Η Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της Φτώχειας τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Οκτωβρίου σε ολόκληρο τον κόσμο. Το έργο της Εκκλησίας στην προσπάθεια αυτή είναι αδιαμφισβήτητο. Η Εκκλησία μας στέκεται δίπλα στους ανθρώπους από αρχαιοτάτων χρόνων. Τα φιλανθρωπικά ιδρύματα των τοπικών Εκκλησιών σε όλο τον κόσμο δουλεύουν όλο τον χρόνο προσφέροντας στους αναξιοπαθούντες καθημερινά τα εφόδια για να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Η Εκκλησία προσφέρει σε όλους τους ανθρώπους συσσίτια μέσω των ενοριών της ενώ πολύ συχνά γίνονται δωρεές σε ρούχα, υποδήματα, γραφικές ύλες για τα παιδιά κ.α.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Εκκλησία της Ελλάδος όπου μέσω των Μη Κερδοσκοπικών Οργανώσεων της προσφέρει ασταμάτητα. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι η βοήθεια της Εκκλησίας προσφέρεται σε όλους τους ανθρώπους.
Όπως αναφέρεται από την Εκκλησία της Ελλάδος για την ΜΚΟ «Αποστολή»: Το όραμα μας είναι ο συνεχής αγώνας για ν΄αλλάξει η ζωή μας, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, η θλίψη, η απόγνωση και η απελπισία που βιώνουν πολλοί συνάνθρωποι μας να βρούν καταφύγιο κατανόησης, στοργής, φροντίδας και αρωγής μέσα από τις δομές και τις δράσεις της «Αποστολής».
“Κανένας συνάνθρωπος μας χωρίς φαγητό, στέγη, γιατρό και φάρμακα.”
Είναι ο βασικός συντελεστής που σηματοδοτεί την δική μας αποστολή περιλαμβάνοντας επίσης δράσεις ανθρωπιστικής βοήθειας σε κάθε έκτακτη ανάγκη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε κάθε γωνιά του πλανήτη όπου χρειάζεται και απαιτείται. Ακόμη παροχή υποτροφιών και δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε έλληνες και αλλοδαπούς.
Δεν αποτελεί πρόθεσή μας να μετατραπούμε σε εργολάβους και κατασκευαστές, όμως ελπίδα μας είναι να αποτυπώσουμε ίχνη αγάπης προς τον συνάνθρωπο, ο οποίος διαβιεί υπό αντίξοες συνθήκες.
Ο μόνος τρόπος να πετύχουμε τον σκοπό μας είναι να σχεδιάσουμε με απόλυτη διαφάνεια ολοκληρωμένα έργα υποδομής και ανάπτυξης, τα οποία θα στηρίξουν το κοινωνικό έργο της πατρίδας μας αλλά και των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Σημαντική ήταν η βοήθεια της Εκκλησίας και κατά την διάρκεια της καραντίνας τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλη την επικράτεια με τα συσσίτια να μην σταματάνε, αλλά να προσαρμόζονται στους νέους υγειονομικούς κανόνες και να συνεχίσουν να συνδράμουν στην προσπάθεια εξάλειψης της Φτώχειας.
Επιπλέον η Εκκλησία συνδράμει σε κάθε καταστροφή ή άμεση ανάγκη για παροχή βοήθειας με πολλά παραδείγματα όπως το τελευταίο καταστροφικό πέρασμα της κακοκαιρίας του Ιανού από την Καρδίτσα όπου αμέσως κοινητοποιήθηκαν οι Μητροπόλεις και μετέφεραν αγαθά και είδη πρώτης ανάγκης στους πλυμμυροπαθείς. Το ίδιο είχε συμβεί και με τις πλυμμήρες της Χαλκίδας πριν μερικούς μήνες ενώ η συνδρομή της Εκκλησίας δεν σταματάει σε τοπικό επίπεδο αφού από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ορθοδοξίας οι Εκκλησίες είχαν συνδράμει στο λαό του Λιβάνου μετά τη φονική έκρηξη που είχε σημειωθεί στο λιμάνι της Βηρυτού.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί το έργο που γίνεται με τις Ιεραποστολές κυρίως στην Αφρική όπου στα κατά τόπους χωριά η Εκκλησία βοηθάει με την παροχή των άμεσων ειδών ανάγκης όπως είναι η μεταφορά πόσιμου νερού μέσω αγωγών, τροφής, ενδυμάτων μέχρι και την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού με την κατασκευή σχολείων καθώς και την πνευματική καλλιέργεια των παιδιών μέσω των κατηχητικών, της κατασκευής Ιερών Ναών ακόμα και Εκκλησιών.
Ένα από τα αμέτρητα παραδείγματα είναι η Ιερά Μητρόπολη Ζάμπιας. Στην εκπαίδευση των παιδιών και των νέων προκειμένου να αποκτήσουν εφόδια, εστιάζει μεγάλο μέρος της ιεραποστολικής της δράσης η Ιερά Μητρόπολη Ζάμπιας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, σε μια προσπάθεια να δοθεί η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και να «σπάσει ο κύκλος της φτώχειας».
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ:
736 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν κάτω από το διεθνές όριο φτώχειας του 1,90 δολ. την ημέρα, το 2015.
Σχεδόν το 8% των εργαζομένων στον κόσμο και οι οικογένειές τους ζούσαν με λιγότερα από 1,90 δολ. ανά άτομο την ημέρα, το 2018.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ανήκουν σε δύο περιοχές: τη Νότια Ασία και την υποσαχάρια Αφρική.
Τα υψηλά ποσοστά φτώχειας παρατηρούνται συχνά σε μικρές, εύθραυστες και πληγείσες από συγκρούσεις χώρες.
Το 55% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε τουλάχιστον ένα επίδομα κοινωνικής προστασίας το 2018.
