Πανηγυρικά τιμάται σήμερα η μνήμη του Αγίου Καλλινίκου, Επισκόπου Εδέσσης. Του Ιεράρχη της Εκκλησίας μας του οποίου η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου διεκήρυξε την αγιότητα στις 23 Ιουνίου 2020, αναγράφοντάς τον στις Αγιολογικές Δέλτους.
Η βιοτή του υπήρξε παράδειγμα υπακοής στα προστάγματα της Εκκλησίας, ταπείνωσης η οποία γινόταν πράξη σε κάθε έκφανση της ζωής του καθώς και η ασκητικότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά καθοδήγησαν τον Άγιο Καλλίνικο σε όλη την πορεία του βίου του. Από τον τόπο καταγωγής του, τα Σιταράλονα Αιτωλοακαρνανίας έως και την Μητρόπολη Εδέσσης, την οποία και διαποίμανε έως και την κοίμησή του το 1984.
Εκατοντάδες πιστοί προσκύνησαν την Τιμία Κάρα
“Τὸν μιμητὴν τοῦ Σωτῆρος Καλλίνικον” τιμά ιδιαιτέρως η πόλη της Έδεσσας. Χθες το απόγευμα, Δευτέρα 7 Αυγούστου, τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη μνήμη του Αγίου, χοροστατούντως του άγοντα τα ονομαστήρια, Μητροπολίτη Καστορίας κ. Καλλινίκου. Συγχοροστάτησαν τα δύο πνευματικά αναστήματα του Αγίου Καλλινίκου, ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος και ο Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.
Εκατοντάδες πιστοί έσπευσαν και φέτος για να τιμήσουν τη μνήμη του Αγίου Καλλινίκου ενώ στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σκέπης στην Έδεσσα έχει τεθεί προς προσκύνηση από χθες η τιμία κάρα του Αγίου
Ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωήλ προσφωνώντας τους δύο Μητροπολίτες τους ευχαρίστησε για την παρουσία τους στην πανήγυρη ενώ ιδιαίτερα αναφέρθηκε στην πνευματική σχέση την οποία είχε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου με τον Άγιο.
Ο Μητροπολίτης Καστορίας για τις αρετές του Αγίου Καλλινίκου
Ο Μητροπολίτης Καστορίας κ. Καλλίνικος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε σε πτυχές του βίου του Αγίου Καλλινίκου ενώ περιέγραψε πως μέσα από τις πτυχές αυτές καταγράφονταν οι αρετές του Επισκόπου της Έδεσσας τον οποίο ιδιαιτέρως αγαπούσε και σεβόταν ο λαός του.
Η καταγωγή
Ο εν αγίοις Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Καλλίνικος (κατά κόσμον Δημήτριος) Πούλος γεννήθηκε στο χωριό Σιταράλωνα Αγρινίου στις 26 Ιανουαρίου 1919 από ευσεβείς γονείς. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Θερμού με άριστες επιδόσεις και εισήχθη στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αρίστευσε στις πτυχιακές εξετάσεις με προοπτικές πανεπιστημιακής προώθησης (1942). Προκειμένου να προσφέρει στην τοπική Εκκλησία εργάσθηκε ως Γραμματέας της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας πλησίον του μακαριστού Μητροπολίτου Ιεροθέου μέχρι το 1946 κηρύττοντας παράλληλα στον λαό του Μεσολογγίου.
Το 1946 και σε ηλικία 27 ετών κατετάγη στις Δυνάμεις Καταδρομών (ΛΟΚ) και υπηρέτησε με πατριωτισμό και παροιμιώδη θρησκευτικό ζήλο μέχρι τον Απρίλιο του 1949. Επιστρέφοντας στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας ανέλαβε και πάλι τα καθήκοντα του Γραμματέως και λαϊκού ιεροκήρυκος σε όλη την επαρχία.
Η ιερατική πορεία
Εκάρη μοναχός στις 23 Νοεμβρίου 1957 στην Ιερά Μονή Μυρτιάς με το όνομα Καλλίνικος και την επομένη χειροτονήθηκε Διάκονος στον Ι. Μ. Ναό Αγ. Σπυρίδωνος Μεσολογγίου από τον κατά σάρκα αδελφό του Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Κωνσταντίνο. Την 1η Δεκεμβρίου του ιδίου έτους χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και προχειρίσθηκε Αρχιμανδρίτης. Μετά από 25ετή διακονία στην Ι. Μητρόπολη Αιτωλίας εξελέγη Μητροπολίτης Εδέσσης και Πέλλης στις 24 Ιουνίου 1967 και την επομένη χειροτονήθηκε στον Ι.Ν. Αγ. Διονυσίου Αρεοπαγίτου Αθηνών. Αγωνίσθηκε για τον καταρτισμό των κληρικών της Ι. Μητροπόλεώς του διοργανώνοντας συνέδρια και ιερατικές συνάξεις. Περιόδευσε ακούραστα την Αρχιερατική του περιφέρεια και φρόντισε ιδιαίτερα για τις χειροτονίες νέων κληρικών, το κήρυγμα και την ιερά εξομολόγηση. Ανέδειξε επίσης τις τοπικές αγίες, Νεομάρτυρα Χρυσή και μάρτυρα Βάσσα την Εδεσσαία. Ίδρυσε Οικοτροφείο για την σπουδάζουσα νεολαία και Γηροκομείο για τους ηλικιωμένους. Προέβαλλε τον μοναχισμό και ανασύστησε την Ι. Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Αριδαίας. Παρά την αρετή και την ακεραιότητά του δέχθηκε άδικες και συκοφαντικές επιθέσεις προερχόμενες κυρίως από εχθρούς της Εκκλησίας και του Έθνους. Τις αντιμετώπισε με υποδειγματική πραότητα και αγάπη. Εκοιμήθη στις 7 Αυγούστου 1984 μετά από επτάμηνη ασθένεια.
