Τον ευχαριστούμε, τον Παντοκράτορα Κύριο, που μας αξίωσε μέσα σε λίγες ημέρες να ξαναλειτουργήσουμε σ' αυτό το εξωκκλήσι, το πάνσεπτο, το οποίο ανήγειρε η φιλαγιότης του Αγίου προκατόχου μας, του αγίου Γέροντος Κυρίλλου κι η ευλάβεια κι η αγάπη ευσεβών προσκυνητών προς τιμήν του Αγίου Φανουρίου, του Νεοφανούς, του Θαυματουργού, αλλά και του Αγίου Μάμαντος του Μυροβλήτου.
Κι έτσι μας αξίωσε και σήμερα να τελέσομε το Μυστήριο των Μυστηρίων εδώ, σ’ αυτή την περιοχή που θαυματουργικά η Χάρις του Θεού διεφύλαξε από τις τεράστιες πυρκαγιές.
Γύρω-γύρω αν θα δείτε όλα είναι καμμένα…
Το Χέρι του Θεού διαφύλαξε τους Οίκους Του.
Παράδειγμα για όλους μας πρέπει να είναι η ζωή όλων των Αγίων αλλά και πολλώ μάλλον ενός Παιδομάρτυρος, όπως είναι ο Άγιος Μάμας, ο οποίος γεννήθηκε στα μέσα του 3ου αιώνος στην Αγιοτόκο Μικρά Ασία και εμαρτύρησε σε ηλικία 15 ετών.
Τόση Αγάπη είχε για το Θεό, τόση Παρρησία και Ομολογία πίστεως είχε έναντι των τυράννων, των ειδωλολατρών που η Χάρις του Θεού τον αξίωσε των στεφάνων του μαρτυρίου.
Μέσα στη φυλακή γεννήθηκε, οι γονείς του συνελήφθησαν από τον Αυτοκράτορα Αυρήλιο για την πίστη τους στον Αληθινό Θεό.
Βλέπετε ο Θεός μας το ξεκαθάρισε :
ΕΙ ΕΜΕ ΕΔΙΩΞΑΝ ΚΑΙ ΥΜΑΣ ΔΙΩΞΟΥΣΙ!
Μέσα στη φυλακή, λοιπόν, έγκυος η μητέρα του Αγίου Μάμαντος, ο πατέρας του παρακαλούσε τον Θεό να τον πάρει στη Βασιλεία Του με ακλόνητη την πίστη του σ’ Αυτόν. Και ξεψύχησε μες στη φυλακή. Κι η γυναίκα του, η οποία με το γάμο ενώθηκε κι έγινε ένα με τον άντρα της – κι έτσι πρέπει να είναι τα ανδρόγυνα και πάνω απ’ όλους είναι αυτή η πνευματική συγγένεια του ανδρός με τη γυναίκα ύστερα έρχονται τα τέκνα, όπως λένε οι Πατέρες – τόσο ελυπήθηκε που από τη λύπη της, με συγχωρείτε, γέννησε το παιδί μέσα στη φυλακή.
Μα και τόση ήταν η αγάπη της προς το σύζυγό της που ξεψύχησε στο στήθος του.
Κι έτσι γεννήθηκε ο Άγιος Μάμας, ορφανό παιδί, μέσα στη φυλακή.
Άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε σε μια ευσεβή Χριστιανή, Συγκλητική, πλουσία και της έδωσε εντολή και προτροπή και ευλογία να ενταφιάσει τα σώματα των γονέων του παιδιού και να παραλάβει το βρέφος, να το υιοθετήσει.
Έτσι λοιπόν η Αμία, ή Ματρώνα, παρέλαβε το βρέφος. Αυτό όμως ήταν πανέξυπνο από βρέφος. Ηλικίας ενός έτους όταν κάλεσε λοιπούς Συγκλητικούς και πλουσίους να του δώσουν όνομα αυτό έμοιαζε στους άλλους να είναι τεσσάρων ετών και πάνω. Και τους έλεγε η θετή μητέρα :
– Ρωτήστε το, ρωτήστε το παιδί μου πώς θέλετε να το βγάλουμε.
– Μα μιλάει ενός έτους;
Κι εκείνο είπε:
– Μάμα, μάμα – έτσι τη φώναζε τη θετή μητέρα.
Κι οι άνθρωποι είπαν :
– Δε χρειάζεται να ψάξομε για όνομα, αυτοεκλήθη, ο ίδιος έδωσε το όνομα του.
Και ονομάστηκε από τότε Μάμας.
Εν Παιδεία και Νουθεσία Κυρίου το μεγάλωνε αυτή η ευσεβής Συγκλητική ώσπου 15 ετών συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες προκειμένου να θυσιάσει στα είδωλα και να αρνηθεί τον Αληθινό Θεό.
Εκείνος , όμως, είχε εμπειρία Θεού, είχε γεύση της Βασιλείας του Θεού από δω μέσα στην ψυχή του και η πίστη του ακλόνητη, δεν αρνείτο τον Θεό, έτι περαιτέρω, περισσότερο Τον ομολογούσε.
