Ο άνθρωπος, – για να διαφυλάξει τη χάρη, πρέπει, να εγκρατεύεται σε όλα: πράξεις, λόγια, οράσεις, σκέψεις και διατροφή.
Υπάρχει καταρχήν μια άσκηση φυσική. Είναι αυτό που ο Άγιος Σιλουανός αποκαλεί θάνατο της σάρκας από αγάπη για τον Θεό, διότι η χάρη αγαπά να ζει σε ένα σώμα αποξηραμένο.
Ο σκοπός εδώ δεν είναι το σώμα αλλά η σάρκα, δηλαδή όλα τα πάθη πού είναισυνδεδεμένα με τον παλαιό άνθρωπο και που αποδυναμώνουν το σώμα, εμποδίζοντάς το να είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Μέσα στη μεγάλη του σοφία, ο Άγιος Σιλουανός παραγγέλλει να νηστεύουμε με μέτρο και διάκριση: να τρώμε όσο το δυνατόν λιγότερο, αλλά χωρίς να αδυνατίζουμε άκαιρα, ή να εμποδίζουμε με την άσκησή μας τη διεκπεραίωση της εργασίας μας.
Το μοναδικό κριτήριο είναι να φεύγουμε από το τραπέζι, έχοντας το πνεύμα μας ένθερμο και ζωντανό, διάπυρο από πόθο για προσευχή. Διότι τελικά, ένα παραχορτασμένο σώμα είναι εμπόδιο στην καθαρή προσευχή, και το Θείο Πνεύμα δεν κατέρχεται όταν η κοιλιά είναι χορτάτη.
π. Μάξιμος Εγκέρ