Ο Θεός έχει πολλούς τρόπους να πλησιάζει τα πλάσματά του. Και ο άνθρωπος πολλές δυνατότητες να ζει με το Θεό του. Από τον κανοβα αυτό εύκολα δεν ξεφεύγει κανείς.
Ο Θεός διαρκώς παίζει το δικό του παιχνίδι. Ένα όμορφο και σωτήριο παιχνίδι.
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή αλλά πιο πολύ η Μ. Εβδομάδα περικλείουν μέσα τους όλα αυτά τα ωραία στοιχεία σχέσης Θεού και ανθρώπου. Παιδιού με τον Πατέρα του.
Στο Σιδηρόκαστρο με την καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου αλλά και την πολύ καλή και σκληρή δουλειά των Ιερέων όλα αυτά γίνονται προσπάθεια να υλοποιούνται κυρίως στις μεγάλες μας γιορτές.
Μια τέτοια ωραία ευκαιρία είναι και η Μ. Εβδομάδα και κυρίως το ξενύχτι της Μ. Πέμπτης και ο στολισμός των Επιταφίων. Τέσσερεις Επιτάφιοι στολίζονται στην πόλη.
Ο πρώτος του Μητροπολιτικού Ναού. Δεύτερον της μεγάλης ενορίας της Ευαγγελιστρίας, τρίτον του ωραίου Ναού της Αγ. Παρασκευής και τέλος του Αγ. Νεκταρίου όπου και τα Ιδρύματα μας.
Είναι αλήθεια ότι η βραδιά αυτή είναι μοναδική. Κανείς δεν κοιμάται. Νέοι, γέροι και παιδιά. Οι δρόμοι μετά τα μεσάνυχτα σφίζουν από παιδιά κυρίως που περιφέρονται από γειτονιά σε γειτονιά θέλοντας να δουν να βοηθήσουν να στολίσουν. Και όλοι μετά χαράς γίνονται ευπρόσδεκτοι.
Οι προετοιμασίες γίνονται μήνες πριν. Σχέδια,χρώματα,λουλούδια παραγγελίες. Συγκέντρωση χρημάτων.
Ο συναγωνισμός μεγάλος και το αποτέλεσμα όλη μέρα την Μ. Παρασκευή να υπάρχουν ουρές των προσκυνητών θαυμαστών οι οποίοι με κατάνυξη το βράδυ θα συνοδεύσουν ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΤΟΥΣ στην κεντρική πλατεία οπου το θέαμα χρωμάτων, αρωμάτων, κεριών και χιλιάδων ψυχών επικοινωνούν με τον Δεσπότη, τους Ιερείς τους, μεταξύ τους.
Με τον Δεσπότη Χριστό πάνω απ’ όλα.
Δεν είναι όμορφο αυτό το ωραίο παιχνίδι του Χριστού μας με τα πλάσματα Του; Εκείνος ξέρει καλά τη δουλειά του.