Γι’ αυτό τον έβαλαν σε μαρτύρια, τον ταλαιπώρησαν, τον χτύπησαν με σιδερένια ραβδιά, στη συνέχεια, λέει, του δέσανε μια σφαίρα από μολύβι στο λαιμό και τον ρίξανε στη θάλασσα.
Αλλά το Χέρι του Θεού -βλέπετε “Όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις”- το έσωσε.
Το παιδί εκρύβη σε σπηλιές και ετρέφετο από γάλα ελαφιών. Όμως πάλι το συνέλαβαν, το ρίξαν μέσα στα θηρία, τα άγρια και η παράδοσις λέει ότι ακόμα κι ένα άγριο λιοντάρι ηρέμησε ενώπιόν του, λόγω της Χάριτος του Θεού που είχε επάνω του. Και το πήρε λέει στην πλάτη του και το πήγε μακριά από τα άλλα άγρια ζώα.
Γι’ αυτό και στις εικονογραφίες όπως κι εδώ στο Τέμπλο και στο Προσκυνητάρι εικονίζεται ο Άγιος πάνω σ’ ένα άγριο λιοντάρι.
Είδατε πώς συμφιλιώνονται τα άγρια με τα ήρεμα;
Και λέει ένας Επίσκοπος ότι ” Έτσι κι εμείς πρέπει να υποτάξομε τα άγρια πάθη μας στην ήρεμη Χάρη του Θεού, η Οποία έρχεται με τη μετάνοιά μας”.
Μετάνοια σημαίνει Μεταμόρφωση του ανθρώπου, όπως λέγει ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Κι όταν μεταμορφωθούμε εμείς, με τη Χάρη του Θεού αυτή η Μεταμόρφωσις εκπέμπει Ακτινοβολία και Χάρη και στους γύρω μας, ας είναι και αγριάνθρωποι, με συγχωρείτε.
Με τη Χάρη του Θεού η δική μας μεταμόρφωση, η δική μας μετάνοια, το δικό μας υπόδειγμα αλλοιώνει κι αυτούς τους αγρίους ανθρώπους.
Στο τέλος, βέβαια, με σιδερένιες πυρές τον σούβλισαν στα έντερά του, στην κοιλιακή του χώρα, με συγχωρείτε, και έφυγε για την Βασιλεία του Θεού κι από κει πρεσβεύει διηνεκώς για όλους που πιστεύουν στο Θεό.
Μάλιστα μυροβλύζει κιόλας ο τάφος του γι’ αυτό ονομάζεται και Μυροβλήτης.
Τιμάται σε πολλά μέρη και στην Κύπρο κι εδώ στην Ελλάδα, στη Χαλκιδική και πολλοί τόποι έχουνε και τ’ όνομά του και Ναοί πάνω στο όνομα του.
Ας πρεσβεύει εκεί για όλους εμάς να μας δίνει Χάρη ο Θεός, Δύναμη, Υπομονή και την Πίστη των Αγίων. Και να ξέρουμε ότι χωρίς τη Χάρη και τη Δύναμη του Θεού μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Τ’ ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, μας το είπε ο ίδιος ο Θεός:
ΧΩΡΙΣ ΕΜΟΥ ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΠΟΙΕΙΝ ΟΥΔΕΝ
Γι’ αυτό κι εμείς την ελπίδα μας, τη ζωή μας ολόκληρη, την εναποθέτομε στα χέρια του Θεού κι ας μας κάνει η Αγάπη του Θεού ό,τι θέλει.
Εμείς Αυτόν ποθούμε, Αυτόν επιλέγομε, παρά τα λάθη μας, παρά τις αμαρτίες μας, σ’ Αυτόν επιστρέφομε μετανοούντες, τη δική Του Χάρη, τη δική Του Αγκαλιά, τη δική Του Αγάπη εκζητούμε.
Και είμαι βέβαιος ότι με τις πρεσβείες της καλής μας Παναγίας, των Αγίων μας, ιδιαιτέρως των Αγίων Δαυίδ και Ιακώβου και τις ευχές του Αγίου Γέροντος Κυρίλλου που είμαστε εδώ στο Μοναστήρι τους και που καθημερινώς άνθρωποι είτε μας στέλνουν γράμματα, είτε έρχονται οι ίδιοι και μας καταθέτουν τη ζωντανή παρουσία αυτών των Αγίων ανδρών στη ζωή των πιστών της Εκκλησίας μας, με τις πρεσβείες όλων αυτών, θα γίνει Ίλεως ο Θεός και για μας που ζούμε σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές και θα μας βοηθήσει.
Κι όταν θα ‘ρθει η ώρα μας, ας είμαστε έτοιμοι κι η Αγάπη του Θεού θα μας κατατάξει έστω σε μια γωνίτσα, όπως έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος, εκεί στο Φως της Ζωής, το οποίο το ευχόμεθα όλοι οι Πατέρες σε όλους σας κι εσείς να το ευχηθείτε για μας.》
ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ
Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ, Εξωκκλήσι Αγίου
Φανουρίου και Μάμαντος, 2/9/2021
