Στη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία του Αγίου Νικολάου (Sint-Niklaaskerk) στη Γάνδη του Βελγίου φυλάσσεται και ένα μικρό λείψανο του Αγίου Νικολάου προερχόμενο πιθανότατα από τον τάφο του Αγίου στο Μπάρι της Ιταλίας.
Προστάτης άγιος των θαλασσινών, των αρτοποιών και των εμπόρων, ο Άγιος Νικόλαος αποτελεί ένα πολύ αγαπητό άγιο της Δυτικής χριστιανοσύνης, ιδιαίτερα στο Βέλγιο και στην Ολλανδία, ο οποίος την ημέρα της εορτής του, 6 Δεκεμβρίου (5 Δεκεμβρίου στην Ολλανδία), φέρνει γλυκά και δώρα στα παιδιά (Saint Nicolas), συνοδευόμενος από τον μαύρο βοηθό του Père Fouettard (στα γαλλικά) ή Zwarte Piet (στα ολλανδικά).
Συνηθιζόταν στη Λατινική Δύση η τρισδιάστατη απεικόνιση της μορφής του Αγίου Νικολάου σε λειψανοθήκες που περιέχουν έστω και ελαχιστότατο λείψανο του Αγίου, και η λειψανοθήκη της Γάνδης δεν αποτελεί σε αυτό εξαίρεση.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.
Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.
Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.
Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.
Προσθήκη σχολίου