Την Κυριακή 13 Οκτωβρίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Νέου Πολιούχου Βεροίας.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας τέλεσε μνημόσυνο για τους Ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα και στη συνέχεια Δοξολογία για την επέτειο του Αγώνα με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών Αρχών.
Διαβάστε την ομιλία του Μητροπολίτη:
«Μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιίστασο· εισίν γαρ ανωφελείς και μάταιοι».
Μία συμβουλή, ανάμεσα σε πολλές άλλες, δίδει στην επιστολή του προς τον μαθητή του, επίσκοπο Κρήτης Τίτο, ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος.
Τον συμβουλεύει και μαζί με αυτόν και όλους εμάς που την ακούσαμε στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αλλά και όλους τους πιστούς, να αποφεύγει τις άσκοπες και περιττές αναζητήσεις και έρευνες, τις διαφωνίες και τις αντιπαραθέσεις για πράγματα κοσμικά αλλά και για υποθέσεις που δεν εμπίπτουν στη δικαιοδοσία ή την ευθύνη μας και για τις οποίες δεν μπορούμε να έχουμε άποψη. Τον συμβουλεύει με άλλα λόγια να αποφεύγει ο,τι διαταράσσει την ειρήνη της ψυχής του και τον κάνει να αντιπαρατίθεται με τους άλλους ανθρώπους και ο,τι απλώς του ικανοποιεί την περιέργεια ή του καλλιεργεί τον εγωισμό.
Για ποιόν λόγο δίδει αυτή τη συμβουλή ο μέγας Απόστολος; Διότι όλες οι άσκοπες και περιττές συζητήσεις για ζητήματα και θέματα που είτε δεν γνωρίζουμε είτε δεν μας αφορούν είναι μάταιες και ανώφελες για την ψυχή μας και για τη ζωή μας. Και μπορεί ακόμη να αποβούν επικίνδυνες και καταστροφικές, εφόσον υπάρχει περίπτωση να μας παρασύρουν σε λανθασμένες επιλογές και να μας απομακρύνουν από τον Χριστό και την Εκκλησία.
Αυτό συνέβη και με εκείνους οι οποίοι, αντί να ακολουθούν τη διδασκαλία των αγίων και θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας σχετικά με την τιμητική προσκύνηση των ιερών εικόνων του Κυρίου μας, της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων, ενεπλάκησαν σε «μωράς ζητήσεις … και έρεις και μάχας νομικάς», αμφισβητώντας το θαύμα της θείας ενανθρωπήσεως και κατηγορώντας όσους τιμούσαν με ευλάβεια τις ιερές εικόνες αποδίδοντας τον σεβασμό τους όχι στο ξύλο αλλά στο ιερό πρόσωπο που απεικονιζόταν, και με τον τρόπο αυτό έπεσαν στην πλάνη της αιρέσεως και ταλαιπώρησαν την Εκκλησία του Χριστού και όσους παρέμεναν πιστοί στο ορθόδοξο δόγμα με τους διωγμούς και τις εξορίες και τις φυλακίσεις στις οποίες τους υπέβαλαν.
Και θα συνέχιζαν οι μάταιες και ανώφελες αυτές συζητήσεις των εικονομάχων, εάν δεν τις σταματούσαν οι άγιοι και θεοφόροι πατέρες της Ζ´ Οικουμενικής Συνόδου, τους οποίους τιμούμε σήμερα.
Αυτοί, διατυπώνοντας την ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας μας για την τιμή και την προσκύνηση των ιερών εικόνων και των απεικονιζομένων σε αυτές ιερών προσώπων, «θεοπνεύστως εδογμάτισαν», και κατήργησαν τις φλυαρίες και τις λανθασμένες διδασκαλίες των αιρετικών εικονομάχων.
Και εάν οι θεοφόροι πατέρες της Ζ´ Οικουμενικής Συνόδου αγωνίσθηκαν με τη μάχαιρα του Πνεύματος εναντίον των ψευδών διδασκαλιών των εικονομάχων που αμφισβητούσαν τη δυνατότητα της απεικονίσεως της ανθρωπίνης φύσεως του Κυρίου μας, ο οποίος έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας, οι ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα που τιμούμε σήμερα, αγωνίσθηκαν με τα πενιχρά όπλα τους αλλά κυρίως με τη δύναμη της ψυχής τους και την πίστη τους στον Χριστό και στην Εκκλησία του, για να καταργήσουν την προπαγάνδα των σχισματικών Βουλγάρων και Ρουμάνων που επεδίωκαν να εδραιώσουν την επιρροή τους στη Μακεδονία, αναγκάζοντας και εκβιάζοντας με κάθε τρόπο τους πατέρες μας να αρνηθούν την εθνική τους ταυτότητα, να αρνηθούν την ελληνική καταγωγή και γλώσσα τους, να αρνηθούν και αυτή την αναφορά τους στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, που με τους ηρωικούς και ατρόμητους ιεράρχες, τους οποίους έστελνε στην περιοχή μας, προσπαθούσε να τονώσει το φρόνημα και την πίστη των πατέρων μας και να μην τους αφήσει να παρασυρθούν από ξένες προπαγάνδες, που απέβλεπαν στον σφετερισμό της Μακεδονίας μας και στην οικειοποίησή της.
Και εάν σήμερα είμαστε ελεύθεροι, και αν σε λίγες ημέρες θα εορτάσουμε τα Ελευθέρια της πόλεώς μας και την απαλλαγή της από τον τουρκικό ζυγό, είναι γιατί οι Μακεδονομάχοι, άνδρες, γυναίκες και μικρά παιδιά ακόμη, δεν σπατάλησαν τον χρόνο τους σε συζητήσεις για την ελευθερία και την ελληνικότητα της Μακεδονίας, αλλά με κίνδυνο της ζωής τους πολέμησαν γι᾽ αυτήν. Και το ίδιο έκαναν και όσοι ήλθαν από όλη την Ελλάδα, αρωγοί στον αγώνα των Μακεδόνων, αφήνοντας την άνεση και την ασφάλειά τους, για να αγωνισθούν για την ελευθερία μας, για να σπείρουν τον σπόρο της και να τον ποτίσουν με το αίμα τους.
Γι᾽ αυτό και τους τιμούμε σήμερα! Γι᾽ αυτό και έχουμε χρέος να μην τους ξεχνούμε ποτέ, αλλά να ακολουθούμε πάντοτε το παράδειγμα της αγάπης και της θυσίας τους για την πατρίδα και τα δίκαιά της.