Είναι λάθος, σήμερα, η θέση που υποστηρίζουν πολλοί ότι ο νηπιοβαπτισμός δεν ίσχυε στην αρχαία Εκκλησία. Δεν ήταν σύνηθες ως γεγονός, πλην, όμως, συνέβαινε.
Στα πρώτα χρόνια, οι άνθρωποι βαπτίζονταν σε όποια ηλικία προέρχονταν στην πίστη, χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι δεν βαπτίζονταν και σε μικρή ηλικία. Ήδη, ο άγιος Ειρηναίος, από τα 150 μ.Χ., μαρτυρεί ότι ο νηπιοβαπτισμός δεν ήταν ξένη συνήθεια στην εποχή του.
Το «αεροβάπτισμα» είναι μια ιδιαίτερη στιγμή που η Εκκλησία ποιμαντικά και «κατ᾿ Οικονομίαν» αναγνωρίζει, στην περίπτωση κινδύνου ενός αβάπτιστου παιδιού. Μπορεί να τελεστεί και από λαϊκό, φθάνει να είναι ορθόδοξος και βαπτισμένος στ᾿ όνομα της Παναγίας Τριάδος. Ισχύει η διαδικασία ως εξής: Υψώνεται το βρέφος προς Ανατολάς και λέγουμε… Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού…εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…». Εάν δώσει ο Θεός και το παιδάκι επιζήσει, το μυστήριο τελείται κανονικά υπό ιερέως.
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
