Δανείζομαι τον στίχο αυτό από την Οδύσσεια του Ομήρου με σκοπό να αποδώσω λακωνικώς τα συναισθήματά μου και το ηθικό μου χρέος για απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνη προς τον κ. Λεπεντσιώτη Γεώργιο, Συνταγματάρχη.
Προσφάτως επληροφορήθημεν ότι ο καθ’ όλα άξιος, φιλόπατρις. φιλόθρησκος και αξιόμαχος από Αντισυνταγματάρχης έφτασε δικαίως στον βαθμό του Συνταγματάρχη και μετατίθεται από την 153 ΤΕ Αφάντου στην 95 ΑΔΤΕ Μεραρχία Ρόδου και διωργανώθη προς τιμήν του δεξίωση αποχαιρετιστήριος κατά την οποία δεν μπόρεσα να παραστώ για λόγους υγείας.
Ως εκ τούτου συναισθάνομαι έντονη την ηθική μου υποχρέωση να ευχαριστήσω δημοσίως τον Συντ/χη κ. Λεπεντσιώτη Γεώργιο, καθότι ως αυτήκοος και ενίοτε αυτόπτης μάρτυς, αφού στην μονάδα που προΐστατο, παρετήρησα με πόσο υψηλό αίσθημα ευθύνης και χρέους εφείδετο των πάντων.
Εύχομαι εις αυτόν και τους οικείους του υγείαν και μακροημέρευσιν και να παραμείνει πάντοτε αξιόμαχος, όπως επιτάσσει η θέσις του .
Στον δε αντικαταστάτη του να φανεί άξιος όπως θέλουν οι προσδοκίες όλων μας που αγωνιούμε για την εθνική μας ακεραιότητα και ασφάλεια.
Να ζήτε Συνταγματάρχα κ. Λεπεντσιώτη Γεώργιε και εύχομαι στην νέα σας επιτελική θέση να προσφέρετε τα μάλιστα επ’ αγαθώ της πατρίδος μας.
Ουδέν ήδιον πατρίδος!
Ο πανάγαθος Θεός δια πρεσβειών των στρατιωτικών μας Αγίων να σας έχει πάντα καλά !
Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, Αθανάσιος Μισσός
Προσθήκη σχολίου