Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στις κορφές της Πίνδου μας, στο Καθολικό της Μονής του Αγίου Νικολάου.
Μοναστήρι μεταβυζαντινής εποχής, μέσα σε πυκνό δάσος, δίπλα στη τότε “”βασιλική στράτα “” και σήμερα στον δρόμο Γρεβενών- Περιβολίου- Ιωαννίνων, αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο , ήκμασε μέχρι το έτος 1907, οπότε κοιμήθηκε και ο τελευταίος μοναχός.
Σήμερα σώζεται μόνο το πανέμορφο καθολικό της Μονής του Αγίου Νικολάου, με τους δύο τρούλους, βυζαντινού ρυθμού.
Δεν είναι μόνο η ομορφιά της αρχιτεκτονικής του και του φυσικού περιβάλλοντος, η αιτία αυτής της ανάρτησης.
Είναι η συγκλονιστική εκείνη αίσθηση ότι εκεί, σ’ αυτό τον χώρο είναι θαμμένοι Ιερείς και Μοναχοί, που επί εκατοντάδες χρόνια, ασκούνταν, προσεύχονταν , τελούσαν Θεία Λειτουργία, όπως και σήμερα, δοξολογώντας τον Αγιο Θεό.
Είναι έντονη η ευλογία μέσα στον ναό κατά την Θεία Λειτουργία, που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόση πολλή προσευχή έχει γίνει εδώ.
Είναι η Ορθοδοξία μας, χθές και σήμερα!
