Αγίου Σπυρίδωνος- 12 Δεκεμβρίου: Ο βίος του Αγίου

Αγίου Σπυρίδωνος- 12 Δεκεμβρίου: Ο βίος του Αγίου

Αν και μορφώθηκε, δεν άλλαξε επάγγελμα, συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.

Σαν χαρακτήρας ήταν απλός και αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Ξεχώριζε για την πίστη του στον Θεό και τη φιλανθρωπία του. Συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς, όπου τους εξηγούσε ευαγγελικές ή αποστολικές περικοπές. Ο Θεός τον ευλόγησε επίσης να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών.

Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα όμως η σύζυγός του πέθανε. Και, για να επουλώσει το τραύμα του, ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.

Μετά από πολλές πιέσεις χειροτονήθηκε ιερέας.

Όταν λειτουργούσε λες και παραστέκονταν γύρω τους άγγελοι και όταν έλεγε «ειρήνη πάσι» λες και οι άγγελοι αντιφωνούσαν «και τω πνεύματί σου» αντί των ψαλτάδων.

Και, όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος τον εξέλεξαν επίσκοπο. Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πολύ στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.

Έλαβε μέρος και στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο και μάλιστα αποστόμωσε τον Άρειο, που ήταν πολύ σπουδασμένος. Εκοιμήθη στις 12 Δεκεμβρίου του 348 μ.Χ.

Το ιερό λείψανό του τοποθετήθηκε σε μια μαρμάρινη λάρνακα δίπλα στην είσοδο του ναού της Τριμυθούντος και παρέμεινε εκεί τριακόσια χρόνια μετά τον θάνατό του.

Πολιούχος:

Κέρκυρα, Μεσολόγγι, Πειραιάς, Κίσαμος Χανίων, Ελαφόνησος, Βόνιτσα