Το βράδυ της Τετάρτης 13 προς Πέμπτη 14 Νοεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αγρυπνία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και της Αγίας Οικογενείας αυτού.
Κατά τη διάρκεια της αργυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο ιερών λειψάνων του Αγίου. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης τέλεσε την χειροθεσία σε αναγνώστη του κ. Πασχάλη Κυριάκου Νατσίδη.
Παρατίθεται η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας
«Την μακαρίαν εν κόσμω ζωήν διήνυσας και νυν των μακαρίων συνευφραίνει τοις δήμοις … ιεράρχα Γρηγόριε», ψάλλει απόψε ο ιερός υμνογράφος, ο φίλος και συναγωνιστής του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, προς τιμήν του εορταζομένου αγίου Γρηγορίου, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του θαυματουργού και μεγάλου πατρός της Εκκλησίας μας. Και μαζί του ψάλλουμε και εμείς, αγρυπνώντας επί τη μνήμη του και ενώπιον του ιερού του λειψάνου στο Καθολικό της Ιεράς μας Μονής, της οποίας είναι προστάτης και αντιλήπτορας.
Και μαζί του υμνούμε και εμείς τον κλεινό αυτόν ιεράρχη και ασκητή και υπέρμαχο της ορθοδόξου πίστεως, τον αγαθό ποιμένα και επίσκοπο, και τον θαρραλέο υπερασπιστή της αληθείας και του θείου φωτός, ο οποίος αγίασε όχι μόνο την Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη με την οσιακή βιοτή και τα θαύματά του, αλλά και την επαρχία μας, καθώς ασκήτευσε με τους αδελφούς του στη Σκήτη της Βεροίας, ενώ οι αδελφές του ασκήτευσαν σε μία μονή μέσα στην πόλη, κατά παράδοση της Κυριώτισσας.
Γιατί όμως επαινεί και εγκωμιάζει ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά;
Τον επαινεί και τον εγκωμιάζει διότι «διήνυσε εν κόσμω την μακαρίαν ζωήν», διότι έζησε μέσα στον κόσμο μία μακάρια και ευτυχισμένη ζωή. Τον εγκωμιάζει ακόμη, διότι απολαμβάνει τώρα και στον ουρανό τη μακαριότητα μαζί με τους άλλους αγίους κοντά στον Θεό, με τους γονείς και τα αδέλφια του· «και νυν των μακαρίων συνευφραίνει τοις δήμοις».
Πως είναι όμως δυνατόν να θεωρεί ο άγιος Φιλόθεος μακαρία τη ζωή την οποία έζησε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στη γη, όταν γνωρίζει ότι ήταν γεμάτη αγώνες και παλαίσματα ασκητικά, γεμάτη διωγμούς και φυλακίσεις και εξορίες και αιχμαλωσία; Και πως μπορεί αυτή η ζωή να θεωρείται μακάρια και ευτυχισμένη;
Όντως αυτή ήταν η ζωή του αγίου Γρηγορίου, αλλά δεν κάνει λάθος στην εκτίμησή του ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος, διότι τους «δεδιωγμένους ένεκεν δικαιοσύνης» μακαρίζει ο Χριστός, αλλά και όσους ονειδίσουν και διώξουν οι άνθρωποι και τους συκοφαντήσουν για χάρη του. Και σε αυτούς ανήκει ο μέγας άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
Ο άγιος Γρηγόριος ήταν όμως μακάριος και σ᾽ αυτή τη ζωή, γιατί συγκαταριθμείτο στους πράους, τους ελεήμονες και τους καθαρούς τη καρδία, τους οποίους μακαρίζει και πάλι ο Χριστός, «ότι αυτοί τον Θεόν όψονται». Αξιώθηκε ο εορταζόμενος ιερός πατήρ εν ζωή να βλέπει το άκτιστο φως της Θεότητος και να περιλάμπεται από αυτό, αλλά και να δέχεται υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις για τη βοήθειά της από την Κυρία Θεοτόκο, που ανταποκρίθηκε στα αιτήματά του.
Αυτή τη μακαρία ζωή που έζησε στη γη απολαμβάνει τώρα ο άγιος Γρηγόριος στην πληρότητά της στον ουρανό. Διότι η ζωή στον ουρανό είναι συνέχεια της ζωής στη γη. Και κανείς δεν μπορεί να ζήσει στην άλλη ζωή μαζί με τον Θεό, εάν δεν έχει ζήσει εδώ στη γη μαζί του.
Γι’ αυτό, εάν θέλουμε να ζήσουμε και εμείς μαζί με τον Θεό αιώνια, εάν θέλουμε να απολαύσουμε τη μακαριότητα την οποία μας υπόσχεται ο Κύριός μας, δεν θα πρέπει να ενδιαφερόμεθα να ζούμε μία ζωή ευτυχισμένη σύμφωνα με τις ανθρώπινες και κοσμικές προϋποθέσεις και προδιαγραφές, ούτε θα πρέπει να μας στενοχωρούν και να μας θλίβουν οι κακίες των ανθρώπων, οι αδικίες και οι συκοφαντίες τους. Αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει και για το οποίο θα πρέπει να αγωνιζόμεθα και να προσπαθούμε είναι να ακολουθούμε τον Χριστό, να εναρμονίζουμε τη ζωή μας με το θέλημά του, να προσπαθούμε να διατηρούμε την ψυχή, τον νου και το σώμα μας καθαρά από του κόσμου και από της αμαρτίας, ώστε να ενοικεί ο Χριστός μέσα μας και να μας πληροί με τη θεία χάρη του. Να προσπαθούμε να ενωνόμαστε με τον Χριστό διά των ιερών μυστηρίων, ώστε να μπορούμε να λέμε και εμείς, όχι υπερηφανευόμενοι και διαφημίζοντας την ευσέβεια που δήθεν έχουμε, αλλά με ταπείνωση, αυτό που έλεγε και ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος: «ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός».
Και όταν ζει ο Χριστός μέσα στην ψυχή μας, τότε είμεθα όντως μακάριοι από αυτή τη ζωή, όσες δυσκολίες και πειρασμούς και αν αντιμετωπίζουμε, αλλά και συγχρόνως μπορούμε να ελπίζουμε ότι ο Χριστός θα μας αξιώσει και της μελλούσης μακαριότητος, για να συνευφραινόμεθα μαζί με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, τους γονείς και τα αδέλφια του και με όλους τους αγίους.
Ας κάνουμε αυτόν τον αγώνα και ας ζητούμε τη χάρη και τις πρεσβείες του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για να επιτύχουμε στην προσπάθειά μας και να είμεθα και εμείς όντως μακάριοι κατά Θεόν.
