Τραγούδι του Πόντου. Ρυθμός ἑννιάσημος. Τό τραγούδι, πασίγνωστο στόν ποντιακό λαό, ἀναφέρεται στό μεγάλο προσκύνημα τῆς Ἱ. Μονῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἡ ὁποία παραμένει γιά τούς Ἕλληνες Ποντίους σύμβολο ἐθνικῆς ὑπερηφάνειας. “Ρωμέικον παλλικάρι εἶμαι κανέναν κι ἐφογοῦμαι (=κανέναν δέν φοβᾶμαι), σήν Σουμελᾶν τήν Παναγιάν θά πάω στεφανοῦμαι”.

Η Παναΐα λειτουργά
κι ο γούμενον κοιμάται
Τερέστεν ομμάτα τέρεστεν,
παώ κι αροθυμάται.

Η Παναΐαν λειτουργά,
τα σήμαντρα κτυπούνε.
Βροντούνε τα καμπανασά,
τ’ Ορμάνα αντιβροντούναι.

Τη Σουμελάς το μόναστηρ
εσβίεν και χαλάεν.
Η Παναΐαν επέθανεν,
σα λύρα εταράεν.

Αερη μ’ , Αε Θοδωρε, Σουμέλα Παναΐαν.
Σα πάπορα εχπάσταμε,
δοστέν καλήν δρομείαν.

Ρωμείκον παλικάρι ειμαι,
κανέναν κι εφογούμαι.
Σ ην Σουμελάν την Παναΐαν
Θα πάω στεφανούμαι…

Ση Κοσπιδην καλοερος ση Λιβεραν τσοπανος.
Ση Παναγίαν Σουμελά ψάλτης και τραγωδάνος.

Εκκλησία Online
Γράψε το σχόλιό σου

Αφήστε μια απάντηση

Comment moderation is enabled. Your comment may take some time to appear.