Κι ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία: «Τάφος καί νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν… τήν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμη­τον Θεοτόκον». Ἀλλά «μετέστη πρόν τήν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς». Καί ὄντως ἡ Κυρία Θεοτόκος εἶναι ἡ μητέρα τοῦ Θεανθρώπου, ἡ μητέρα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ μητέ­ρα τῶν χριστιανῶν.

Καί εἶναι κρίμα, ἀδελφοί μου, πού σέ μία ἐποχή σύγχυσης καί ἀνομίας ἡ μητρό­τητα, ὡς ξε­χω­ριστό δῶρο τοῦ Θεοῦ σέ κάθε γυναίκα, ὑποτι­μᾶται καί ἀπαξιώνεται. Μα­κά­ριες οἱ μανάδες πού γεννοῦν καί με­γα­λώνουν παιδιά «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυ­ρίου». Ἀγαποῦμε τή μάνα μας, διότι μᾶς χάρισε τή ζωή. Ἀγα­ποῦμε τήν Παναγία, διότι μᾶς φανέρωσε καί μᾶς ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ζωή. Ἀγαποῦμε τή μάνα μας γιά τή φιλοστοργία της. Ἀγαποῦμε ἐξαιρέτως τήν Παναγία γιά τήν φιλοθεΐα της. Μακάριες οἱ γυ­ναῖκες πού ἀκολουθοῦν ἔστω καί ἀδέξια τά χνάρια τῆς Πα­να­γίας στή μητρότητα ἀλλά καί τήν ἁγνότητα. Μα­κάριοι οἱ χρι­στιανοί πού τήν ἐπικαλοῦνται ἱκε­τευ­τικά στίς χαρές καί τίς λύπες τους. Ἐκείνη ἐκπροσωπεῖ ὁλάκερο τό ἀνθρώπινο γένος στό μυστήριο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.

Διότι Ἐκείνη, ὡς Ὁδηγήτρια μᾶς ὁδηγεῖ στόν Σωτήρα καί Λυτρωτή. Ὡς Δεομένη προσάγει στόν Τριαδικό Θεό τίς προ­σευχές μας. Ὡς Φοβερά Προ­στασία μᾶς προ­φυλάσσει ἀπό τίς παγίδες τοῦ ἀρχεκάκου ἐχθροῦ. Ὡς Πλα­τυτέρα μᾶς ὑποδέχεται στοργικά στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ. Ὡς Παραμυθία μᾶς παρηγορεῖ καί ἁπαλύνει τόν πόνο τῶν θλίψεων καί τῶν ὀδυνῶν τοῦ βίου. Ἡ Παναγία γνωρίζει καλά τόν ἀνθρώπινο πόνο, τήν ἐξορία, τήν προσφυγιά καί τήν περιφρόνηση. Καί σήμερα ἀκόμη στέκεται βουβή στήν κόγχη τῆς Ἁγιά-Σοφιᾶς, κρατώντας στά γόνατά της τόν Κύριο. Καί μέ τήν εὔλαλη σιωπή της φανερώνει σέ ἐχθρούς καί φίλους τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου. Γίνεται μάρτυρας τῆς ἀλήθειας τῆς πίστεως ἀνάμεσα σέ ἀλλόθρησκες ἰαχές. Καί οἱ θρύλοι λένε ὅτι αὐτές τίς μέρες ἡ κυρά Δέσποινα ξαναδακρύζει.

Καί μέ τήν εὐκαιρία τῆς σημερινῆς εὐφρόσυνης ἑορτῆς, ἄς ἀπευ­θύ­νουμε στίχους ἱκετευ­τικούς στήν Κυρία Θεοτόκο μέ τή γραφίδα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως.

«Δέσποινα παντευλόγητε, Ὑπέραγνε Παρθένε,

Παράδεισε πανθαύμαστε, κῆπε καλλωπισμένε,

Σέ δυσωπῶ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τόν νοῦν μου,

κατεύθυνον τάς σκέψεις μου, φώτισον τήν ψυχήν μου».

«Δός μοι σοφίαν, σύνεσιν καί μετριοφροσύνην,

φρόνησιν καί ἁπλότητα καί ταπεινοφροσύνην.

Δός μοι νηφαλιότητα, ὄμμα πεφωτισμένον,

διάνοιαν ὁλόφωτον, πνεῦμα ἐξηγνισμένον».

«Ἀπέλασον τήν οἴησιν, τήν ὑπερηφανίαν,

τόν τύφον, τήν φυσίωσιν, καί τήν ἀλαζονείαν,

τήν ὕβριν, τό ἀγέρωχον, τήν ὑψηλοφροσύνην,

γλώσσα μεγαλορρήμονα, ἰσχυρογνωμοσύνην».

«Δός μοι τήν αὐταπάρνησιν, τήν ἀφιλαργυρίαν,

ζῆλον μετ’ ἐπιγνώσεως καί ἀμνησικακίαν.

Δός μοι ἀκεραιότητα, εὐγένειαν καρδίας,

πνεῦμα εὐθές, εἰρηνικόν, καί πνεῦμα ἀληθείας».

Ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τούς θαυμάσιους αὐτούς στίχους, κι ἄς ἐνδυθοῦμε τόν χιτώνα τῶν θείων ἀρετῶν. Ἄς φροντίσουμε νά κυοφορηθεῖ στήν καρδιά μας ὁ Χριστός, καί ἄς ἀγωνισθοῦμε νά μορφωθεῖ μέσα μας. Τότε ὄντως θά τιμᾶμε τήν Παναγία καί θά ἔχουμε παρρησία στόν θρόνο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα!

Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καί ἀγάπη Χριστοῦ

Ὁ Μητροπολίτης

Ο ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ

Εκκλησία Online
Γράψε το σχόλιό σου

Αφήστε μια απάντηση

Comment moderation is enabled. Your comment may take some time to appear.