Στην εξόδιο ακολουθία του παρέστησαν 29 Αρχιερείς, πολυάριθμοι κληρικοί και μεγάλο πλήθος λαού. Ετάφη στο δημόσιο Κοιμητήριο της Έδεσσας μετά από δική του επιθυμία, επειδή θέλησε να βρίσκεται κοντά στον λαό που υπηρέτησε και αγάπησε.
Ασκητής Επίσκοπος
Υπήρξε πανθομολογουμένως ένας ασκητής Επίσκοπος, με ιεραποστολικό ζήλο, πλήρως αφιερωμένος στον Θεό και την Εκκλησία. Ο λόγος του ήταν βαθιά θεολογικός και αναγεννητικός.
Πληροφόρησε την ποιμαντορία του με υποδειγματική ευλάβεια και φόβο Θεού θυσιάζοντας τον εαυτό του για το ποίμνιο. Αντιμετώπισε την ανίατη ασθένειά του αφήνοντας τον εαυτό του στα χέρια του Θεού και αξιώθηκε οσιακού τέλους λέγοντας λίγο πριν την εκδημία του: «Είμαι αμαρτωλός επίσκοπος, αλλά αγαπώ τον Θεό και την Εκκλησία». Στην διαθήκη του έγραψε: «Ακίνητον περιουσίαν δεν έχω. Χρήματα δεν έχω. Αν ευρεθούν ολίγα χιλιόδραχμα να κατατεθούν εις το Γενικόν Φιλόπτωχον Ταμείον της Ιεράς Μητροπόλεως… Τέλος, ἐκφράζω ἐκ τῶν μυχίων τῆς καρδίας μου τήν ἄπειρον εὐγνωμοσύνην μου πρός τόν ἐν Τριάδι Θεόν ἡμῶν, διότι εἶμαι Ὀρθόδοξος Χριστιανός ἐκ γονέων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καί διότι μέ ἐτίμησε διά τῆς ὑψίστης τιμῆς τῆς ἀρχιερατικῆς Χάριτος καί ἀνέθεσεν εἰς τήν ἐλαχιστότητά μου τήν διαποίμανσιν λαοῦ ἐκλεκτοῦ καί εὐσεβοῦς. Παρακαλῶ καί ἱκετεύω τούς συνεπισκόπους μου νά στείλουν ἐκεῖ εἰς διαδοχήν μου ἄνδρα “πλήρη πίστεως καί Πνεύματος Ἁγίου”, ὥστε νά διορθώση οὗτος τά εἰς ἐμέ ἐλλείποντα, καταστήσῃ δέ τήν Ἐπισκοπήν τμῆμα τοῦ Παραδείσου. Ἀμήν. Τό ἔλεος τοῦ Κυρίου ἄς μέ συνοδεύῃ κατά τήν ἐκ τοῦ ματαίου τούτου κόσμου ἐκδημίαν μου».».
Υπήρξεν όντως ”Κόσμημα της Εκκλησίας”
Η παρουσία του παραμένει ζωντανή μετά τον θάνατό του, ενώ πολλοί Αρχιερείς, κληρικοί και λαϊκοί μαρτυρούν γραπτά και προφορικά για την αγιότητά του. Η εκδίωξη δαιμονίων δια της προσευχής του και οι θαυματουργικές επεμβάσεις του σε αρρώστους μετά την κοίμησή του φανερώνουν ότι δοξάσθηκε από τον Θεό.
Πνευματικά αναστήματά του είναι ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος και ο νυν ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Εδέσσης κ. Ιωήλ (3.8.2004) μνημόνευσε την οσιακή του κοίμηση και αναφέρθηκε στον ίδιο ως εξής: «Ο ταπεινός και πράος, ο ευέντευκτος και γλυκύς, ο φιλόστοργος και εν τη φυλακή του πιστευθέντος αυτώ ποιμνίου άγρυπνος και περίφροντις, ο πιστός οικονόμος της ποικίλης χάριτος του Θεού… ο γρηγορών φύλαξ της ιεράς παρακαταθήκης και των εκκλησιαστικών θεσμίων της Εκκλησίας Εδέσσης Καλλίνικος… υπήρξεν όντως ”Κόσμημα της Εκκλησίας”».
Η αγιοκατάταξη του Αγίου Καλλινίκου αποφασίστηκε από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις 23 Ιουνίου 2020.